6, 7. ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਸਰਾਏਲੀ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਉਪਾਸਕ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਸਮਿਆਂ ਤੇ ਗ਼ਲਤੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਿਉਂ?

⁶ ਪੌਲੁਸ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਸਰਾਏਲ ਵਿਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: “ਅਤੇ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਸਾਡੇ ਲਈ ਨਸੀਹਤ ਬਣੀਆਂ ਭਈ ਅਸੀਂ ਮਾੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਮਨਾਂ ਨਾ ਕਰੀਏ ਜਿਵੇਂ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਕਾਮਨਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ। ਅਤੇ ਨਾ ਤੁਸੀਂ ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਕ ਹੋਵੋ ਜਿਵੇਂ ਓਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਕੁ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਿਸ ਪਰਕਾਰ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਓਹ ਲੋਕ ਖਾਣ ਪੀਣ ਬੈਠੇ ਅਤੇ ਹੱਸਣ ਖੇਡਣ ਨੂੰ ਉੱਠੇ। ਅਤੇ ਨਾ ਅਸੀਂ ਹਰਾਮਕਾਰੀ ਕਰੀਏ ਜਿਵੇਂ ਓਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਆਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਤੇਈ ਹਜ਼ਾਰ ਜਣਿਆਂ ਦੇ ਸੱਥਰ ਲੱਥੇ।”—1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 10:6-8.

⁷ ਪੌਲੁਸ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਸਰਾਏਲ ਨੇ ਸੀਨਈ ਪਹਾੜ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਇਕ ਸੋਨੇ ਦੇ ਬੱਛੇ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ। (ਕੂਚ 32:5, 6) ਇਹ ਠੀਕ ਉਸ ਈਸ਼ਵਰੀ ਹੁਕਮ ਦੀ ਅਵੱਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਕੁਝ ਹੀ ਹਫ਼ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮੰਨਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। (ਕੂਚ 20:4-6; 24:3) ਫਿਰ, ਪੌਲੁਸ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਨੇ ਮੋਆਬ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਨਾਲ ਬਆਲ ਅੱਗੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ। (ਗਿਣਤੀ 25:1-9) ਬੱਛੇ ਦੀ ਪੂਜਾ ਵਿਚ ਘੋਰ ਐਸ਼ਪਰਸਤੀ ਸੀ, ਯਾਨੀ ‘ਹੱਸਣਾ ਖੇਲਣਾ।’a ਬਆਲ ਦੀ ਪੂਜਾ ਵਿਚ ਘੋਰ ਲਿੰਗੀ ਅਨੈਤਿਕਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 2:14) ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਪਾਪ ਕਿਉਂ ਕੀਤੇ? ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਿਆਂ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ‘ਮਾੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਮਨਾਂ ਕਰਨ ਦਿੱਤੀਆਂ’—ਚਾਹੇ ਉਹ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਾ ਸੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਨਾਂ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਾਮੀ ਅਭਿਆਸ ਸਨ।

8. ਅਸੀਂ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਕੀ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

⁸ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਸੰਕੇਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸੋਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਕੀ ਮਸੀਹੀ ਸੋਨੇ ਦੇ ਬੱਛੇ ਜਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੋਆਬੀ ਦੇਵਤੇ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਗੇ। ਲੇਕਿਨ ਅਨੈਤਿਕਤਾ ਜਾਂ ਬੇਹੱਦ ਐਸ਼ਪਰਸਤੀ ਬਾਰੇ ਕੀ? ਇਹ ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਆਮ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਆਪਣਿਆਂ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਵਧਣ ਦੇਈਏ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕ ਦੀਵਾਰ ਬਣ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਾ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੋਵੇਗਾ—ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਅੱਡ ਹੋਣਾ। (ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 3:5; ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 3:19 ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ।) ਪੌਲੁਸ ਸੰਗੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਲਾਹ ਦੇ ਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਚਰਚਾ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ “ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ ਤੋਂ ਭੱਜੋ।”—1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 10:14.