¹⁰ ਜਿਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਮਸੀਹੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਸ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕ ਕੌਣ ਹਨ? ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਮਸੀਹ-ਪੂਰਵ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੋ ਇਬਰਾਨੀਆਂ ਦੇ 11ਵੇਂ ਅਧਿਆਇ ਵਿਚ ਦਰਜ ਹਨ, ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: “ਉਪਰੰਤ ਜਦੋਂ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਐਨੇ ਵੱਡੇ ਬੱਦਲ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਘੇਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਆਓ, ਅਸੀਂ . . . ਉਸ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਹੋਈ ਹੈ ਸਬਰ ਨਾਲ ਦੌੜੀਏ।” (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 12:1) ਬੱਦਲ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਲਾਖਣਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਉਹ ਯੂਨਾਨੀ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਸੀ ਜੋ ਇਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਆਕਾਰ ਦੇ ਬੱਦਲ ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਕੋਸ਼ਕਾਰ ਡਬਲਯੂ. ਈ. ਵਾਈਨ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ “ਬਿਨਾਂ ਆਕਾਰ ਦੇ ਸੰਘਣੇ ਬੱਦਲ ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਆਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।” ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਪੌਲੁਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਗਵਾਹਾਂ ਦੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਸੀ—ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਕਿ ਉਹ ਇਕ ਸੰਘਣੇ ਬੱਦਲ ਵਾਂਗ ਸਨ।

11, 12. (ੳ) ਮਸੀਹ-ਪੂਰਵ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਗਵਾਹ ਸਾਨੂੰ ਦੌੜ ਵਿਚ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਦੌੜਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ? (ਅ) ਅਸੀਂ “ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਐਨੇ ਵੱਡੇ ਬੱਦਲ” ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

¹¹ ਕੀ ਮਸੀਹ-ਪੂਰਵ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਗਵਾਹ ਅੱਜ ਸੱਚੀ-ਮੁੱਚੀ ਸਾਡੀ ਦੌੜ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ? ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਸਾਰੇ ਮੌਤ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੌਂ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੀਉਂਦੇ ਸਨ ਉਹ ਆਪ ਇਕ ਕਾਮਯਾਬ ਦੌੜਾਕ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਵਿਚ ਦਰਜ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਵਿਅਕਤੀ ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਿਚ ਮੁੜ-ਸੁਰਜੀਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਦੌੜ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ।—ਰੋਮੀਆਂ 15:4.a

¹² ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਮੌਕੇ ਸਾਨੂੰ ਲੁਭਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਕੀ ਮੂਸਾ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਤੇ ਗੌਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਦੌੜਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ ਜਿਸ ਨੇ ਮਿਸਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਸ਼ਾਨੋ-ਸ਼ੌਕਤ ਨੂੰ ਠੋਕਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ? ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਰਤਾਵੇ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਔਖੇ ਪਰਤਾਵੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਨਾਲ ਯਕੀਨਨ ਸਾਨੂੰ ਨਿਹਚਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਹਾਰ ਨਾ ਮੰਨਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹ ਮਿਲੇਗਾ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ‘ਵੱਡੇ ਬੱਦਲ’ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਉਤਸ਼ਾਹ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਮਝ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਕਿੰਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

13. ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਗਵਾਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਦੌੜਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ?

¹³ ਅਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਰਤਮਾਨ ਗਵਾਹਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਘਿਰੇ ਹੋਏ ਹਾਂ। ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੇ ਅਤੇ “ਵੱਡੀ ਭੀੜ” ਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਨਿਹਚਾ ਦੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਕਾਇਮ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ! (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7:9) ਅਸੀਂ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਤੇ ਇਸ ਰਸਾਲੇ ਵਿਚ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਵਾਚ ਟਾਵਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੀਵਨੀਆਂ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।b ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਹਚਾ ਤੇ ਮਨਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਅੰਤ ਤਕ ਧੀਰਜ ਰੱਖਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਤੋਂ ਸਹਾਰਾ ਮਿਲਣਾ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ! ਜੀ ਹਾਂ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਦੌੜਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਸਾਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਸਮਝਦਾਰੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸਹੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਦੌੜੋ

14, 15. (ੳ) ਸਮਝਦਾਰੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸਹੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਦੌੜਨਾ ਕਿਉਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ? (ਅ) ਟੀਚੇ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਿਉਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

¹⁴ ਮਰਾਥਨ ਵਰਗੀ ਲੰਮੀ ਦੌੜ ਦੌੜਦੇ ਸਮੇਂ, ਦੌੜਾਕ ਲਈ ਸਮਝਦਾਰੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸਹੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਦੌੜਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। “ਦੌੜ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ ਦੌੜਨ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਹਾਰ ਸਕਦੇ ਹੋ,” ਨਿਊਯਾਰਕ ਰਨਰ ਰਸਾਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। “ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਆਖ਼ਰੀ ਕੁਝ ਮੀਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ ਜਾਂ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਦੌੜ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਓਗੇ।” ਮਰਾਥਨ ਦਾ ਇਕ ਦੌੜਾਕ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਦੌੜ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿਚ ਮੈਂ ਇਕ ਲੈਕਚਰ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਲੈਕਚਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨੇ ਸਾਫ਼-ਸਾਫ਼ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ: ‘ਤੇਜ਼ ਦੌੜਾਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੌੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਦੌੜੋ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਥੱਕ ਜਾਓਗੇ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਦੌੜ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਓਗੇ।’ ਉਸ ਦੀ ਇਹ ਸਲਾਹ ਮੰਨਣ ਨਾਲ ਮੈਂ ਦੌੜ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਸਕਿਆ।”

¹⁵ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਜਤਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। (ਲੂਕਾ 13:24) ਪਰ, ਚੇਲੇ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: “ਜਿਹੜੀ ਬੁੱਧ ਉੱਪਰੋਂ ਹੈ ਉਹ . . . ਸ਼ੀਲ ਸੁਭਾਉ” ਅਰਥਾਤ ਸੰਤੁਲਿਤ ਹੈ। (ਯਾਕੂਬ 3:17) ਜਦ ਕਿ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਉਦਾਹਰਣ ਸਾਨੂੰ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਹੋਣ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਵਿਵਹਾਰਕ ਟੀਚੇ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਸ਼ਾਸਤਰਵਚਨ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ: “ਪਰ ਹਰੇਕ ਆਪਣੇ ਹੀ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪਰਖੇ ਤਦ ਉਹ ਨੂੰ ਨਿਰੇ ਆਪਣੀ ਹੀ ਵੱਲ, ਨਾ ਦੂਏ ਦੀ ਵੱਲ ਅਭਮਾਨ ਪਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿਉਂ ਜੋ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਭਾਰ ਚੁੱਕਣਾ ਪਵੇਗਾ।”—ਗਲਾਤੀਆਂ 6:4, 5.

16. ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਵਿਚ ਨਿਮਰਤਾ ਸਾਡੀ ਕਿਵੇਂ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ?

¹⁶ ਮੀਕਾਹ 6:8 ਵਿਚ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਇਹ ਵਿਚਾਰ-ਉਕਸਾਊ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਹੈ: “ਯਹੋਵਾਹ ਤੈਥੋਂ ਹੋਰ ਕੀ ਮੰਗਦਾ ਪਰ ਏਹ ਕਿ . . . ਅਧੀਨ [“ਨਿਮਰ,” ਨਿ ਵ] ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਚੱਲ?” ਜੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਨਿਮਰਤਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਾਂਗੇ। ਕੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਾੜੀ ਸਿਹਤ ਜਾਂ ਵੱਧ ਰਹੀ ਉਮਰ ਕਾਰਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੀਮਿਤ ਹੱਦ ਤਕ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਆਓ ਅਸੀਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਈਏ। ਆਪਣੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਅਨੁਸਾਰ ਅਸੀਂ ਜੋ ਵੀ ਜਤਨ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਯਹੋਵਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।—2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 8:12. ਲੂਕਾ 21:1-4 ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ।

ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਅੰਤ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ

20. ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਅੰਤ ਨੇੜੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਦੌੜਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ?

²⁰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਵੈਰੀ ਸ਼ਤਾਨ ਅਰਥਾਤ ਇਬਲੀਸ ਨਾਲ ਟਾਕਰਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਅਸੀਂ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਡੇਗਣ ਜਾਂ ਹੌਲੀ ਕਰਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 12:12, 17) ਅਤੇ ਲੜਾਈਆਂ, ਭੁੱਖਮਰੀ, ਮਹਾਂਮਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਦੂਸਰੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ, ਜੋ ਇਸ “ਓੜਕ ਦੇ ਸਮੇਂ” ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹਨ, ਕਰਕੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ, ਸਮਰਪਿਤ ਰਾਜ ਘੋਸ਼ਕਾਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। (ਦਾਨੀਏਲ 12:4; ਮੱਤੀ 24:3-14; ਲੂਕਾ 21:11; 2 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 3:1-5) ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਨੂੰ ਕਦੀ-ਕਦੀ ਲੱਗੇ ਕਿ ਅੰਤ ਆਉਣ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦੇਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਕਈ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਦੌੜ ਵਿਚ ਦੌੜਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਬਚਨ ਸਾਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵੇਗਾ। ਯਹੋਵਾਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤ ਆਉਣ ਵਿਚ ਦੇਰ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਅੰਤ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹੈ।—ਹਬੱਕੂਕ 2:3; 2 ਪਤਰਸ 3:9, 10.

21. (ੳ) ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿਚ ਲਗਾਤਾਰ ਦੌੜਦੇ ਸਮੇਂ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਸਾਨੂੰ ਤਾਕਤ ਦੇਵੇਗੀ? (ਅ) ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਅੰਤ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸਾਡਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

²¹ ਤਾਂ ਫਿਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੌੜ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਜੋ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਖ਼ੁਰਾਕ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਤਾਕਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਦੌੜ ਵਿਚ ਦੌੜ ਰਹੇ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਗਤੀ ਕਰ ਕੇ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਤਾਹਟ ਕਾਰਨ ਜਾਂ ਰਾਹ ਵਿਚ ਅਚਾਨਕ ਕਿਸੇ ਘਟਨਾ ਦੇ ਵਾਪਰਨ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਦੌੜਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਵੀ ਅਸੀਂ ਅੰਤ ਤਕ ਧੀਰਜ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਸਾਨੂੰ “ਮਹਾ-ਸ਼ਕਤੀ” ਦਿੰਦਾ ਹੈ। (2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 4:7, ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਈਬਲ ਨਵਾਂ ਅਨੁਵਾਦ) ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਕਿੰਨਾ ਹੌਸਲਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਦੌੜ ਜਿੱਤੀਏ! ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕਰ ਕੇ ‘ਆਓ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਹੋਈ ਹੈ ਸਬਰ ਨਾਲ ਦੌੜੀਏ’ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖੀਏ ਕਿ ਅਸੀਂ “ਜੇ ਹੌਸਲਾ ਨਾ ਹਾਰੀਏ ਤਾਂ ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਵੱਢਾਂਗੇ।”—ਇਬਰਾਨੀਆਂ 12:1; ਗਲਾਤੀਆਂ 6:9.