Jeschräwen von Johanes
7 No dit reisd Jesus wieda en Galilä̱a rom. Hee wull nich en Judä̱a rom sennen, wiels de Juden sochten no eene Jeläajenheit, am doottomoaken. 2 Oba de Juden äa Blädazelten-Fast* wia nu dicht bie. 3 Doawäajen säden siene Breeda to am: “Velot von hia un go no Judä̱a, soo daut diene Jinja daut uk seenen kjennen, waut fa Woakjen du deist. 4 Wiels kjeena deit waut em Plietschen, wan deejanja well bekaunt woaren. Wan du dise Sachen deist, dan doo daut ver aulem.” 5 De Sach wia: Siene Breeda hauden nich Gloowen aun am. 6 Dan säd Jesus to dee: “Miene Tiet es noch nich jekomen. Oba fa junt es et emma de rajchte Tiet. 7 De Menschen haben kjeene Uasoak, spietich äwa junt to sennen, oba äwa mie sent dee spietich, wiels ekj daut Schlajchte openboa, waut dee doonen. 8 Jie kjennen je no daut Fast gonen, oba ekj woa noch nich no dit Fast gonen, wiels miene Tiet es noch nich gaunz bat hia.” 9 Aus hee äant dit jesajcht haud, bleef hee en Galilä̱a.
10 Oba aus siene Breeda ieescht wieren noppjegonen nom Fast, jinkj hee doa uk han, oba em Plietschen. 11 Soo, de Juden fungen aun, oppem Fast no am to sieekjen, un fruagen: “Wua es dis Mensch?” 12 Un mank de Häad Menschen wort väl äwa am jefuschelt. Eenje säden: “Hee es een gooda Mensch.” Aundre säden: “Hee es nich. Hee veleit de Menschen.” 13 Na jo, kjeena räd ver de Menschen von am, wäajen see Angst hauden fa de Juden.
14 Aus daut Fast haulf derch wia, jinkj Jesus nopp nom Tempel un funk aun, aundre to lieren. 15 Un de Juden wieren sea vewundat un fruagen: “Woo weet dis Mensch soo väl von de Schreften, wan dee doch goanich en de Schoolen studieet haft*?” 16 Jesus auntwuad dee un säd: “Waut ekj aundre lieren doo, es nich von mie, oba daut kjemt von dän, dee mie jeschekjt haft. 17 Wan doa irjentwäa Gott sienen Wellen doonen well, dan woat dee enwoaren, aus daut von Gott kjemt, waut ekj lia, ooda aus ekj ut mie selfst räd. 18 Wäa bloos ut sikj selfst rät, dee well selfst jeieet woaren. Oba wäa doa well, daut dee jeieet woat, waut am jeschekjt haft, opp dän es to vetruen un en dän es nuscht Onopprechtjet. 19 Moses jeef junt daut Jesaz, nich soo? Oba kjeena von junt helt sikj aun daut Jesaz. Woosoo proow jie mie doottomoaken?” 20 De Häad Menschen säd to am: “Du hast eenen beesen Jeist. Wäa prooft die doottomoaken?” 21 Dan säd Jesus to dee: “Ekj deed bloos een Wunda un jie sent aula vewundat. 22 Denkjt mol aun dit: Moses jeef junt daut Jeboot, junt beschnieden to loten (nich daut et von Moses siene Tiet kjeem, oba aul von de Väavodasch äare Tiet). Un jie beschnieden eenen Mensch aum Sabat. 23 Wan een Mensch aun eenen Sabat beschnäden woat, soo daut Moses sien Jesaz nich jebroaken woat, wuarom sent jie dan soo wuttent doll, wan ekj eenen Maun aum Sabat gaunz jesunt jemoakt hab? 24 Hieet opp, no daut Butaliche to rechten, oba doot rajcht* rechten.”
25 Dan säden eenje von de Menschen, waut en Jeru̱salem wonden: “Es dit nich dee Mensch, dän se proowen doottomoaken? 26 Un nu kjikjt, hee rät ver aule Menschen un dee sajen nuscht to am. Sent onse Leidasch sikj nu opplatst gaunz secha, daut hee de Christus es? 27 Un doch weet je wie, von wua dis Mensch es. Oba wan de Christus kjemt, dan woat kjeena weeten, von wua dee es.” 28 Un aus Jesus aundre em Tempel lieed, säd hee lud: “Jie kjanen mie un jie weeten, von wua ekj sie, oba ekj sie nich ut mie selfst jekomen. Dee, waut mie jeschekjt haft, dän jeft daut werkjlich un dän kjan jie nich. 29 Oba ekj kjan dän, wiels ekj sie en dän sienen Nomen jekomen*, un hee haft mie jeschekjt.” 30 Dan proowden dee am fausttonämen, oba kjeena jinkj aun am naun, wiels siene Stund wia noch nich jekomen. 31 Oba väle von de Häad Menschen jleewden aun am un säden: “Wan de Christus woat komen, dan woat dee nich noch mea Wunda doonen, aus disa deit, ooda jo?”
32 De Farisä̱a hieeden daut, daut doa mank de Menschen äwa Jesus jefuschelt wort. Un de väaschte Priestasch un Farisä̱a schekjten Beaumte toom am faustnämen. 33 Dan säd Jesus: “Ekj woa noch een Stootje lenja bie junt sennen, ea ekj trigj no dän go, waut mie jeschekjt haft. 34 Jie woaren no mie sieekjen, oba jie woaren mie nich finjen. Un wua ekj sie, doa kjenn jie nich hankomen.” 35 Doawäajen säden de Juden unja sikj: “Wua well dis Mensch hangonen, soo daut wie am nich finjen woaren? Hee well doch nich opp eenst no de Juden gonen, waut manke Griechen vestreit sent, un doa de Griechen lieren ooda jo? 36 Waut meent dis Mensch, wan hee sajcht: ‘Jie woaren no mie sieekjen, oba jie woaren mie nich finjen. Un wua ekj sie, doa kjenn jie nich hankomen’?”
37 Aun dän latsten Dach, dän wichtichsten Dach von daut Fast, stunt Jesus opp un säd lud: “Wan doa irjentwäm darscht, dan saul dee no mie komen un drinkjen. 38 Wäa doa Gloowen aun mie haft, bie dän woat daut krakjt soo sennen, aus de Schreft daut sajcht: ‘Von deep en am woaren Riefasch met läwendjet Wota schälen.’” 39 Oba hee meend doamet dän Jeist, dän dee kjrieen wudden, waut Gloowen aun am hauden. De Sach wia: De Jeist wia noch nich doa, wiels Jesus wia noch nich veharlicht worden. 40 Eenje von de Häad Menschen, waut dit hieeden, säden: “Dits werkjlich de Profeet.” 41 Aundre säden: “Dits de Christus.” Oba eenje säden: “De Christus staumt doch nich von Galilä̱a ooda jo? 42 Sajen de Schreften nich, daut de Christus von David aufstaumt un von Be̱tlehem es, daut Darp, von wua David wia?” 43 Doawäajen jeef daut wäajen am mank de Häad Menschen eene Oneenichkjeit. 44 Eenje wullen am faustnämen, oba kjeena jinkj aun am naun.
45 Dan jinjen de Beaumte trigj no de väaschte Priestasch un Farisä̱a, un dee fruagen äant: “Wuarom hab jie am nich hiahan jebrocht?” 46 Dan säden de Beaumte: “Noch kjeenmol ea haft een Mensch soo jerät aus disa.” 47 Dan säden de Farisä̱a to äant: “Jie sent doch nich uk aul veleit worden ooda jo? 48 Jleeft doa irjentwäa von de Leidasch ooda de Farisä̱a aun am? 49 Oba dise Häad Menschen, waut daut Jesaz nich kjanen, sent een onnutzboaret Volkj.*” 50 Nikode̱mus, waut ea aul no Jesus jekomen wia un to de Farisä̱a jehieed, säd to dee: 51 “No ons Jesaz no kaun eena eenen Mensch nich rechten, ea eena dän haft toojehorcht un weet, waut dee deit, nich soo?” 52 Dan säden dee to am: “Du best doch nich uk von Galilä̱a ooda jo? See die daut no un du woascht seenen, daut doa kjeen Profeet von Galilä̱a komen woat.”*