Friedach, 12. Septamba
Soo aus de Welt nu es, endat sikj (1. Kor. 7:31)
Siet doafäa bekaunt, daut jie derchjedocht sent. Eena wudd kjennen äwa dise Froagen nojreblen: “Denkjen de Menschen, daut ekj derchjedocht sie un biejäwen kaun un uk Vestentnis hab fa aundre? Ooda denkjen dee, daut ekj too neiw sie un strenj un ieejenkoppich? Kaun ekj biejäwen un daut doonen, waut aundre wellen, wan daut mäajlich es?” Je dolla wie doaropp achten, derchjedocht to sennen, je dolla wies wie, daut wie Jehowa un Jesus nodoonen. Derchjedocht sennen meent uk, daut wie biejäwen un ons aunpaussen, wan sikj en ons Läwen waut endat. Wan doa met eenst waut oppkjemt, kaun ons daut soone Trubbels veuasoaken, wua wie kjeenmol met jeräakjent hauden. Veleicht woa wie met eenst sea krank ooda doa passieet waut met de Wirtschoft ooda enne Rejierunk, un dan hab wie daut sea schwoa (Liera 9:11). Mau rajcht wan de Organisazion ons eene aundre Oppgow jeft, kaun ons daut schwoa sennen. Wie woaren ons de niee Loag aunpaussen kjennen, wan wie aun dise vea Sachen denkjen: 1. daut aunnämen, daut sikj daut endat, 2. no väaren kjikjen, 3. eene goode Enstalunk hoolen un 4. aundre Goots doonen. w23.07 21-22 V. 7-8
Sinowent, 13. Septamba
Hee räakjent die väl (Dan. 9:23)
De Profeet Daniel wia een junga Maun, aus de Babelonia am met no Babel neemen, waut wiet auf von Jerusalem wia. Wan Daniel uk junk wia, musten de Babelonia am oba bewundren. Dee sagen, woo am leet, un daut hee een jesunda, schmocka Jung wia un von eene aunjeseene Famielje aufstaumd (1. Sam. 16:7). Doawäajen deeden de Babelonia am utlieren toom em Paulaust deenen (Dan. 1:3-4, 6). Jehowa leewd Daniel, wiels hee jewäsen haud, waut fa een Mensch hee wia. Daniel wia veleicht rom 20 Joa, aus Jehowa säd, daut hee krakjt soo jerajcht wia aus Noah un Hiob, waut am fa väle Joaren tru jedeent hauden (1. Mo. 5:32; 6:9-10; Hiob 42:16-17; Hes. 14:14). Daniel haud een langet un intressauntet Läwen, un Jehowa wees am emma, daut hee am leewd (Dan. 10:11, 19). w23.08 2 V. 1-2
Sindach, 14. Septamba
Daut Breede, Lange, Huage un Deepe gaunz un goa … bejriepen (Efs. 3:18)
Wan du west een Hus kjeepen, wurscht du aules jleichen to seenen von daut Hus. Wie kjennen sea dautselwje doonen, wan wie de Bibel läsen un dee studieren. Wan wie dee bloos bosich äwaläsen, dan woa wie bloos de eefache Lieren vestonen, “dän Aunfank von Gott sien räden” (Heb. 5:12). Oba krakjt soo aus wie en daut Hus motten nenngonen, om aules to seenen, waut doa bennen es, mott wie uk de Bibel krakjt studieren, om dee bäta to vestonen. Eene feine Wajch toom de Bibel studieren es, doano to kjikjen, woo daut tooppaust, waut dee opp eene Städ sajcht, met daut, waut dee opp eene aundre Städ sajcht. Proow to vestonen, waut du jleefst, oba uk, wuarom du die kaust secha sennen, daut et soo es. Om Gott sien Wuat werkjlich goot to vestonen, mott wie de deepe Lieren ut de Bibel vestonen. De Apostel Paulus rod siene Breeda un Sestren too, flietich to sennen un Gott sien Wuat deep to studieren, daut see “daut Breede, Lange, Huage un Deepe” von de Woarheit bejriepen kunnen. Dan wudden see wieda em Gloowen “enjewartelt sennen un faust … stonen” (Efs. 3:14-19). Wie motten uk dautselwje doonen. w23.10 18 V. 1-3