De ieeschta Breef aun de Korinta

14 Siet ut no de Leew, un doch sträft uk wieda no de Fäichkjeiten, waut derch dän heiljen Jeist komen, besonda no de Fäichkjeit to profezeien. 2 Dee, waut de Fäichkjeit haft, opp eene aundre Sproak to räden, dee rät to Gott un nich to de Menschen. Kjeena vesteit daut, waut hee sajcht, wiels hee rät heilje Jeheemnisen* derch dän Jeist. 3 Oba dee, waut profezeien deit, dee but de Menschen opp un sprakjt dee Moot too un treest dee derch daut, waut hee sajcht. 4 Dee, waut opp eene aundre Sproak rät, dee but sikj selfst opp. Oba dee, waut profezeien deit, dee but de Vesaumlunk opp. 5 Ekj wudd daut jleichen, daut jie aula opp veschiedne Sproaken räden deeden, oba ekj well leewa, daut jie profezeien. Dee, waut profezeit, es hecha aus dee, waut opp veschiedne Sproaken rät, buta dee lajcht daut ut*, waut hee sajcht, soo daut de Vesaumlunk oppjebut woat. 6 Breeda, wudd junt daut waut halpen, wan ekj wudd komen un to junt opp soone Sproaken räden, waut jie nich kjanen? Ekj wudd junt bloos dan halpen kjennen, wan ekj wudd met eene Openboarunk komen ooda met Erkjantnis ooda met eene Profezeiunk ooda met eene Lia.

7 Krakjt soo es daut met een Instrument toom Spell moaken, soo aus eene Fleet ooda eene Hoap. Wan daut Jelud von de Hoap ooda de Fleet emma äwareen es, woo weet eena dan, waut von Leet doa jespält woat? 8 Wiels wan daut Jelud von de Trompeet nich kloa es, wäa woat sikj dan toom Kjrich reedmoaken? 9 Krakjt soo es et uk, wan jie soone Wieed brucken, waut eena nich leicht vestonen kaun. Woo saul eena dan weeten, waut doa jesajcht woat? Dauts soo, aus wudd jie to de Loft räden. 10 Daut jeft enne Welt veschiedne Sproaken, oba kjeene von dee es onen eene Bediedunk. 11 Wan ekj nich dän Senn vesto von daut, waut doa jerät woat, dan sie ekj soo aus een Framda fa dän, waut doa rät, un dee es soo aus een Framda fa mie. 12 Soo es daut uk met junt: Wiels jie junt sea de Fäichkjeiten von dän heiljen Jeist wenschen, siet no de Fäichkjeiten ut, waut de Vesaumlunk oppbut.

13 Doawäajen saul deejanja, waut opp eene aundre Sproak rät, bäden, soo daut hee daut utlajen* kaun, waut hee sajcht. 14 Wan ekj opp eene aundre Sproak bäden doo, dan sie daut nich ekj, waut doa räden deit, oba dauts de Fäichkjeit derch dän Jeist, un mien Vestaunt haft doa nuscht too jedonen*. 15 Waut wudd ekj dan sellen doonen? Ekj woa met de Fäichkjeit vom Jeist bäden, un ekj woa uk met mien Vestaunt bäden*. Ekj woa met de Fäichkjeit vom Jeist sinjen toom Gott preisen, un ekj woa uk met mien Vestaunt* sinjen toom am preisen. 16 Wiels wan du met de Fäichkjeit vom Jeist Gott preist, woo kaun dan de jeweenelja Mensch mank junt doatoo “Amen” sajen, wua du fäa dankst? Wiels hee weet daut nich, waut du doa sajchst. 17 Dauts soo, du dankst Gott veleicht opp eene feine Wajch, oba de aundra woat doaderch nich oppjebut. 18 Ekj dank Gott, daut ekj opp mea Sproaken räden kaun aus jie aula. 19 Oba enne Vesaumlunk wudd ekj leewa fief Wieed met mien Vestaunt* sajen, soo daut ekj aundre uk kunn waut lieren*, aus 10,000 Wieed opp eene aundre Sproak sajen.

20 Breeda, siet nich soo aus Kjinja, wan daut om vestonen jeit, oba siet soo aus schultloose Bäbes, wan daut kjemt toom Schlajchtet doonen. Siet groote Menschen, wan daut om vestonen jeit. 21 Em Jesaz steit jeschräwen: “‘Ekj woa to dise Menschen opp de utlendsche Sproaken räden un met de Leppen von de Framde. Oba dee woaren nich mol dan no mie horchen,’ sajcht Jehowa*.” 22 Soo, de Fäichkjeit, opp veschiedne Sproaken to räden, es een Tieekjen fa dee, waut nich em Gloowen sent, un nich fa dee, waut em Gloowen sent. Oba de Profezeiungen sent fa dee, waut em Gloowen sent, un nich fa dee, waut nich sent. 23 Wan de gaunze Vesaumlunk opp eene Städ toopkjemt un aule räden opp veschiedne Sproaken un doa dan jeweenelje Menschen nennkomen ooda soone, waut nich em Gloowen sent, woaren dee dan nich sajen, daut junt daut nich gaunz toorieekjt? 24 Oba wan jie aula profezeien un doa dan eena, waut nich em Gloowen es, ooda een jeweenelja Mensch nennkjemt, dan woat daut, waut hee hieet, doatoo deenen, daut dee sikj trajchtstalt un krakjt unjasieekjt. 25 Daut Vestoakne en sien Hoat woat verendach komen, soo daut hee woat dolfaulen un Gott aunbäden un sajen: “Gott es werkjlich mank junt.”

26 Waut wudd jie dan sellen doonen, Breeda? Wan jie toopkomen, dan woat eena Psalmen sinjen, de aundra woat aundre waut lieren, de aundra woat waut openboaren, de aundra woat opp eene aundre Sproak räden un noch een aundra woat daut utlajen*, waut doa jerät woat. Aul dit saul jedonen woaren toom junt unjarenaunda oppbuen. 27 Un wan doa wäa opp eene aundre Sproak rät, dan sellen daut nich mea sennen aus twee ooda dree. Dee sellen eena nom aundren räden un een aundra saul daut utlajen*, waut doa jesajcht woat. 28 Oba wan doa kjeena es, waut daut utlajcht*, dan saul deejanja enne Vesaumlunk stell bliewen un bloos to sikj selfst un to Gott räden. 29 Doa kjennen twee ooda dree Profeeten räden un de aundre sellen sikj aunstrenjen, daut to vestonen. 30 Oba wan doa wäa von Gott eene Openboarunk kjricht, äwadäm daut dee en een Toopkomen es, dan saul de ieeschta Rädna stell sennen. 31 Wiels jie kjennen aula eent nom aundren profezeien, soo daut jieda eena waut lieet un oppjebut woat. 32 De Profeeten sellen doano kjikjen, woo see de Fäichkjeit vom Jeist brucken. 33 Wiels Gott es een Gott von Fräd un nich von Onordnunk.

Soo aus daut en aul de Heilje äare Vesaumlungen es, 34 sellen de Frues enne Vesaumlunk stell bliewen, wiels dee haben nich de Frieheit to räden. Dee sellen unjadon sennen, soo aus daut Jesaz daut uk sajcht. 35 Wan dee waut lieren wellen, dan kjennen dee äare Ehemana tus froagen. Dauts respakjtloos, wan eene Fru enne Vesaumlunk rät.

36 Staumd Gott sien Wuat von junt? Ooda sent jie de eensje, waut daut jekjräajen haben?

37 Wan doa irjentwäa denkjt, daut hee een Profeet es ooda eene Fäichkjeit vom heiljen Jeist haft, dan mott dee daut enseenen, daut et dän Harn sien Jeboot es, waut ekj junt schriew. 38 Wan irjentwäa nich opp dit achten deit, dan woat opp dän uk nich jeacht woaren.* 39 Doawäajen, miene Breeda, siet wieda doano ut to profezeien, un doch doot daut nich vebeeden, opp veschiedne Sproaken to räden. 40 Oba aules mott oppe rajchte Wajch un ordentlich jedonen woaren.