Jeschräwen von Johanes
9 Aus Jesus doa hinjawäajes wia, sach hee eenen Maun, waut von Jeburt aun blint jewast wia. 2 Siene Jinja fruagen am: “Ra̱bi*, wäa deed sindjen, dis Maun ooda siene Elren, soo daut dee blint jebuaren es?” 3 Jesus säd: “Nich dis Maun uk nich siene Elren deeden sindjen. Oba dits doatoo, daut et to seenen es, waut Gott doonen kaun. 4 Wie motten de Oabeit von dän, dee mie jeschekjt haft, äwadach doonen. De Nacht woat komen, wua kjeena schaufen kaun. 5 Soo lang aus ekj en dise Welt sie, sie ekj de Welt äa Licht”. 6 Aus Jesus aul dit jesajcht haud, kjwield hee oppe Ieed un muak doavon Blott un schmäad dän Maun daut oppe Uagen. 7 Un hee säd to dän: “Go un wausch die en dän Bodplauz von Silo̱am” (waut äwasat “utjeschekjt” bediet). Un hee jinkj un wosch sikj un kjeem trigj un kunn seenen.
8 De Nobasch un dee, waut am ea emma sagen prachren, säden: “Dit es de Maun, waut ea emma saut un prachad, nich soo?” 9 Eenje säden: “Daut es dee.” Oba aundren säden: “Nä, oba dee likjent dän.” Oba de Maun säd emma wada: “Ekj sie dee.” 10 Doawäajen fruagen dee dän: “Woo es daut dan, daut diene Uagen opjegonen sent?” 11 Dee säd: “De Maun, waut Jesus jenant woat, muak Blott un schmäad daut opp miene Uagen nopp un säd: ‘Go no Silo̱am un wausch die.’ Un ekj jinkj un wosch mie un dan kunn ekj seenen.” 12 Dan fruagen dee am: “Wua es dee Maun?” Un dee säd: “Ekj weet nich.”
13 Dan brochten se dän Maun, waut blint jewast wia, no de Farisä̱a. 14 Nu wia daut noch soo, daut et aun eenen Sabat wia, daut Jesus daut Blott jemoakt haud un dän de Uagen opjemoakt haud. 15 Nu fruagen de Farisä̱a am uk, woo daut jekomen wia, daut hee seenen kunn. Hee säd to dee: “Dee schmäad Blott opp miene Uagen nopp un ekj wosch mie un nu kaun ekj seenen.” 16 Eenje von de Farisä̱a säden: “Dee Maun es nich von Gott, wiels dee helt nich dän Sabat.” Aundre säden: “Woo kaun een Sinda soone Wunda aus dit doonen?” Soo, daut jeef eene Oneenichkjeit mank dee. 17 Dan fruagen see dän Maun wada: “Waut sajchst du von dän? Wiels daut sent je diene Uagen, waut dee opjemoakt haft.” Un de Maun säd: “Dauts een Profeet”.
18 Oba de Juden jleewden daut nich, daut de Maun wia blint jewast un nu seenen kunn, bat se disen Maun siene Elren holden. 19 Un see fruagen dee: “Es dit jun Jung, von dän jie sajen, daut dee es blint jebuaren? Woo kaun dee dan nu seenen?” 20 Siene Elren säden: “Wie weeten, daut dit ons Jung es, un daut dee blint jebuaren wort. 21 Oba woo daut kjemt, daut dee nu seenen kaun, daut weet wie nich. Un wäa dän de Uagen opjemoakt haft, weet wie uk nich. Froacht dän, dee es voljäarich; hee mott fa sikj selfst räden.” 22 Siene Elren säden dit, wäajen see Angst hauden fa de Juden. Wiels de Juden hauden sikj daut aul berät, daut jieda eena wudd von de Juden äa Vesaumlungshus* utjeschloten woaren, waut daut wudd doafäa hoolen, daut Jesus de Christus wia. 23 Dits, wuarom siene Elren säden: “Hee es voljäarich, froacht dän.”
24 Dan roopten see dän Maun toom tweede mol, waut blint jewast wia, un säden to dän: “Veharlich Gott*; wie weeten, daut dee Maun een Sinda es.” 25 Hee säd: “Aus daut een Sinda es, daut weet ekj nich. Eenatlei weet ekj: Ekj wia blint un ekj kaun nu seenen.” 26 Dan fruagen see dän: “Waut deed dee met die? Woo muak dee diene Uagen op?” 27 Hee säd to dee: “Ekj hab je junt daut aul jesajcht, oba jie horchen doa nich no. Woosoo well jie daut aul wada hieren? Well jie opplatst uk siene Jinja woaren?” 28 Toom am veachten, säden see dan: “Du best disen Maun sien Jinja, oba wie sent Moses siene Jinja. 29 Wie weeten, daut Gott to Moses jerät haft, oba wua dis Mensch häakjemt, daut weet wie nich.” 30 De Maun säd to dee: “Dauts je oba sea fonnich, daut jie nich weeten, wua dee häakjemt, wan dee doch miene Uagen opjemoakt haft. 31 Wie weeten, daut Gott nich no Sinda horcht, oba wan doa wäa Gott fercht un sienen Wellen deit, dan horcht hee no dän. 32 Eena haft je noch nienich jehieet, daut doa jeemols wäa haft wäm de Uagen opjemoakt, dee doa blint jebuaren es. 33 Wan dis Maun nich von Gott wia, dan wudd dee nich een Dinkj doonen kjennen.” 34 Dan säden dee to dän: “Du best gaunz un goa en Sind jebuaren un dan west du ons noch belieren?” Un dan schmeeten see am rut!
35 Jesus hieed doavon, daut see am hauden rutjeschmäten, un aus hee dän troff, fruach hee dän: “Hast du Gloowen aun dän Menschensän?” 36 De Maun säd: “Na, wäa es daut, Har*, soo daut ekj aun dän jleewen kaun?” 37 Jesus säd to dän: “Du hast dän jeseenen, un dauts krakjt dee, waut hia met die rät.” 38 Dee säd: “Har, ekj jleew aun dän.” Un dan bekjt hee sikj ver am*. 39 Dan säd Jesus: “Ekj sie doatoo enne Welt nennjekomen toom daut entscheiden, waut de Menschen vedeent haben. Un daut es, daut de Menschen, waut nich seenen, seenen kjennen un dee, waut seenen kjennen, blint woaren.” 40 De Farisä̱a, waut bie am wieren, hieeden dit aula. Un dee säden to Jesus: “Wie sent doch nich uk blint ooda jo?” 41 Jesus säd to dee: “Wan jie blint wieren, dan wudd jie kjeene Sind haben. Oba wiels jie sajen: ‘Wie seenen’, blift june Sind.”