De tweeda Breef aun de Korinta

3 Sell wie junt daut vom freschen bewiesen, wäa wie sent? Ooda es daut needich, daut wie junt Breew jäwen, waut goot von ons räden, soo aus eenje daut fält? Ooda fält ons daut, daut jie fa ons soone Breew schriewen? 2 Jie selfst sent ons Breef, waut en ons Hoat nennjeschräwen es, un waut aule Menschen kjanen un jeläst haben. 3 Daut haft sikj utjewäsen, daut jie een Breef von Christus sent, waut von ons aus Deena jeschräwen es. Oba dee es nich met Tint jeschräwen, oba met eenen läwendjen Gott sienen Jeist. Dee es uk nich opp steenane Toflen jeschräwen, oba opp fleeschelje Toflen, aulsoo opp Hoaten.

4 Dits daut Vetruen, waut wie ver Gott haben derch dän Christus. 5 Wie sajen doamet nich, daut wie selfst soo fein emstaund sent, dit Woakj to doonen. Oba dauts Gott, waut ons halpt, daut wie doatoo emstaund sent. 6 Hee haft ons jeholpen, daut wie doatoo emstaund sent, Deena von eenen nieen Bunt to sennen: nich von een jeschräwnet Jesaz, oba von dän Jeist. Daut jeschräwne Jesaz veuadeelt toom Doot, oba de Jeist moakt läwendich.

7 Soo, daut jeschräwne Jesaz, waut toom Doot fieet un met Latren en Steen nennjekrauzt wia, kjeem met soone Harlichkjeit, daut de Israeli̱ten Moses nich mol kunnen em Jesecht kjikjen wäajen de Harlichkjeit en sien Jesecht. Dee Harlichkjeit wudd äwatsied jeschauft woaren. 8 Wan daut Jesaz met Harlichkjeit jejäft wort, wuarom sull de Jeist dan nich noch met väl mea Harlichkjeit jejäft? 9 Wiels wan daut Jesaz, waut Menschen toom Doot veuadeelt, aul harlich es, woo väl harlicha es dan nich daut Woakj, waut Menschen jerajcht moakt? 10 De Harlichkjeit von daut Jesaz es nuscht em Vejlikj met de Harlichkjeit von dän nieen Bunt. 11 Wan daut, waut äwatsied jeschauft sull, met Harlichkjeit kjeem, woo väl jrata wudd dan nich de Harlichkjeit sennen, waut blift?

12 Wiels wie soone Hopninj haben, räd wie gaunz frie. 13 Wie doonen daut nich soo aus Moses, aus hee sien Jesecht met eenen Schleia bedakjt, soo daut de Israeli̱ten nich kunnen jlikj no daut Enj kjikjen von daut, waut doa sull äwatsied jeschauft woaren. 14 Oba dee äa Vestaunt wia stomp. Bat dän vondoagschen Dach woat dis Schleia nich oppjehowen, wan de oola Bunt jeläst woat. Wiels de Schleia woat bloos derch Christus wajchjenomen. 15 Mau rajcht bat dän vondoagschen Dach, wan Moses siene Bieekja jeläst woaren, sent dee äare Hoaten met eenen Schleia bedakjt. 16 Oba wan eena sikj no Jehowa* dreit, dan woat de Schleia wajchjenomen. 17 Na jo, Jehowa* es de Jeist un wua Jehowa* sien Jeist es, doa jeft daut Frieheit. 18 Wie aula, waut dän Schleia von onse Jesechta wajchjenomen haben, sent soo aus Spieejels, waut Jehowa* siene Harlichkjeit wiedaspieejlen. Wie woaren veendat, daut wie Gott likjnen un emma dolla siene Harlichkjeit wiedaspieejlen, krakjt soo aus Jehowa*, de Jeist, daut well*.