Aposteljeschicht
24 Fief Doag lota kjeem de Huaga Priesta Anani̱as met eenje Eltestasch toop rauf un met eenen Rädna*, waut Tertu̱llus heet, un brochten äare Sach jäajen Paulus dan ver dän Harscha. 2 Aus Tertu̱llus jeroopt wort, funk dee aun, Paulus ver Fe̱lix to beschuljen, un säd:
“Wie seenen, daut wie wäajen die kjennen fein en Fräden läwen. Un wäajen du soo väabedocht rejieren deist, haft dit Volkj een goodet Wiedakomen. 3 Dit sto wie emma un uk opp aule Städen ut groote Dankboakjeit too, du, jeachta Fe̱lix. 4 Oba om die nich lenja opptohoolen, pracha ekj die, aus du wurscht soo goot sennen un ons een Stootje toohorchen. 5 Wiels wie sent enjeworden, daut dis Maun eene Ploag* es. Dee hizt aule Juden oppe gaunze Ieed* en, jäajen de Rejierunk to gonen, un es een Leida von de Grupp*, waut Nazare̱na heet. 6 Hee proowd uk, Schaund opp dän Tempel to brinjen. Doawäajen neem wie dän faust. 7 ––* 8 Wan du die siene Sach selfst woascht unjastonen, dan woascht du enwoaren, daut aule Sachen krakjt soo sent, aus wie dän beschuljen.”
9 Dan stemden de Juden met dise Beschuldjunk met un vesechaden, daut dit aula soo wia. 10 Aus de Harscha Paulus met sienen Kopp een Tieekjen jeef, daut dee räden kunn, säd Paulus:
“Wäajen ekj weet, daut dit Volkj die aul haft väl Joaren aus äaren Rechta jehaut, sie ekj reed, mie selfst to veteidjen. 11 Daut sent noch nich mea aus 12 Doag trigj, aus ekj noppjinkj no Jeru̱salem auntobäden, un du kaust die daut unjastonen, aus daut soo es. 12 Un dee haben mie nich seenen em Tempel met wäm strieden un ekj hab uk nich Menschen enjehizt en de Juden äare Vesaumlungshiesa* un uk noanich wua enne Staut. 13 Dee kjennen die daut uk nich bewiesen, daut et soo es, met waut see mie nu beschulcht haben. 14 Oba ekj sto too, daut ekj no disen Gloowen no, waut dee eene faulsche Lia* nanen, heiljen Deenst doo fa miene Väavodasch äaren Gott. Daut es, wäajen ekj aun aul daut jleew, waut ons daut Jesaz väaschrift un waut en de Profeeten jeschräwen steit. 15 Ekj hab de Hopninj bie Gott, krakjt soo aus dise Mana dee uk haben, daut et woat een Oppstonen von de Doodes jäwen; fa de Jerajchte uk fa de Ojjerajchte. 16 Wäajen dit schauf ekj doaropp, ver Gott un ver de Menschen emma een reinet* Jewessen to hoolen. 17 Oba nu, no een nat Schoof Joaren, kjeem ekj, om mien Volkj Gowen* to jäwen un Opfa to brinjen. 18 Aus ekj aul dit em Tempel deed, wia ekj nom Jesaz no jereinicht un wia nich met eene Grupp toop un hab uk nich Trubbel aunjerecht. Oba doa wieren eenje Juden von de Prowins A̱sien, 19 un dee wudden sellen ver die sennen un mie beschuljen, wan dee werkjlich waut jäajen mie hauden. 20 Ooda lot dise Mana, waut hia sent, selfst sajen, waut ekj orrajcht deed, aus ekj ver daut judische, hechste Jerecht* stunt. 21 Dee kjennen mie bloos met eenatlei beschuljen un daut es: Aus ekj doa mank dee stunt, säd ekj lud: ‘Wäajen daut Oppstonen von de Doodes woa ekj vondoag ver junt jerecht!’”
22 Oba Fe̱lix wist ernoa fein, woo daut met “dän Wajch*” stunt. Dan schoof hee daut opp un säd: “Wan Liesias, de Väaschta äwa de Soldoten, ieescht raufkjemt hiahan, dan woa ekj june Sach entscheiden.” 23 Un hee bestald aun dän Soldoten-Leida, daut dee am sullen faustjenomen hoolen. Oba dee sullen am doawäajen wesse Frieheiten jäwen un daut tooloten, daut siene Menschen sikj kunnen om daut kjemren, waut am fäld.
24 Eenje Doag lota kjeem Fe̱lix met siene Fru Drusi̱lla toop, waut eene judische Fru wia, un leet Paulus komen un horcht dän too, aus hee von dän Gloowen aun Christus Jesus* räd. 25 Oba aus Paulus dan von Jerajchtichkjeit un von daut Jerecht räd, waut komen wudd, un von sikj selfst kontrollen, funk Fe̱lix aun, Angst to kjrieen, un säd: “Nu kaust ieescht mol veloten, oba wan ekj woa de Jeläajenheit kjrieen, woa ekj die fresch komen loten.” 26 Fe̱lix hopt uk, daut Paulus am wudd Jelt jäwen. Doawäajen leet hee dän noch foakna komen un nobad met am. 27 Oba aus dan twee Joa vegonen wieren, kjeem Po̱rzius Fe̱stus en Fe̱lix siene Städ naun. Un wäajen Fe̱lix von de Juden wull goot aunjeseenen woaren, leet hee Paulus enjestopt.