De ieeschta Breef aun de Korinta
9 Sie ekj nich frie? Sie ekj nich een Apostel? Hab ekj nich onsen Harn Jesus jeseenen? Sent jie nich daut, waut bie miene Oabeit fa dän Harn bie rutjekomen es? 2 Wan ekj fa aundre uk nich een Apostel sie, sie ekj oba gaunz fa secha fa junt een Apostel! Jie sent daut Stampel, waut daut vesechat, daut ekj dän Harn sien Apostel sie.
3 Wuamet ekj mie veteidjen doo jäajen dee, waut jäajen mie räden, es dit: 4 Hab wie nich daut Rajcht*, to äten un to drinkjen? 5 Hab wie nich daut Rajcht, ons to befrieen un eene Fru bie ons to haben, waut em Gloowen es*, krakjt soo aus de aundre Apostel un dän Harn siene Breeda un uk Ke̱fas* haben? 6 Ooda motten bloos Ba̱rnabas un ekj schaufen toom ons Läwen moaken? 7 Woon Soldot mott de Onkosten selfst betolen, wan hee deent? Wäa plaunt eenen Wiengoaden un at nich von de Frucht? Woon Hoad wudd nich von de Malkj drinkjen von de Häad?
8 Saj ekj aul dit soo, aus Menschen doa naunkjikjen? Sajcht daut Jesaz daut nich krakjt soo? 9 Daut steit en Moses sien Jesaz jeschräwen: “Doo eenen Boll biem Draschen nich de Frät toobinjen.” Sent daut nu de Bols, om dee Gott bekjemmat es? 10 Ooda säd hee daut om ons haulwen? Daut es uk om ons haulwen jeschräwen; wiels de Maun, waut doa plieecht, un uk de Maun, waut doa drascht, sellen doamet räakjnen kjennen, Poat von de Arnt to kjrieen.
11 Wan wie mank junt Jeisteljet jeseit haben, es daut dan too väl velangt, wan wie von junt Tieteljet arnten? 12 Wan aundre Mana daut Rajcht* haben, dit von junt to fodren, hab wie dan nich jeneiw aul daut Rajcht? Un doch hab wie dit Rajcht nich jebrukt, oba haben aulahaunt Schwoaret utjehoolen, soo daut wie kjeenem em Stich wieren, aun de goode Norecht von Christus to jleewen. 13 Weet jie nich, daut de Mana, waut em Tempel deenen, von daut äten, waut de Menschen doa hanbrinjen? Un dee, waut biem Aultoa deenen, kjrieen Poat von daut, waut doabowen jeopfat woat. 14 Krakjt soo uk: De Har haft bestalt, daut dee, waut de goode Norecht bekauntmoaken, von de goode Norecht läwen sellen.
15 Oba ekj hab nich eent von dise Rajchten jebrukt. Un ekj schriew junt dit nich, wiels ekj nu waut von junt haben well. Enne Städ daut wudd ekj leewa stoawen ... Ekj woa mie kjeenmol loten de Jrind wajchnämen, von dee ekj brow räden kaun! 16 Wan ekj de goode Norecht bekauntmoak, dan hab ekj kjeene Uasoak, mie doamet brow to doonen, wiels daut sie ekj schuldich to doonen. Weehee mie, wan ekj de goode Norecht nich bekauntmoak! 17 Wan ekj dit wellich doo, hab ekj eene Beloonunk. Un wan ekj daut jäajen mienen Wellen doo, es mie doawäajen dise iernste Veauntwuatunk* oppjejäft worden. 18 Waut es miene Beloonunk dan? Daut ekj de goode Norecht wellich un emsonst bekauntmoak. Opp dise Wajch doo ekj mien Rajcht nich orrajcht brucken aus eena, waut de goode Norecht bekauntmoakt.
19 Wan ekj uk von aule Menschen frie sie, hab ekj mie oba fa aule toom Sklow jemoakt, soo daut ekj soo väl Menschen aus mäajlich jewennen kaun. 20 Fa de Juden wort ekj soo aus een Jud, soo daut ekj de Juden jewennen kunn. Fa dee unja daut Jesaz wort ekj soo, aus wudd ekj unja daut Jesaz sennen, wan ekj selfst uk nich unja daut Jesaz sie, om dee to jewennen, waut unja daut Jesaz sent. 21 Fa dee onen daut Jesaz wort ekj soo, aus wudd ekj onen daut Jesaz sennen, om dee to jewennen; wan ekj ver Gott uk nich onen daut Jesaz sie, wiels ekj sie unja Christus sien Jesaz. 22 Fa de Schwake wort ekj soo aus een Schwaka, soo daut ekj de Schwake jewennen kunn. Ekj sie to aules jeworden fa aule Sorten Menschen. Un ekj deed aules, waut afens mäajlich wia, om weens eenje to raden. 23 Oba ekj doo aul dit wäajen de goode Norecht, soo daut ekj aundre dee brinjen kaun.
24 Weet jie nich, daut dee, waut en eenen Rees ranen, aula ranen un oba bloos eena dän Pries kjricht? Rant soo, daut jie dän jewennen kjennen. 25 Soo, aule, waut enne Wad ranen, wiesen, daut see sikj en aule Stekjen unja Kontroll haben. Dauts soo, dee kjrieen eene Kroon, waut vegonen kaun, oba wie kjrieen eene, waut nich vejeit. 26 Doawäajen ran ekj nich soo, aus wudd ekj nich weeten, wua ekj hanwull. Ekj hol opp soone Wajch ut, daut ekj traf un nich bloos enne Loft schlonen doo. 27 Ekj schlo mienen Kjarpa un moak dän toom Sklow, soo daut Gott nich ontofräd met mie woat, nodäm daut ekj aundre jeprädicht hab.