Ieeschte Petrus
5 Doawäajen, aus Met-Eltesta un een Zeij von dän Christus sien Lieden un eena, waut Poat haft aun de Harlichkjeit, waut doa woat openboat woaren, fodda ekj de Eltestasch mank junt opp*: 2 Doot Gott siene Häad heeden, om dee jie junt kjemren, un deent aus Oppsechta. Doot daut nich bemott, oba doot daut wellich ver Gott; doot daut nich ut Leew fa onopprechtjen Vedeenst, oba doot daut iewrich; 3 stalt junt nich soo opp, aus wudd jie deejanje äare Wieets sennen, waut Gott jehieren, oba woat een Väabilt fa de Häad. 4 Un wan de väaschta Hoad ieescht woat sennen openboa jemoakt worden, dan woa jie de harliche Kroon kjrieen, waut nich vewalkjt.
5 Krakjt soo uk jie jinjre Mana, siet de elre Mana* unjadon. Oba kjleet junt aula met Deemoot*, wan jie met junt unjarenaunda omgonen, wiels Gott es jäajen de Stolte, oba de Deemootje wiest hee grootet Metleet*.
6 Doawäajen, moakt junt kjlien unja Gott siene majchtje Haunt, soo daut hee junt kaun groot moaken, wan de Tiet ieescht doa es. 7 Äwadäm schmiet aul june Sorjen* opp am, wiels hee es om junt bekjemmat. 8 Blieft bie kloaret Vestaunt un siet waka! Jun Jäajna, de Beesa Fient, jeit sikj rom soo aus een brellenda Leiw un sieekjt, aus hee irjentwäm oppfräten kaun*. 9 Oba stalt jun jäajen dän, faust em Gloowen; wiels jie weeten, daut june gaunze Broodaschoft oppe Welt derch aul soon Lieden gonen mott. 10 Oba wan jie ieescht een Stootje haben must lieden, dan woat de Gott von aul daut groote Metleet* junt gaunz un goa utlieren. Hee haft junt jewält, siene eewje Harlichkjeit to kjrieen un met Christus veeent to sennen. Hee woat junt halpen fausttostonen, hee woat junt stoakj moaken, hee woat junt opp fausten Grunt saten. 11 Am traft de Macht fa emma. Amen.
12 Derch Silwa̱nus*, dän ekj fa eenen truen Brooda tal, hab ekj junt met weinich Wieed waut jeschräwen, om junt Moot tootospräakjen un junt een iernstet Zeichnis to jäwen, daut dit daut woare, groote Metleet* von Gott es. Hoolt dit faust. 13 Dise en Ba̱bel, waut uk utjewält es soo aus jie, bestalt junt to jreessen un krakjt soo deit uk Ma̱rkus, mien Sän. 14 Bejreest junt unjarenaunda met eenen Kuss ut Leew.
Mucht jie aula, waut Christus siene Nofolja sent, Fräd haben.