De Breef aun de Filippa
1 Paulus un Timotä̱us, Christus Jesus* siene Sklowen, jreessen aul de Heilje en Fili̱ppi, waut Christus Jesus jehieren, wua uk de Oppsechtasch un Vesaumlungshelpa* met en sent:
2 Mucht jie Gott, onsen Voda, un dän Harn Jesus Christus sien grootet Metleet* un Fräd haben.
3 Ekj dank mienen Gott emma, wan ekj aun junt denkj. 4 Un jiedatsmol, wan ekj iernstlich fa junt aula bäd, doo ekj daut met Freid, 5 wiels jie von dän ieeschten Dach aun bat nu metjeholpen haben, de goode Norecht to vespreeden. 6 Ekj sie mie secha, daut deejanja, waut en junt een goodet Woakj aunjefongen haft, daut uk to Enj brinjen woat, bat Christus Jesus sien Dach kjemt. 7 Daut es uk gaunz rajcht, daut ekj soo äwa junt aula denkj, wiels jie mie soo väl wieet sent un wiels jie met mie toop Poat haben aun daut groote Metleet*. Un jie haben mie unjastett, nu daut ekj enjestopt sie, un uk aus ekj daut Jesaz brukt toom daut Rajcht kjrieen, de goode Norecht to prädjen.
8 Gott es mien Zeij, woo sea ekj mie wensch, junt aula to seenen. Ekj räakjen junt väl, krakjt soo aus Christus Jesus deit. 9 Un ekj bäd wieda, daut june Leew emma dolla mucht toonämen, doaderch daut jie Gott sienen Wellen krakjt kjanen lieren un vestonen. 10 Ekj bäd doarom, daut jie junt secha moaken, waut daut gaunz Wichtichste es, soo daut jie bat Christus sienen Dach kjennen onen Fäla sennen un kjeenem tofaulbrinjen. 11 Ekj bäd uk, daut jie kjennen voll goode Woakjen* sennen, waut Jesus Christus en ons wirkjt un wuaderch Gott veharlicht un jepreist woat.
12 Breeda, ekj well, daut jie daut weeten, daut miene Omstend mau rajcht metjeholpen haben, de goode Norecht noch wieda to vespreeden. 13 Daut ekj om Christus sient haulwen enjestopt sie, es mank de Paulaust-Woaka* un mank aule aundre bekaunt jeworden. 14 De mieeschte Breeda, waut dän Harn deenen, sent äwanämenda jeworden, wäajen ekj enjestopt sie, un dee wiesen nu noch mea Moot un räden onen Angst von Gott sien Wuat.
15 Dauts soo, eenje prädjen von dän Christus ut Aufgonst un toom sikj met aundre mäten, oba aundre doonen daut utem gooden Senn. 16 Dise moaken dän Christus ut Leew bekaunt, wiels dee weeten, daut ekj aunjestalt sie, de goode Norecht to veteidjen. 17 Oba de aundre doonen daut toom Striet aunrechten un nich utem gooden Senn. Dee wellen mie Trubbel enrieren, wäarent ekj em Jefenkjnis sie. 18 Woo es daut utjekomen? Na, daut Christus es bekauntjemoakt worden, aus daut nu gootmeenent wia ooda nich. Ekj frei mie äwa dit un woa mie uk wieda freien. 19 Wiels ekj weet, daut et doatoo fieren woat, daut ekj jerat woa met de Help von Jesus Christus sienen Jeist un june iernste Jebäda. 20 Ekj sie mie secha un hab de Hopninj, daut ekj mie en kjeenen Stekj woa schämen brucken. Oba wäajen ekj gaunz frie räden doo, veharlich ekj Christus nu, krakjt soo aus ekj ea uk deed; aus daut derch mien Läwen es ooda derch mienen Doot.
21 Bie mie es daut soo aus dit: Wan ekj läw, läw ekj fa Christus un wan ekj stoaw, dan es mie daut toom Gooden. 22 Oba wan ekj wieda en disen Kjarpa* läw, dan kaun miene Oabeit wieda Frucht droagen. Oba ekj weet nich, woont ekj leewa wudd wellen. 23 Ekj sie jedeelt tweschen dit beides, wiels ekj wensch mie, von disen Kjarpa frie to woaren un bie Christus to sennen. Un daut wudd secha väl bäta sennen. 24 Oba daut es junt toom Gooden, daut ekj wieda en disen Kjarpa* läw. 25 Soo, wäajen ekj mie äwa dit secha sie, weet ekj, daut ekj wieda bie junt aula bliewen woa, daut jie kjennen veraunkomen un em Gloowen Freid haben. 26 Wan ekj ieescht wada woa bie junt sennen, dan woat jun Vetruen opp Christus Jesus wäajen mie jrata woaren.
27 Stalt junt bloos fein opp, soo daut et met de goode Norecht äwa dän Christus tooppaust. Dan woa ekj kjennen Goodet von junt hieren, aus ekj kom un junt see ooda nich doa sie. Dan woa ekj hieren un enwoaren, daut jie fauststonen un veeent sent, uk daut jie no dautselwje ut sent un junt biestonen un toop fa dän Gloowen von de goode Norecht kjamfen. 28 Lot junt kjeenmol von june Jäajna enenjsten. Wan jie nich Angst haben, dan es daut fa dee een Bewies, daut dee venicht woaren, un fa junt es daut een Bewies, daut jie jerat woaren. Dit kjemt von Gott. 29 Wiels jie haben nich bloos de Iea jekjräajen, Gloowen aun Christus to haben, oba uk om dän sient haulwen to lieden. 30 Jie gonen derch dautselwje Schwoare, waut jie mie sagen derchgonen, un wua jie nu von hieren, waut ekj noch emma derchgo.