Jeschräwen von Matäus
11 Aus Jesus siene 12 Jinja jesajcht haud, waut dee doonen sullen, jinkj hee von doa no de Stauten* doa rom, om de Menschen doa to lieren un to prädjen.
2 Oba Johanes haud von de Woakjen von dän Christus jehieet, aus hee enjestopt wia, un dan schekjt hee siene Jinja, Jesus to froagen: 3 “Best du dee, waut doa komen saul, ooda sell wie noch no eenen aundren luaren?” 4 Un Jesus säd to dee: “Got un vetalt Johanes, waut jie hieren un seenen: 5 De Blinje kjennen nu seenen, de Lome kjennen normal gonen, de Leprakranke woat nu jeheelt un de Doowe kjennen hieren, de Doodes woat oppjewakjt un de Oame woat de goode Norecht vetalt. 6 Freid haft deejanja, waut wäajen mie nich tofaulkjemt.”
7 Aus Johanes siene Jinja von doa veleeten, funk Jesus aun, to de Häaden Menschen von Johanes to räden. Hee fruach dee: “No waut jinj jie enne Wiltnis? Waut wull jie doa seenen? Eenen Strampel*, waut vom Wint han- un häajeweit woat? 8 No waut jinj jie doa dan? Waut wull jie seenen? Eenen Maun met diere Kjleeda? Soone met diere Kjleeda sent en de Kjennichshiesa. 9 Soo, wuarom jinj jie doahan? Eenen Profeet to seenen? Jo, Johanes es een Profeet un noch väl mea aus een Profeet. 10 Dits dee, von dän jeschräwen steit: ‘Kjikj! Ekj schekj mienen Norechta ver die*. Dee woat ver die dän Wajch reedmoaken!’ 11 Ekj saj junt daut soo, aus et es: Mank aul dee, waut jeemols jebuaren sent, es Johanes de Deepa de Hechsta. Oba de Läachsta en daut Kjennichrikj vom Himmel es hecha aus hee. 12 Von dän Dach aun, aus Johanes de Deepa sienen Deenst aunfunk bat nu, sträwen de Menschen no daut Kjennichrikj vom Himmel, un dee, waut sikj aunstrenjen, woaren daut kjrieen. 13 Wiels de Profeeten un daut Jesaz haben profezeit, bat Johanes sienen Deenst aunfunk. 14 Un aus jie daut nu aunnämen wellen ooda nich: Hee es de Eli̱a, waut doa komen must. 15 Dee, waut Uaren haft, saul horchen.
16 Met wäm saul ekj dise Jennerazion* vejlikjen? Dee es soo aus nate Kjinja, waut oppem Moakjtplauz setten un to äare Spälpoatna 17 schrieen un sajen: ‘Wie spälden met de Fleet fa junt, oba jie daunzten nich. Wie sungen Trualeeda fa junt, oba jie weesen nich, daut jie truarich wieren*.’ 18 Krakjt soo uk, Johanes kjeem un eet nich un drunk nich un doch sajen de Menschen: ‘Hee haft eenen beesen Jeist.’ 19 De Menschensän kjeem un dee at un drinkjt un doch sajen de Menschen: ‘Kjikjt! Dauts een Fräta un een Wien-Drinkja, een Frint von de Takskollakjta un Sinda.’ Aulmols, aus een Mensch weis es, es aun daut to seenen, waut dee deit*.”
20 Dan funk hee aun, de Menschen en dee Stauten*, wua hee daut mieeschte Wunda jedonen haud, eenjet väatohoolen, wiels dee nich een Leetsennen hauden. Hee säd: 21 “Weehee die, Ko̱razin! Weehee die, Betsaida! Wiels wan dee Wunda, waut bie die passieet sent, wieren en de Stauten* Tierus un Si̱don passieet, dan wudden dee aul lang haben een Leetsennen jehaut un sikj Sak-Kjleeda aunjetrocken un em Ausch doljesat. 22 Oba ekj saj junt: Aum Jerechtsdach woat daut fa Tierus un Si̱don leichta uttohoolen sennen aus fa junt. 23 Un du, Kape̱rnaum, jleefst du, du woascht no Hecht jehowen woaren bat aum Himmel? Du woascht raufkomen bat em GRAUF*, wiels wan dise Wunda, waut bie die passieeden, en So̱dom passieet wieren, dan wudd dee bat vondoag dän Dach noch stonen. 24 Oba ekj saj junt: Aum Jerechtsdach woat daut fa So̱dom leichta uttohoolen sennen aus fa junt.”
25 Daut mol säd Jesus: “Ekj preis die ver aulem, Voda, dän Harn äwa Himmel un Ieed, wiels du dit fa de Kluake un Jelieede vestoaken hast, oba du hast de nate Kjinja daut openboat. 26 Jo, Voda, wiels du hast daut fa goot jetalt, daut soo to doonen.” 27 Jesus säd uk: “Mien Voda haft mie aules äwajäft. Kjeena kjant dän Sän gaunz, buta de Voda, un kjeena kjant dän Voda gaunz, buta de Sän. Un wan de Sän dän Voda kjeenem openboaren well, dan kaun kjeena dän Voda opp iernst kjanen. 28 Jie, waut schwoa schaufen un äwalot sent, komt no mie un ekj woa junt daut leichta moaken. 29 Lajcht junt mien Joch opp un lieet von mie, wiels ekj sie leeftolich* un von Hoaten deemootich*, un ekj woa junt* daut leichta moaken. 30 Wiels mien Joch es leicht to droagen* un miene Laust es nich schwoa.”