Jeschräwen von Markus
15 Fuaz aus daut dach wort, kjeemen de väaschte Priestasch un Eltestasch un Schreftjelieede* toop, aulsoo daut gaunze judische, hechste Jerecht*, om sikj daut to beräden, waut see doonen kunnen. Aus dee Jesus ieescht jebungen hauden, brochten see am no Pila̱tus un äwajeewen am dän. 2 Dan fruach Pila̱tus Jesus: “Best du de Juden äa Kjennich?” Jesus säd to dän: “Du selfst sajchst, daut et soo es.” 3 Oba de väaschte Priestasch deeden am met väl Dinja beschuljen. 4 Dan fruach Pila̱tus am noch een mol un säd: “Sajchst du doa nuscht too? Kjikj mol, met waut dee die aules beschuljen.” 5 Oba Jesus säd dan uk noch nuscht, un doa must Pila̱tus sikj sea äwa wundren.
6 Pila̱tus haud daut soo, daut hee opp jieda Passafast eenen Faustjenomnen fa de Menschen frieleet, wämemma see wullen. 7 To dee Tiet wia doa een Maun, waut Ba̱rabas heet, un dee wia met aundre toop em Jefenkjnis, wäajen see jäajen de Rejierunk jewast wieren un aundre dootjemoakt hauden. 8 Dan kjeemen de Häad Menschen no Pila̱tus un säden to am, daut hee fa äant daut doonen sull, waut hee jeweenlich deed. 9 Hee fruach dee dan: “Well jie, daut ekj junt de Juden äaren Kjennich frielot?” 10 Wiels Pila̱tus wist daut, daut de väaschte Priestasch Jesus aun am äwajäft hauden wäajen Aufgonst. 11 Oba de väaschte Priestasch hizten de Häad Menschen en, daut dee sullen doano froagen, Ba̱rabas frietoloten enne Städ Jesus. 12 Dan fruach Pila̱tus dee noch een mol: “Waut saul ekj dan met dän doonen, dän jie de Juden äa Kjennich nanen?” 13 Dan schrieejen dee noch een mol: “Aum Pol naun met dän*!” 14 Oba Pila̱tus fruach dee wada: “Woosoo? Waut haft dee fa schlajchtet jedonen?” Oba dee schrieejen noch väl dolla: “Aum Pol naun met dän*!” 15 Dan leet Pila̱tus Ba̱rabas frie, wäajens hee wull, daut de Häad Menschen sullen tofräd sennen. Un aus hee Jesus ieescht haud loten vepitschen, äwajeef hee de Soldoten dän toom dän aum Pol ombrinjen.
16 Dan brochten de Soldoten Jesus no dän Hoff, dauts Pila̱tus sien Paulaust, un doa roopten see aule Soldoten han. 17 Un dan trocken see am eenen rootbleiwen Äwarock äwa un flochten eene Spekjakroon un saden am dee opp. 18 Un dan fungen see aun to brellen: “Wie bejreessen die*, du Kjennich von de Juden!” 19 Dee veheiwden am uk met eenen Ruastock* oppem Kopp un bejeiwaden am. Dee kjneeden un bekjten sikj uk ver am. 20 Tolatst, aus see dän ieescht vespott hauden, neemen see am dän rootbleiwen Äwarock auf un trocken am siene Kjleeda aun. Dan brochten see dän rut toom dän aum Pol noaglen. 21 Doa bejäajenden see uk eenen jewessen Si̱mon, waut en Kiereen wond un de Voda von Alexa̱nda un Ru̱fus wia. Hee kjeem jroz von de Stap, un dän bemusten see, dän Liedenspol* to droagen.
22 Dan brochten see Jesus no de Städ, waut Go̱lgata jenant wort, waut äwasat bediet: “Koppknoaken-Städ.” 23 Doa wullen se am Wien jäwen, waut met Mirren* jemischt wia, oba hee neem daut nich. 24 Un dee noagelden am aum Pol un losten siene Kjleeda ut toom seenen, wäm waut trafen wudd. 25 Daut wia de dredde Stund*, un dee noagelden am aum Pol. 26 Opp daut Zein, wua jeschräwen stunt, met waut se am beschuljen deeden, säd daut: “De Juden äa Kjennich.” 27 Dee hongen uk twee Reiba biesied am aum Pol: eenen aun siene rajchte Sied un eenen aun siene linkje Sied. 28 ––* 29 Un dee, waut doa vebiejinjen, räden sea schlajcht äwa am un dreikopten un säden: “Hah! Du, waut dän Tempel dolbräakjen wust un dän en dree Doag wada oppbuen, 30 rad die selfst un komm von dän Liedenspol* rauf.” 31 Un krakjt soo deeden de väaschte Priestasch un Schreftjelieede daut uk. Dee hauden sikj unjarenaunda domm äwa am un säden: “Aundre haft hee jerat, sikj selfst kaun hee oba nich raden! 32 Nu saul de Christus, I̱srael äa Kjennich, vom Liedenspol* raufkomen. Wan wie daut seenen, dan woa wie aun am jleewen.” Mau rajcht dee, waut biesied am aum Pol hongen, hauden sikj verekjt äwa am.
33 Aus daut dan de saste Stund* wort, wort et en daut gaunze Launt diesta bat de näajende Stund*. 34 Dan de näajende Stund säd Jesus lud: “E̱li, E̱li, lama̱ sabachta̱ni?” Daut meent, wan daut äwasat woat: “Mien Gott, mien Gott, wuarom hast du mie veloten?” 35 Un eenje von dee, waut doa dicht bie wieren un daut hieeden, säden dan: “Horcht, hee roopt Eli̱a.” 36 Dan rand doa wäa un dukt een Sponzh* en suaren Wien en un deed daut opp eenen Ruastock nopp un hilt Jesus daut han, daut hee drinkjen kunn un säd: “Lot am bloos toch! Well wie mol seenen, aus Eli̱a woat komen toom am raufholen.” 37 Oba dan schrieech Jesus lud un storf*. 38 Un de Gardien em Tempel* reet lenjdhan twei, von bowen bat unjen. 39 De Soldoten-Leida stunt doa dicht bie Jesus un haud daut jeseenen, waut doa passieet wia, aus dee jestorwen wia. Nu säd hee: “Dis Maun wia gaunz secha Gott sien Sän.”
40 Doa wieren uk Frues, waut von een Enj auf tookjikjten. Mank dee wieren Maria Magdale̱na un uk Maria, de Mutta von Jakobus, dän Jinjren*, un Jo̱ses; un doa wia uk Sa̱lome. 41 Dise Frues wieren en Galilä̱a met am toop jewast un hauden am doa bedeent. Doa wieren uk noch een deel aundre Frues, waut doa wieren noppjekomen no Jeru̱salem.
42 Daut wia nu aul lot no Meddach, de Dach ver dän Sabat, wua se fa dän Sabat reedmuaken. 43 Dan kjeem Jo̱sef von Arimatä̱a, een aunjeseena Maun, waut Poat wia von daut judische, hechste Jerecht*, dee uk no Gott sien Kjennichrikj luad. Hee ropt sienen Moot toop un jinkj no Pila̱tus un fruach no Jesus sienen Kjarpa. 44 Oba Pila̱tus wundad, aus Jesus aul wudd doot sennen. Doawäajen leet hee dän Soldoten-Leida komen un fruach dän, aus Jesus aul doot wia. 45 Aus de Soldoten-Leida Pila̱tus daut ieescht vesechat haud, jeef hee de Frieheit, daut Jo̱sef dän Kjarpa haben kunn. 46 Aus Jo̱sef dan ieescht feinet Lienzeich jekoft haud un am doa vom Pol raufjeholt haud, wekjeld hee dän en daut feine Lienzeich en un läd dän en een Grauf*, waut en eenen Steen utjehakt wia. Dan rold hee eenen Steen ver daut Grauf. 47 Oba Maria Magdale̱na un Maria, Jo̱ses siene Mutta, kjikjten wieda no daut Grauf, wua se am nennjelajcht hauden.