Jeschräwen von Lukas
19 Dan jinkj Jesus en Jeri̱cho nenn un jinkj doa derch. 2 Doa wia een Maun, waut Zachä̱us heet, un daut wia een väaschta Takskollakjta un dee wia rikj. 3 Un dee proowd to seenen, wäa dis Jesus wia, oba dee kunn dän nich seenen wäajen de Häad Menschen un wäajen hee soo kjlien wia. 4 Doawäajen rand dee veropp un kroop opp eenen Mulbäa-Fiejenboom nopp toom Jesus seenen, wiels doa wudd hee vebiekomen. 5 Aus Jesus ieescht bat doa wia, kjikjt hee no Hecht un säd to dän: “Zachä̱us, komm doa schwind rauf, wiels vondoag mott ekj en dien Hus bliewen.” 6 Dan kjeem dee doa bosich rauf un hee neem Jesus met Freiden en sien Hus opp. 7 Aus de Menschen dit sagen, fungen dee aula aun to grunzen un säden: “Dee es bie eenen Maun to Jast, waut een Sinda es.” 8 Oba Zachä̱us stunt opp un säd to dän Harn: “Kjikj Har, de Halft von mien Hab un Goot woa ekj de Oame jäwen. Un jieda eenem, dän ekj met Jewault* waut aufjegonen hab, dän woa ekj daut vea mol trigjtolen.” 9 Dan säd Jesus to am: “Vondoag haft Gott disen Maun un siene Famielje jerat, wiels hee es uk een Nokomen von Abraham. 10 De Menschensän kjeem je toom no daut sieekjen, waut veloaren wia, un daut raden.”
11 Aus de Menschen aul dit hieeden, waut hee säd, vetald hee äant noch een aundret Jlikjnis. Dit Jlikjnis vetald hee äant, wäajen hee dicht bie Jeru̱salem wia un de Menschen dochten, daut Gott sien Kjennichrikj plazlich komen wudd. 12 Doawäajen säd hee: “Een Sän von eenen Kjennich reisd no een Launt wiet auf toom sikj daut vesechren, daut hee wudd Kjennich woaren, un dan wull hee trigjkomen. 13 Hee roopt tieen von siene Sklowen un jeef dee jieda eenen Mi̱nna* un säd to dee: ‘Drieft Haundel met dee, bat ekj trigjkom.’ 14 Oba de Menschen von sien Launt kunnen am sea schlajcht lieden. Un dee schekjten am eene Grupp Aunjestalde hinjaraun toom sajen: ‘Wie wellen disen Maun nich aus Kjennich äwa ons.’
15 Aus dis Maun met de Tiet trigjkjeem, nodäm daut hee sikj siene Macht aus Kjennich* vesechat haud, roopt hee siene Sklowen toop, dee hee daut Jelt* jejäft haud toom seenen, woo väl dee met äaren Haundel jemoakt hauden. 16 Dan kjeem de ieeschta no väaren un säd: ‘Har, dien Mi̱nna haft tieen Mi̱nna jebrocht.’ 17 Hee säd to dän: ‘Fein jedonen, gooda Sklow. Wäajen du tru wieescht met soone kjliene Sach, woascht du äwa tieen Stauten* rejieren.’ 18 Dan kjeem de tweeda un säd: ‘Har, dien Mi̱nna haft fief Mi̱nna jebrocht.’ 19 Dan säd hee uk to disen: ‘Du best uk aunjestalt äwa fief Stauten*.’ 20 Oba een aundra kjeem un säd: ‘Har, hia hast du dien Mi̱nna, waut ekj en een Kodda vestoaken haud. 21 Weetst, ekj haud Angst fa die, wäajen du een strenja Maun best. Du nemst je von doa, wua du nich enjetolt hast, un du arnst, wua du nich jeseit hast.’ 22 Hee säd to dän: ‘Ekj kaun die met diene ieejne Wieed rechten, du schlajchta Sklow. Du wist daut aulsoo, daut ekj een strenja Maun sie un daut ekj von doa näm, wua ekj nich enjetolt hab, un daut ekj doa arnt, wua ekj nich jeseit hab. 23 Wuarom deetst daut Jelt* dan nich en eene Bank entolen? Dan wudd ekj daut haben kunt met Entras toop rutnämen, aus ekj trigjkjeem.’
24 Dan säd hee to dee, waut doa dicht bie stunden: ‘Nämt am dän Mi̱nna wajch un jäft dänjanjen dän, waut doa tieen haft.’ 25 Oba dee säden to am: ‘Har, dee haft je aul tieen Mi̱nna!’ 26 De Kjennich säd: ‘Ekj saj junt: Wäaemma doa haft, dän woat noch mea jejäft woaren. Oba wäa nuscht haft, dän woat noch mau rajcht daut beskje wajchjenomen woaren, waut hee haft. 27 Un brinjt uk miene Fiend hiahan, waut mie nich wullen toom Kjennich haben, un moakt dee hia ver mie doot.’”
28 Nodäm Jesus dit jesajcht haud, jinkj hee wieda – nopp no Jeru̱salem. 29 Un aus hee bat dicht bie Betfa̱ge un Beta̱nien kjeem opp dän Boajch, waut Oliewen-Boajch jenant woat, schekjt hee twee Jinja wajch. 30 Hee säd: “Got no daut Darp, waut von hia to seenen es, un wan jie doa ieescht nennjegonen sent, woa jie doa eenen jungen Burra* aunjebungen seenen, wua noch kjeenmol wäa bowen jerittat haft. Binjt dän loos un brinjt dän häa. 31 Oba wan junt irjentwäa frajcht: ‘Wuarom binj jie dän doa loos?’ Dan sajcht: ‘Dän Harn fält dän.’” 32 Soo, dee waut doa jeschekjt worden, troffen daut krakjt soo aun, aus Jesus äant jesajcht haud. 33 Aus dee dän jungen Burra dan loosbungen, fruagen de Ieejendeemasch: “Wuarom binj jie dän Burra doa loos?” 34 Dee säden: “Dän Harn fält dän.” 35 Un dee leiden dän Burra no Jesus un spreeden äare Äwarakj doa nopp un Jesus sad sikj doa nopp.
36 Aus Jesus nu wiedarittad, spreeden se äare Äwarakj oppe Gauss nopp. 37 Soo schwind aus hee bat dicht bie dän Wajch kjeem, waut vom Oliewen-Boajch raufjinkj, fungen de groote Häad Jinja sikj aun, sea to freien, un see preisden Gott met lude Stemm wäajen aul de Wunda, waut see jeseenen hauden. 38 Dee säden: “Jesäajent es dee, waut aus Kjennich en Jehowa* sienen Nomen kjemt! Mucht doa Fräd sennen tweschen Gott un de Menschen un muchst du, dee du doa huach bowen best, veharlicht woaren!” 39 Oba eenje Farisä̱a von mank de Häad säden: “Liera, beschwich diene Jinja.” 40 Oba Jesus säd to dee: “Ekj saj junt: Wan dee stell bleewen, dan wudden de Steena schrieen.”
41 Un aus hee bat dicht bie de Staut kjeem, kjikjt hee no de Staut un road wäajen dee. 42 Hee säd: “Wan du daut disen Dach doch jemoakjt hautst, woo du kust Fräd kjrieen. Oba nu es daut fa diene Uagen vestoaken worden. 43 Wiels de Tiet woat komen, daut diene Fiend woaren rom die eenen Tun moaken von spetze Pols, un dee woaren rom die komen un die von aule Kaunten besaten*. 44 Dee woaren die un diene Kjinja met groote Jewault dolschmieten un venichten. Un dee woaren bie die nich eenen Steen opp dän aundren loten, wiels du best daut nich enjeworden, aus du entspakjt wortst.”
45 Dan jinkj Jesus em Tempel nenn un feistad dee doa rut, waut doa vekoften. 46 Un hee säd to dee: “Daut steit jeschräwen: ‘Mien Hus woat een Jebädshus sennen’, oba jie haben daut to eene Reibaheel jemoakt.”
47 Hee lieed wieda jieda Dach em Tempel. Oba de väaschte Priestasch un Schreftjelieede* un de Leidasch von de Juden sochten no eene Jeläajenheit, am doottomoaken. 48 Oba dee kjrieejen kjeene Jeläajenheit doatoo, wiels aule Menschen dän Tiet äwa rom am wieren toom am toohorchen.