Jeschräwen von Lukas
8 Een Stootje no daut reisd hee von eene Staut no de aundre un von een Darp no daut aundre. Hee prädijd un muak de goode Norecht bekaunt von Gott sien Kjennichrikj, un de 12 wieren met am toop. 2 Doa wieren uk wesse Frues met am toop, waut doa wieren von beese Jeista friejemoakt un von Krankheiten jeheelt worden. Eent wia Maria, waut Magdale̱na jenant wort, ut dee säwen beese Jeista rutjekomen wieren. 3 Doa wia uk Johana, Chu̱sa siene Fru; Chu̱sa wia Hero̱des sien Aunjestalda. Doa wia uk Susana un noch een deel aundre Frues, waut Jesus un de Apostel met äa Hab un Goot unjastetten deeden.
4 Nu wia doa eene groote Häad Menschen, waut sikj met dee vesaumelt haud, waut jeweenlich emma von veschiedne Stauten* doahan kjeemen, wua hee wia. Hee räd to dee derch een Jlikjnis un säd: 5 “Een Akaschmaun jinkj seien. Un aus hee seid, foll eenje Sot oppem Wajch un doa wort bowen romjeklunjt un de Väajel enne Loft kjeemen un freeten daut opp. 6 Wesse Sot foll opp Steen. Un aus dee ieescht jekjient haud, vedrieejd dee, wäajens dee nich Feichtichkjeit haud. 7 Un de aundre Sot foll manke Spekjasch. Un aus de Spekjasch met de Sot toop oppwossen, stekjten dee daut, waut oppjegonen wia. 8 Oba noch de aundre Sot foll opp goode Ieed. Un aus dee ieescht jekjient haud, brocht dee 100 mol soo väl aus doa wia jeseit worden.” Aus Jesus dit jesajcht haud, säd hee lud: “Dee, waut Uaren haft toom hieren, saul horchen.”
9 Oba siene Jinja fruagen Jesus, waut dit Jlikjnis to bedieden haud. 10 Hee säd: “Junt es daut jejäft worden, de heilje Jeheemnisen* von Gott sien Kjennichrikj to vestonen. Oba fa de äwaje sent daut bloos Jlikjnisen, soo daut dee nich werkjlich seenen, wan dee uk kjikjen, un wan dee uk hieren, daut dee nich vestonen, waut doamet jemeent es. 11 Soo, dits, waut daut Jlikjnis bediet: De Sot es Gott sien Wuat. 12 Un de Sot, waut oppem Wajch foll, daut sent dee, waut daut Wuat hieeden. Dan kjemt de Beesa Fient un nemt daut Wuat von dee äa Hoat wajch, soo daut dee nich jleewen kjennen un dan jerat woaren. 13 De Sot, waut opp Steen foll, sent dee, waut daut Wuat hieeden un daut met Freiden aunneemen. Oba dee haben kjeene Wartlen. Dee jleewen fa een Stootje, oba wan de Tiet kjemt, wua dee aufjeprooft woaren, dan hieren dee opp. 14 Un de Sot, waut manke Spekjasch foll, sent dee, waut daut Wuat hieren, oba wäajen dee von de Sorjen un daut Jelt* un daut Scheengonen en dise Welt metjeräten woaren, woaren dee gaunz jestekjt un brinjen kjeene Frucht. 15 De Sot, waut opp feine Ieed foll, daut sent dee, waut daut Wuat met een feinet un opprechtjet Hoat jehieet haben un daut dan fausthoolen un uk Frucht droagen, wan dee uk schwoaret derchmoaken.
16 Kjeena stekjt eene Laump aun un bedakjt dee dan met eenen Topp ooda sat dee unjarem Bad. Oba eena sat dee oppem Laumpenfoot, soo daut aul dee, waut doa nennkomen, Licht haben. 17 Wiels aules, waut bedakjt es, woat verendach komen. Un aules, waut em plietschen jehoolen es, woat bekaunt un openboa woaren. 18 Doawäajen paust opp, woo jie horchen, wiels wäaemma doa waut haft, dän woat noch mea jejäft woaren. Oba wäa nuscht haft, dän woat mau rajcht noch daut wajchjenomen woaren, waut hee jleeft, waut hee haft.”
19 Nu kjeemen siene Mutta un siene Breeda bat doa, wua hee wia, oba wäajen de Häad Menschen kunnen dee nich bat dicht bie komen. 20 Dan säden se to Jesus: “Diene Mutta un diene Breeda stonen doa buten; dee wellen waut von die.” 21 Dan säd Jesus to dee: “Miene Mutta un miene Breeda sent dise hia, waut Gott sien Wuat hieren un daut uk nokomen.”
22 Opp eene Sauz stieech Jesus met siene Jinja toop opp een Boot nopp un dan säd hee to dee: “Well wie mol no de aundre Kaunt Likj foaren.” Un dan fuaren see loos. 23 Oba aus dee met daut Boot oppem Wota wieren, schleep hee en. Un oppe Likj kjeem een groota Storm opp. Un daut Boot funk aun, voll Wota to pralen, un daut wort jefäadlich. 24 Dan jinjen see no Jesus un wuaken am opp un säden: “Liera, Liera, wie sent batem omkomen!” Dan stunt hee opp un beschwicht dän Wint un daut orruje Wota. Dan leet daut no un daut wort riastell. 25 Dan fruach Jesus dee: “Wua es jun Gloowen?” Oba dee wieren gaunz veenjst un sea vewundat. Dee säden eena toom aundren: “Wäa es dit werkjlich? Wiels hee sajcht, waut de Wint un daut Wota doonen sellen, un dee jehorchen dän.”
26 Un dee kjeemen aune Kaunt Likj aun en de Gerase̱na-Jäajent, krakjt jäajenäwa von Galilä̱a. 27 Aus Jesus oppem Launt noppkjeem, troff hee doa eenen Maun von de Staut, waut von beese Jeista besäten wia. De Maun haud aul fa eene lenjre Tiet onen Kjleeda jeläft, un hee wond nich en een Hus, oba husd mank de Jräwa*. 28 Aus dee Jesus sach, schrieech dee un foll ver am dol un säd sea lud: “Waut hab ekj met die to doonen, Jesus, dän hechsten Gott sienen Sän? Ekj pracha die, kjwäl mie nich.” 29 (Dit säd de Maun, wäajen Jesus de orreine Jeista strenj jesajcht haud, daut dee sullen ut dän Maun rutkomen. De beese Jeista hauden dän aul foaken unja Kontroll jenomen*. Un de Menschen hauden dän emma wada de Henj un de Feet met Kjäden jebungen un dän bewoakt. Oba dee reet de Kjäden twei un wort von de beese Jeista no eensome Städen jedräwen.) 30 Jesus fruach dän: “Wauts dien Nomen?” Hee säd: “Legion*”, wiels en am wieren een deel beese Jeista nennjefoaren. 31 Un dee prachaden Jesus emma wada, daut hee äant nich sull en dän Aufgrunt nennschekjen. 32 Nu wia daut soo, daut doa eene groote Häad Schwien oppem Boajch grosd. Doawäajen prachaden see Jesus, aus hee äant wudd loten en de Schwien nennfoaren. Un Jesus jeef dee de Frieheit. 33 Doamet kjeemen de beese Jeista ut dän Maun rut un fuaren en de Häad Schwien nenn. Un de Schwien moarachten von de steile Kaunt rauf en de Likj nenn un vesoopen. 34 Oba aus de Schwienshoads daut sagen, waut doa passieed wia, randen dee un vetalden daut enne Staut un uk butakaunt Staut.
35 Dan kjeemen de Menschen kjikjen, waut doa aunjegonen wia. Dee kjeemen no Jesus un sagen dän Maun, wua de beese Jeista rutjekomen wieren, un dee haud nu Kjleeda aun un wia bie kloaret Vestaunt. Dee saut doa bie Jesus siene Feet, un de Menschen wort sea angst. 36 Dee, waut daut selfst jeseenen hauden, woo de Maun, waut de beese Jeista jehaut haud, wia jeheelt worden, vetalden dise aundre daut. 37 Een deel Menschen von de Gerase̱na-Jäajent säden to Jesus, daut hee doa veloten sull, wäajens dee hauden sea Angst. Dan stieech Jesus oppem Boot nopp, om doa to veloten. 38 Oba de Maun, waut de beese Jeista jehaut haud, prachad Jesus emma wada, aus hee met am metkomen kunn. Oba Jesus schekjt dän Maun wajch un säd to dän: 39 “Go trigj no Hus un vetal aundre daut, waut Gott fa die jedonen haft.” Dan jinkj dee wajch un vebreed daut en de gaunze Staut, waut Jesus fa am jedonen haud.
40 Aus Jesus trigjkjeem, neem de Häad Menschen am leeftolich opp, wäajen dee hauden aul no am jeluat. 41 Nu kjeem doa een Maun, waut Jairus heet; daut wia een Leida von de Juden äa Vesaumlungshus*. Dee foll ver Jesus siene Feet dol un prachad am, daut dee sull no sien Hus komen, 42 wäajen siene eensje Dochta, waut ojjefäa 12 Joa wia, batem stoawen wia.
Aus Jesus jinkj, wia daut rom am stiew voll Menschen. 43 Nu wia doa eene Fru, waut aul 12 Joa jeblat haud, un kjeena haud ar kunt halpen, jesunt to woaren. 44 See kjeem von hinjen no Jesus un schieed de Frensen von sienen Äwarock aun, un fuaz hieed äa bleeden opp. 45 Dan fruach Jesus: “Wäa schieed mie aun?” Un aus see aula säden, daut see daut nich wieren, säd Petrus: “Liera, rom die es aules voll Menschen un dee drenjen sikj aun die naun.” 46 Oba Jesus säd: “Mie haft wäa aunjeschieet, wäajens ekj weet, daut ut mie eene Krauft rutjinkj.” 47 Aus de Fru daut sach, daut daut openboa wort, waut see jedonen haud, kjeem see un foll ver Jesus dol un flautad. See vetald daut doa ver aulem, wuarom see Jesus aunjeschieet haud un daut see fuaz wia jeheelt worden. 48 Oba hee säd to ar: “Dochta, dien Gloowen haft die jesunt jemoakt. Go en Fräd.”
49 Aus Jesus noch räd, kjeem Jairus sien Norechta un säd to Jairus: “Diene Dochta es jestorwen! Doo dän Liera nich lenja baudren.” 50 Aus Jesus dit hieed, säd hee to Jairus: “Hab nich Angst, hab bloos Gloowen un daut woat wada aula fein woaren met ar.” 51 Aus Jesus bat daut Hus kjeem, leet hee sestkjeenen met nennkomen aus bloos Petrus, Johanes, Jakobus un de Mejal äaren Voda un äare Mutta. 52 Oba de Menschen roaden aula wäajen ar un schluagen sikj en äaren Trua oppe Brost. Dan säd Jesus to dee: “Roat nich lenja, wäajens see es nich jestorwen, oba see schlapt.” 53 Dan fungen see aun, sikj domm to haben un am uttolachen, wäajens see wisten, daut dee jestorwen wia. 54 Oba Jesus neem de Mejal aune Haunt un säd lud to ar: “Kjint, sto opp!” 55 Un see wuak vom Doot opp* un stunt fuaz opp. Un dan säd Jesus, daut se ar sullen waut to äten jäwen. 56 Äare Elren jinjen fa Freid meist ut äare Hut. Oba Jesus bestald, daut dee daut kjeenem sajen sullen, waut doa passieet wia.