Jeschräwen von Johanes

12 Sas Doag ver daut Passafast kjeem Jesus no Beta̱nien, wua La̱zarus wond, dän hee vom Doot oppjewakjt haud. 2 Soo, dee reeden eene Owentkost-Moltiet ut fa am un Marta bedeend dee. Un La̱zarus wia eena von dee, waut met am toop aum Desch wia un eet. 3 Dan neem Maria een Buddelkje* Parfum-Eelj, ajchte Narden-Eelj, waut sea dia wia, un goot daut äwa Jesus siene Feet un drieejd dee met äare Hoa auf. Daut gaunze Hus rikjt no dise Parfum-Eelj. 4 Oba Ju̱das Iska̱riot, eena von siene Jinja, waut meist bat doa wia, am to veroden, säd: 5 “Wuarom wort dise Parfum-Eelj nich fa 300 Dena̱rius* vekoft un de Oame jejäft?” 6 Hee säd dit oba nich, wäajen hee om de Oame todoonen wia, oba wäajen hee een Stäla wia. Hee haud de Jeltkauss un hee haud daut soo, daut hee sikj von daut Jelt stool, waut doa enjelajcht wort. 7 Dan säd Jesus: “Lot ar tofräd, soo daut see dise Jewanheit hoolen kaun un mienen Kjarpa reedmoaken kaun fa dän Dach, wan dee begroft woat. 8 Wiels de Oame hab jie emma bie junt, oba mie woa jie nich emma bie junt haben.”

9 Entweschen wort eene groote Häad Juden daut en, daut Jesus en Beta̱nien wia, un dee kjeemen doahan; oba nich bloos wäajen Jesus, oba uk wäajen dee La̱zarus seenen wullen, dän hee vom Doot oppjewakjt haud. 10 Nu plonden de väaschte Priestasch uk La̱zarus doottomoaken. 11 Wiels wäajen La̱zarus jinjen nu väl Juden no Beta̱nien un jleewden aun Jesus.

12 Dän näakjsten Dach hieed de groote Häad Menschen, waut wia toom Fast jekomen, daut Jesus no Jeru̱salem kjeem. 13 Dan neemen see Paulmbläda un jinjen Jesus entjäajen un fungen aun to schrieen: “Gott, wie prachren die om Radunk! Jesäajent es dee, waut en Jehowa* sienen Nomen kjemt, I̱srael äa Kjennich!” 14 Aus Jesus eenen jungen Burra* jefungen haud, sad hee sikj doa nopp, krakjt soo aus jeschräwen steit: 15 “Hab nich Angst, Dochta Zi̱on. Kjikj, dien Kjennich kjemt un sett opp eenen jungen Burra.” 16 Siene Jinja kunnen dit ieeschtlich nich vestonen. Oba aus Jesus ieescht veharlicht wia, foll dee daut bie, daut dit von am jeschräwen stunt un daut see daut aun am jedonen hauden.

17 De Häad Menschen, waut doa wieren bie jewast, aus Jesus La̱zarus utem Grauf* jeroopt haud un von mank de Doodes oppjewakjt haud, muaken daut wieda bekaunt, waut doa passieet wia. 18 De Häad Menschen jinjen Jesus uk noch doawäajen entjäajen, wäajen dee jehieet hauden, daut hee dit Wunda jedonen haud. 19 Dan säden de Farisä̱a unja sikj: “Jie seenen, daut wie nuscht aunfangen kjennen. Kjikjt! De gaunze Welt es am hinjaraun jegonen.”

20 Doa wieren uk noch waut Griechen, waut nom Fast jekomen wieren toom Gott aunbäden. 21 Soo, dee kjeemen no Fili̱ppus, waut von Betsaida, Galilä̱a, wia. Dee wullen waut von am un säden: “Har*, wie wellen Jesus seenen.” 22 Fili̱ppus kjeem un vetald Andre̱as daut. Andre̱as un Fili̱ppus jinjen un vetalden Jesus daut.

23 Oba Jesus säd to dee: “De Stund es jekomen, daut de Menschensän veharlicht woat. 24 Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Wan een Weitkuarn nich oppe Ieed felt un dootjeit*, dan blift daut bloos een Kuarn. Oba wan daut dootjeit, dan brinjt daut een deel Frucht. 25 Wäa sien Läwen* leeft, dee venicht daut, oba wäa sien Läwen* en dise Welt haust, dee woat daut bewoaren fa daut eewje Läwen. 26 Wan mie wäa deent, dan saul dee mie nofoljen. Un wua ekj sie, doa woat mien Deena uk sennen. Wan mie wäa deent, dän woat de Voda ieren. 27 Nu es mie* daut schwoa, un waut saul ekj sajen? Voda, rad mie ut dise Stund. Un doch sie ekj krakjt fa dise Stund jekomen. 28 Voda, veharlich dienen Nomen.” Dan säd eene Stemm vom Himmel: “Ekj hab dän veharlicht un woa dän wada veharlichen.”

29 De Häad Menschen, waut doa stunden, hieeden daut un säden dan, daut daut jerummelt haud. Aundre säden: “Een Enjel haft to dän jerät.” 30 Jesus säd dan: “Dise Stemm es nich wäajen mie jekomen, oba wäajen junt. 31 Dise Welt woat nu jerecht. Nu woat de Harscha von dise Welt rutjeschmäten woaren. 32 Un doch woa ekj aule Sorten Menschen no mie trakjen, wan ekj ieescht von de Ieed oppjerecht* woa.” 33 Met dit wull hee en Werkjlichkjeit sajen, waut von Doot hee em Korten haben wudd. 34 De Häad säd dan to am: “Nom Jesaz no weet wie, daut de Christus fa emma bliewen woat. Woo kaust du dan sajen, daut de Menschensän woat oppjerecht woaren? Wäa es dis Menschensän?” 35 Dan säd Jesus to dee: “Daut Licht woat noch een kjlienet Stootskje lenja mank junt sennen. Got, soo lang aus jie noch Licht haben, soo daut daut Diestre nich de Äwamacht äwa junt kjricht. Wäa em Diestren jeit, weet nich, wua hee hanjeit. 36 Wiest, daut jie Gloowen aun daut Licht haben, soo lang aus jie daut Licht noch haben, daut jie kjennen Säns von daut Licht woaren.”

Aus Jesus dit jesajcht haud, jinkj hee von äant wajch un vestuak sikj fa äant. 37 Wan Jesus uk soo väl Wunda ver dee jedonen haud, kjrieejen see oba nich Gloowen aun am. 38 Soo erfeld sikj daut, waut de Profeet Jesa̱ja säd: “Jehowa*, wäa haft aun daut jejleeft, waut see von ons* jehieet haben? Un wäm haft Jehowa* siene Macht openboat?” 39 Jesa̱ja säd uk de Uasoak, wuarom dee nich kunnen jleewen. Hee säd: 40 “Hee haft dee äare Uagen blintjemoakt un äa Hoat haft hee hoat jemoakt, soo daut dee met äare Uagen nich seenen kjennen un met äa Hoat nich vestonen kjennen un dan omkjieren, soo daut ekj dee heelen kaun.” 41 Jesa̱ja säd dit, wäajen hee Christus siene Harlichkjeit sach, un hee räd von am. 42 Un doch jleewden väle aun am, mau rajcht von de Juden äare Leidasch. Oba dee leeten sikj daut nich enwoaren wäajen de Farisä̱a, daut dee äant nich sullen von de Juden äa Vesaumlungshus* utschluten. 43 Wiels dee jleichten daut dolla, von Menschen jeieet to woaren aus von Gott.

44 Oba Jesus säd lud: “Wäa aun mie jleeft, dee jleeft nich bloos aun mie, oba uk aun dän, dee mie jeschekjt haft. 45 Un wäa mie sitt, sitt uk dän, dee mie jeschekjt haft. 46 Ekj sie no de Welt jekomen soo aus een Licht, daut jieda eena, waut aun mie jleeft, nich em Diestren blift. 47 Oba wan doa irjentwäa hieet, waut ekj saj, un sikj nich doaraun helt, dän doo ekj nich rechten. Wiels ekj sie nich jekomen toom de Menschen oppe Welt rechten, oba om dee to raden. 48 Wäa mie nich achten deit un daut nich aunnemt, waut ekj saj, dee haft aul wäm toom am rechten: De Wieed, waut ekj jerät hab, woaren am aum latsten Dach rechten. 49 Wiels ekj hab nich ut mie selfst jerät, oba de Voda selfst, waut mie jeschekjt haft, haft mie daut Jeboot jejäft, waut ekj sajen un räden saul. 50 Ekj weet, daut sien Jeboot no daut eewje Läwen fieet. Doawäajen: Waut ekj räd, räd ekj krakjt soo, aus de Voda mie jesajcht haft.”