Jeschräwen von Matäus
15 Dan kjeemen doa von Jeru̱salem Farisä̱a un Schreftjelieede* no Jesus un säden to am: 2 “Woosoo hoolen diene Jinja sikj nich aun de Jewanheit von de Väavodasch? Biejlikj wauschen dee sikj nich de Henj verem äten*.”
3 Dan säd hee to dee: “Wuarom bräakj jie Gott sien Jeboot, wäajen jie june Jewanheiten hoolen wellen? 4 Biejlikj säd Gott: ‘Iea dienen Voda un diene Mutta’, un: ‘Wäa von sienen Voda ooda siene Mutta schlajcht rät*, dän saul dootjemoakt woaren.’ 5 Oba jie sajen: ‘Wäaemma to sienen Voda ooda siene Mutta sajcht: “Aules, met waut ekj junt wudd kjennen halpen, es eene Gow, waut ekj aul faustjesat hab fa Gott”, 6 dee brukt siene Elren verheipts nich ieren.’ Doamet moak jie Gott sien Wuat tonuscht wäajen june Jewanheiten. 7 Jie Heichla, Jesa̱ja haft daut von junt krakjt rajcht verutjesajcht, aus hee säd: 8 ‘Dit Volkj ieet mie met äare Leppen, oba em Hoat sent see wiet auf von mie. 9 Dauts vejäfs, daut see mie wieda aunbäden. Wiels waut see aundre lieren, sent Menschen-Jebooten, soo aus wan dee wudden von Gott komen.’” 10 Dan roopt hee de Häad Menschen, daut dee sullen noda komen, un hee säd to dee: “Horcht un vestot, waut dit meent: 11 Daut, waut eenen Mensch veorreinicht, es nich daut, waut em Mul nennkjemt, oba daut, waut utem Mul rutjeit, daut veorreinicht dän.”
12 Dan kjeemen de Jinja no am un säden: “Weetst du daut, daut de Farisä̱a beleidicht wieren, aus dee daut hieeden, waut du sätst?” 13 Un Jesus säd dan: “Jieda Plaunt, waut mien himlischa Voda nich jeplaunt haft, woat met Wartel toop utjeräten. 14 Lot dee bloos toch, daut sent blinje Leidasch. Wan een Blinja dän aundren Blinjen leit, dan kjeiwlen dee beid em Loch.” 15 Petrus säd dan: “Laj ons daut Jlikjnis ut.” 16 Dan säd Jesus: “Kjenn jie uk noch emma nich vestonen? 17 Weet jie daut nich, daut aules, waut em Mul nennkjemt, derch de Moag jeit un dan em Aufgangsloch nennkjemt? 18 Oba aules, waut utem Mul rutjeit, daut kjemt von daut Hoat, un daut veorreinicht eenen Mensch. 19 Biejlikj komen utem Hoat schlajchte Jedanken: Mort, de Ehe bräakjen*, sintelje Sorten Sex*, stälen, faulschet Zeichnis un lastren. 20 Aul soont aus dit veorreinicht eenen Mensch, oba sikj verem äten nich de Henj wauschen, daut veorreinicht eenen Mensch nich.”
21 Jesus veleet von doa un wankt no de Tierus- un Si̱don-Jäajent. 22 Dan kjeem doa eene feeni̱zische Fru* un dee schrieech: “Hab Metleet met mie, Har, David sien Sän! Miene Dochta mott grulich sea lieden, wäajen see von eenen beesen Jeist besäten es.” 23 Oba Jesus säd nich een Wuat to ar. Dan kjeemen siene Jinja un prachaden am un säden: “Schekj ar fuat, wiels see kjemt ons dän Tiet äwa hinjaraun un schricht.” 24 Dan säd hee: “Ekj sie no sestkjeenem jeschekjt worden, aus no de veloarne Schop von I̱srael.” 25 Oba de Fru kjeem un bekjt sikj ver am un säd: “Har, halp mie.” 26 Un hee säd dan to ar: “Dauts nich rajcht, daut Broot von de Kjinja to nämen un daut no de Hunjkjes to schmieten.” 27 See säd: “Dauts soo, Har. Oba es daut nich soo, daut de Hunjkjes de Kjreemels oppfräten, waut bie äare Wieets vom Desch faulen?” 28 Dan säd Jesus to ar: “Oh Fru, waut von grooten Gloowen du nich hast. Lot daut soo woaren, aus du die daut wenschst.” Un äare Dochta wia von dee Stund aun jeheelt.
29 Aus Jesus von doa veleet, kjeem hee no de Städ dicht bie de Galilä̱ische Likj un jinkj doa oppem Boajch nopp. Un aus hee doa saut, 30 kjeemen groote Häaden Menschen no am. Un dee brochten Lome, Kjräpels, Blinje, Stomme un noch väl aundre un dee läden am dee ver de Feet un hee heeld dee. 31 Doawäajen wisten de Menschen äa Wunda nich uttospräakjen, aus dee sagen, daut de Stomme räden kunnen un de Kjräpels jeheelt worden, de Lome normal gonen kunnen un de Blinje seenen, un dee veharlichten dän Gott von I̱srael.
32 Oba Jesus roopt siene Jinja no sikj un säd to dee: “Mie jaumat daut äwa dise Häad Menschen, wäajens dee sent nu aul dree Doag hia bie mie jewast un dee haben nuscht to äten. Ekj well dee nich hungrich wajchschekjen, daut dee hinjawäajes nich opp eenst utporren.” 33 Oba de Jinja säden to am: “Wua sell wie opp dise Städ, waut soo wiet auf es, jenuach Broot towäaj kjrieen, daut de Häaden Menschen aula saut woaren?” 34 Dan säd Jesus to dee: “Woo väl Bieta Broot hab jie?” Un dee säden: “Säwen un dan noch een poa kjliene Fesch.” 35 Aus hee de Häad Menschen dan jesajcht haud, daut dee sikj sullen oppe Ieed dolsaten, 36 neem hee de säwen Bieta Broot un de Fesch un dankt doafäa. Dan bruak hee daut, jeef siene Jinja daut un dee brochten de Menschen daut. 37 Aule eeten un worden saut. Un dan saumelden se noch säwen groote Kjarw* voll von daut, waut äwajebläwen wia. 38 Dee, waut doa jejäten hauden, wieren 4,000 Mana un dan noch Frues un Kjinja. 39 Un aus hee dan schlieslich de groote Häaden wajchjeschekjt haud, kroop hee oppem Boot nopp un kjeem no de Ma̱gadan-Jäajent.