Jeschräwen von Markus
16 Aus de Sabat dan äwa wia, koften Maria Magdale̱na un Maria, Jakobus siene Mutta, un Sa̱lome scheenrikjende Speetskjes* toom gonen sienen Kjarpa besorjen. 2 Un dee kjeemen sea tiedich bat daut Grauf*, aus de Sonn jroz oppjegonen wia. Daut wia de ieeschta Dach enne Wäakj. 3 Un dee säden unjarenaunda: “Wäa woat dän Steen von ver daut Grauf wajchrollen?” 4 Oba aus dee no daut Grauf kjikjten, sagen see, daut de Steen aul wajchjerolt wia, wan dee uk sea groot wia. 5 Aus dee en daut Grauf nennjinjen, sagen see eenen jungen Maun doa aun de rajchte Sied setten, waut gaunz witt jekjleet wia, un see wieren gaunz vebleft. 6 Hee säd to dee: “Siet sondasorj; jie sieekjen no Jesus, dän Nazare̱na, dän se aum Pol omjebrocht haben. Am wort vom Doot oppjewakjt un hee es nich hia. Kjikjt, hia es de Städ, wua se am hanjelajcht hauden. 7 Oba got un sajcht to siene Jinja un to Petrus: ‘Hee jeit ver junt no Galilä̱a, un doa woa jie am seenen, krakjt soo aus hee daut to junt säd.’” 8 Aus de Frues dan ut daut Grauf rutkjeemen, randen dee doa wajch un flautaden un wieren grulich sea oppjeräacht. Dee säden to kjeenem waut, wäajen see Angst hauden.*