De Breef aun de Efeesa
1 Dis Breef kjemt von Paulus, waut wäajen Gott sienen Wellen jewält wort, Christus Jesus* sien Apostel to sennen. Dee es aun de Heilje jeschräwen, waut en Efeesus sent un waut Christus Jesus siene true Nofolja sent:
2 Mucht jie grootet Metleet* un Fräd haben von Gott, onsen Voda, un von onsen Harn Jesus Christus.
3 Jepreist es de Gott un Voda von onsen Harn Jesus Christus, wiels hee haft ons en de himlische Städen jieda Sort jeisteljen Säajen jejäft, wäajen wie Christus siene Nofolja sent. 4 Hee wäld ons, daut wie sullen met dän* veeent sennen, noch ea aus daut met de Welt aunfunk*. Daut wia, daut wie sullen Leew wiesen un heilich un onen Fäla sennen. 5 Wiels hee haft daut aul em Verut bestemt, ons derch Jesus Christus aus siene ieejne Kjinja* hantonämen, soo aus am daut jefoll un no sienen Wellen wia, 6 soo daut sien harlichet, grootet Metleet* jepreist woat, waut hee ons derch sienen leewen Sän leeftolich jewäsen haft. 7 Derch dän sien Bloot haft hee ons loosjekoft un doawäajen sent wie frie jeworden; ons kjennen aulsoo de Sinden vejäft woaren. Dauts wäajen Gott sien sea grootet Metleet*.
8 Hee haft ons äwajenuach von dit groote Metleet* jewäsen toop met aule Weisheit un Vestentnis, 9 doaderch daut hee ons haft daut heilje Jeheemnis* von sienen Wellen weeten loten. Soo aus am daut nom Wunsch no wia, haft hee sikj väajenomen, 10 waut opptostalen toom Sachen hendlen, wan de bestemde Tiet ieescht wudd doa sennen. Dit es toom aules en Christus veeenjen: daut, waut em Himmel es, uk daut, waut oppe Ieed es. Jo, daut es en am, 11 met dän wie veeent sent un met dän toop wie utjewält sent, daut Oafgoot to kjrieen. Wie worden em Verut bestemt, waut no dänjanjen sien Väanämen no wia, dee aules soo utfieet, aus hee daut no sienen Wellen no entscheiden deit. 12 Wie sent de Ieeschte, waut opp Christus hopen, un Gott bestemd ons em Verut, daut wie am veharlichen un am preisen wudden. 13 Oba jie hopten uk, aus jie daut Woarheitswuat, de goode Norecht äwa june Radunk, ieescht hieeden. Aus jie ieescht toom Gloowen jekomen wieren, wort junt derch Christus een Stampel jejäft, aulsoo dän vesproaknen heiljen Jeist. 14 Dauts eene Garantie* fa daut Oafgoot, waut wie kjrieen woaren. Gott deed dit toom sien Volkj friekjeepen, un doaderch woat hee sea jepreist woaren.
15 Wäajen ekj von dän Gloowen jehieet hab, waut jie aun dän Harn Jesus Christus haben, un von de Leew, waut jie aul de Heilje jewäsen haben, doawäajen hab ekj uk 16 niemols oppjehieet, fa junt to danken. Ekj bäd uk wieda fa junt, 17 daut onsen Harn Jesus Christus sien Gott, de Voda von de Harlichkjeit, junt mucht Krauft jäwen, weis to sennen un to vestonen, waut hee openboat, un daut jie am opp dee Wajch krakjt kjanen lieren. 18 Gott haft junt daut Hoat opjemoakt, daut jie seenen un weeten kjennen, waut vonne Hopninj hee junt jejäft haft un waut von harlichet Rikjtum hee fa de Heilje aus Oafgoot reedhaft 19 un woo butajeweenlich groot siene Krauft es fa ons, dee wie em Gloowen sent. Dise groote Krauft, waut hee haft, es aun siene Woakjen to seenen. 20 Hee brukt dee toom Christus vom Doot oppwakjen un sad am aun siene rajchte Sied dol en de himlische Städen, 21 waut väl hecha es aus jieda Rejierunk un Macht un Harscha un Kjennich un jieda Nomen, waut jenant woat; nich bloos en dise TIET*, oba uk en dee, waut noch kjemt. 22 Hee haft am aules unja siene Kontroll* jejäft un haft am toom Haupt* jemoakt äwa daut, waut met de Vesaumlunk to doonen haft. 23 De Vesaumlunk es sien Kjarpa un dee es derch am jefelt un hee es deejanja, waut en aulem aules foadich moakt.