Jeschräwen von Markus
10 Dan jinkj hee von doa wajch un kjeem bat de Kaunt, bat wua Judä̱a rieekjt, aune aundre Sied Jo̱rdan. Un doa kjeemen wada Häaden Menschen no am. Un soo aus hee daut jewant wia, funk hee dee wada aun to lieren. 2 Un doa kjeemen Farisä̱a no am un wullen am aufproowen. Dee fruagen, aus een Maun sikj nom Jesaz no kunn von siene Fru scheeden loten ooda nich. 3 Hee auntwuad äant un fruach: “Waut von Jeboot jeef Moses junt?” 4 Dee säden: “Moses jeef de Frieheit, daut eena de Fru kunn eenen Scheedungsbreef schriewen un ar dan wajchschekjen.” 5 Oba Jesus säd to dee: “Moses schreef daut Jeboot fa junt wäajen jun ieejenkopjet*. 6 Oba aus Gott de Menschen aum Aunfank muak, ‘muak hee dee aus Maun un Fru. 7 Wäajen dit woat een Maun sienen Voda un siene Mutta veloten 8 un dee beid woaren een Fleesch sennen.’ Dan sent dee nich mea twee, oba een Fleesch. 9 Doawäajen, waut Gott vebungen haft*, saul kjeen Mensch uteneenbrinjen.” 10 Aus dee dan wada em Hus wieren, fungen de Jinja aun, am äwa dit to froagen. 11 Hee säd: “Wäaemma sikj von siene Fru scheeden lat un sikj met eene aundre befriet, dee es de ieeschte Fru ontru un brakjt de Ehe*. 12 Un wan eene Fru sikj von äaren Maun scheeden lat un sikj met eenen aundren befriet, dan brakjt see de Ehe*.”
13 Nu fungen de Menschen aun, nate Kjinja no Jesus to brinjen, daut hee dee sull aunschieren, oba de Jinja grunzten to dee wäajen daut. 14 Aus Jesus daut sach, wia hee vestalt un säd to dee: “Lot de Kjinja no mie komen. Prooft dee doa nich von auftohoolen, wiels Gott sien Kjennichrikj es fa soone, waut soo sent aus dee. 15 Ekj saj junt daut soo, aus et es: Wäa Gott sien Kjennichrikj nich soo aunnemt, aus een natet Kjint Sachen aunnemt, dee woat doa gaunz secha nich nennkomen.” 16 Un hee neem de Kjinja en siene Oarms un läd äant siene Henj opp un säajend äant.
17 Aus hee hinjawäajes oppem Wajch jinkj, kjeem doa een Maun no am jerant un foll ver am dol un fruach am: “Gooda Liera, waut mott ekj doonen toom daut eewje Läwen kjrieen*?” 18 Jesus fruach dän: “Wuarom nanst du mie ‘Gooda’? Doa es sestkjeena goot aus bloos eena, un dauts Gott. 19 Du kjanst de Jebooten: ‘Doo nich wäm dootmoaken, doo nich de Ehe bräakjen*, doo nich stälen, doo nich faulsch zeijen, doo nich aundre unjagonen, iea dienen Voda un diene Mutta.’” 20 De Maun säd to Jesus: “Liera, ekj hab mie aun aul dit jehoolen; aul von junk aun.” 21 Jesus kjikjt dän aun un säd ut Leew to dän: “Eenatlei fält die noch: Go un vekjeep aules, waut du hast, un jeff de Oame daut. Dan woascht du em Himmel waut wieetvollet oppbewoat haben, un dan komm un folj mie no.” 22 Oba de Maun wort truarich wäajen daut, waut Jesus säd, un dee jinkj gaunz bedrekjt wajch, wiels hee sea väl haud.
23 Aus Jesus sikj ieescht romjekjikjt haud, säd hee to siene Jinja: “Woo schwoa woat daut nich fa dee sennen, waut väl Jelt haben, en Gott sien Kjennichrikj nenntokomen!” 24 Oba de Jinja wieren gaunz vewundat, aus hee dit säd. Dan säd Jesus: “Kjinja, woo schwoa daut nich es, en Gott sien Kjennichrikj nenntokomen! 25 Dauts fa eenen Kameel leichta, derch een Notel-Uag to gonen, aus fa eenen rikjen Mensch en Gott sien Kjennichrikj nenntokomen.” 26 Dan wieren dee noch dolla vewundat un säden to am*: “Wäa kaun dan verheipts jerat woaren?” 27 Dan kjikjt Jesus dee jlikj aun un säd: “Fa Menschen es daut ommäajlich, oba nich fa Gott. Wäajens fa Gott es aules mäajlich.” 28 Doamet säd Petrus to am: “Kjikj! Wie haben aules veloten un sent die nojefolcht.” 29 Jesus säd: “Ekj saj junt daut soo, aus et es: Kjeena haft Hus ooda Breeda ooda Sestren ooda siene Mutta ooda sienen Voda ooda Kjinja ooda Flekja wäajen mie ooda wäajen de goode Norecht veloten, 30 dee nich en dise Tiet aul woat 100 mol soo väl kjrieen – soo aus Hiesa, Breeda, Sestren, Mitta, Kjinja un Flekja; wan uk met Vefoljunk – un en de komende TIET* daut eewje Läwen. 31 Oba väle, waut de Ieeschte sent, woaren de Latste sennen un de Latste woaren de Ieeschte sennen.”
32 Nu wieren see opp dän Wajch, waut noppjinkj no Jeru̱salem. Jesus jinkj veropp un de Jinja wieren noch emma vewundat. Oba dee, waut hinjaraun kjeemen, wort angst. Dan jinkj Jesus met de 12 wada oppoat un funk dee aun to vetalen, waut met am em korten passieren wudd. 33 Jesus säd: “Kjikjt, wie gonen nopp no Jeru̱salem un de Menschensän woat de väaschte Priestasch un Schreftjelieede* äwajäft woaren. Dee woaren dän toom Doot veuadeelen un dän aun de Menschen von de Velkja äwajäwen. 34 Dee woaren äwa dän spotten un dän bejeiwren un dän vepitschen un dootmoaken. Oba dree Doag lota woat dee vom Doot oppstonen.”
35 Jakobus un Johanes, Zebedä̱us siene Säns, kjeemen no Jesus un säden: “Liera, wie wellen, daut du daut fa ons deist, no waut wie die froagen.” 36 Hee fruach dee: “Waut saul ekj fa junt doonen?” 37 Dee säden: “Lot ons bie die setten, eena aun de rajchte Sied un eena aun de linkje, wan du ieescht en diene Harlichkjeit best.” 38 Oba Jesus säd to dee: “Jie weeten nich, no waut jie froagen. Kjenn jie von daut Kuffel drinkjen, wua ekj von drinkj, ooda met dee Doop jedeept woaren, met dee ekj jedeept sie?” 39 Dee säden: “Wie kjennen.” Jesus säd dan to dee: “Jie woaren von daut Kuffel drinkjen, wua ekj von drinkj, un met dee Doop jedeept woaren, met dee ekj jedeept sie. 40 Oba to entscheiden, wäa aun miene rajchte Sied un miene linkje Sied setten woat, dauts nich miene Sach. Oba daut woaren dee kjennen, fa dee daut reedjemoakt es.”
41 Aus de aundre tieen daut enworden, wieren dee sea vestalt äwa Jakobus un Johanes. 42 Oba Jesus roopt dee no sikj un säd: “Jie weeten daut, daut dee, waut aus Harscha äwa de Velkja jetalt woaren*, de Menschen soo rejieren, aus äant daut jankat, un daut de Huach-Aunjestalde äare Macht brucken toom de Menschen kontrollen. 43 Mank junt saul daut nich soo sennen. Oba wäa mank junt well groot sennen, dee mott dän aundren sien Deena sennen. 44 Un wäa von junt well de Väaschta sennen, dee mott aul de aundre äa Sklow sennen. 45 Wiels nich mol de Menschensän kjeem, om sikj bedeenen to loten, oba om to deenen un sien Läwen* aus Leesjelt hantojäwen, om väle trigjtokjeepen.”
46 Dan kjeemen see en Jeri̱cho nenn. Oba aus Jesus un siene Jinja un noch eene ernoare Häad Menschen ut Jeri̱cho rutjinjen, saut Bartimä̱us, Timä̱us sien Sän, aune Kaunt Wajch; daut wia een blinja Pracha. 47 Aus dee daut hieed, daut Jesus, de Nazare̱na, doa wia, funk dee aun to schrieen: “Jesus, David sien Sän, hab Metleet met mie!” 48 Dan worden väle oajalich un säden to dän, dee sull stell sennen. Oba dee schrieech bloos noch väl dolla: “David sien Sän, hab Metleet met mie!” 49 Dan bleef Jesus stonen un säd: “Roopt dän no mie.” Dan roopten se dän blinjen Maun un säden: “Fot Moot! Sto opp, dee roopt die.” 50 Hee neem sikj bosich sienen Äwarock auf un moaracht opp un jinkj no Jesus. 51 Dan fruach Jesus am: “Waut west du, daut ekj fa die doonen saul?” De blinja Maun säd: “Rabu̱nie*, halp mie, daut ekj wada seenen kaun.” 52 Un Jesus säd to dän: “Go, dien Gloowen haft die jesunt jemoakt.” Un dee kunn fuaz wada seenen un funk aun, Jesus notofoljen.