Jeschräwen von Matäus
17 Sas Doag lota neem Jesus sikj Petrus un Jakobus un dän sienen Brooda Johanes auleen met opp eenen huagen Boajch nopp. 2 Un doa wort hee ver dee vewaundelt*. Sien Jesecht schiend soo aus de Sonn un siene Kjleeda worden dach* soo aus daut Licht. 3 Un opp een mol kjeemen Moses un Eli̱a doa verendach un vetalden met am. 4 Dan säd Petrus to Jesus: “Har, dauts je jescheit, daut wie hia sent. Wan du west, dan kaun ekj hia dree Zelten oppstalen: eent fa die, eent fa Moses un eent fa Eli̱a.” 5 Aus hee noch räd, kjeem doa plazlich eene dache Wolkj opp un bedakjt äant. Un kjikj, eene Stemm ut de Wolkj säd: “Dits mien Sän, dän ekj sea leew un met dän ekj sea tofräd sie. Horcht no am.” 6 Aus de Jinja daut hieeden, bekjten dee sikj bat oppe Ieed un kjrieejen groote Angst. 7 Dan kjeem Jesus dicht bie un schieed dee aun un säd: “Stot opp un habt nich Angst.” 8 Aus see oppkjikjten, sagen see sestkjeenem aus Jesus. 9 Aus dee vom Boajch raufjinjen, säd Jesus iernstlich to dee: “Vetalt kjeenem von dise Wision, bat de Menschensän ieescht vom Doot oppjestonen es.”
10 Oba de Jinja fruagen Jesus: “Wuarom sajen de Schreftjelieede* dan, daut Eli̱a ieescht komen mott?” 11 Dan säd Jesus to dee: “Eli̱a kjemt secha un dee woat aules wada en Ordninj brinjen. 12 Oba ekj saj junt: Eli̱a es aul jekomen un de Schreftjelieede worden daut nich en, daut et hee wia, oba dee deeden met am, wautemma see wullen. Krakjt soo woat de Menschensän uk wäajen dee lieden motten.” 13 Dan wort de Jinja daut kloa, daut hee von Johanes dän Deepa räd.
14 Aus see opptoo no de Häad Menschen jinjen, kjeem doa een Maun no am un kjneed sikj ver am un säd: 15 “Har, hab Metleet met mienen Sän, wäajen hee haft Aunstoot un es krank. Foaken felt hee em Fia un foaken felt hee em Wota. 16 Ekj brocht am no diene Jinja, oba dee kunnen am nich heelen.” 17 Dan säd Jesus: “Ach, jie kjliengloowsche un vedreide Jennerazion*. Woo lang mott ekj noch bie junt sennen? Woo lang mott ekj junt vedroagen? Brinjt dän mol häa.” 18 Dan bemust Jesus dän beesen Jeist sea strenj, ut dän Jung ruttokomen, un de Jung wia von dee Stund aun jeheelt. 19 Lota kjeemen de Jinja auleen no Jesus un fruagen: “Woosoo kunn wie dän nich utdriewen?” 20 Hee säd to dee: “Dauts wäajen junen kjlienen Gloowen. Wiels ekj saj junt daut soo, aus et es: Wan jun Gloowen soo groot wia aus een Sampkuarn, dan wudd jie to disen Boajch sajen: ‘Mow die von hia dorthan’ un dee wudd sikj mowen, un nuscht wudd fa junt ommäajlich sennen.” 21 ––*
22 Aus see en Galilä̱a toop wieren, säd Jesus to dee: “De Menschensän woat de Menschen äwajäft woaren 23 un dee woaren dän dootmoaken, un aum dredden Dach woat hee vom Doot oppjewakjt woaren.” Dan wieren dee sea truarich.
24 Nodäm daut Jesus un siene Jinja wieren en Kape̱rnaum aunjekomen, kjeemen dee, waut dän Tempeltaks* kollakjten, no Petrus un fruagen: “Betolt jun Liera nich dän Tempeltaks?” 25 Hee säd: “Jo”. Oba aus Petrus ieescht em Hus nennkjeem, räd Jesus am aun un fruach: “Waut jleefst du, Si̱mon, von wäm kjrieen de Kjennichs oppe Ieed äaren Zoll ooda Kopptaks*? Von dee äare Säns ooda von de Framde?” 26 Aus Petrus säd: “De Framde”, säd Jesus to am: “Dan derwen de Säns uk nich Taks tolen. 27 Oba daut wie dee nich tofaulbrinjen, go no de Likj un schmiet eenen Feschhoaken nenn, un dän ieeschten Fesch, waut du rutholst, moak de Frät op un doa woat een selwanet Zent* bennen sennen. Nemm daut un jeff dee daut fa mie un fa die.”