De Breef aun de Filippa
3 Tolatst, miene Breeda, freit junt wieda aus dän Harn siene Nofolja. Dauts mie nich too väl, junt dautselwje noch een Mol to schriewen, un dauts fa june Sechaheit.
2 Paust opp fa de Hunj; paust opp fa dee, waut Schoden aunrechten un paust opp fa dee, waut haben wellen, daut jie junt beschnieden loten*. 3 Wiels wie haben de werkjelje Beschniedunk; wie, dee wie heiljen Deenst doonen derch Gott sienen Jeist un met Christus Jesus brow sent un ons Vetruen nich opp daut Fleesch saten. 4 Wan doa wäa Uasoak haft, sien Vetruen opp daut Fleesch to saten, dan sie ekj daut.
Wan irjenteen aundra denkjt, daut hee Uasoak haft, sien Vetruen opp daut Fleesch to saten, dan hab ekj jeneiw aul: 5 Ekj sie dän achten Dach beschnäden, ekj sie von daut Volkj I̱srael, von dän Staum Be̱njamin, een Hebräa met hebräische Elren un aus Farisä̱a hilt ekj mie strenj aun daut Jesaz. 6 En mienen Iewa vefoljd ekj de Vesaumlunk un ekj bewees mie aus schultfrie, doaderch daut ekj nom Jesaz no krakjt daut Rajchte deed. 7 Oba de Sachen, waut ekj docht, daut dee sea wieetvoll wieren, dee tal ekj nu fa nutzloos wäajen dän Christus. 8 Un nich bloos daut: Ekj tal aules fa nutzloos, wan ekj daut doamet vejlikj, woo butajeweenlich väl wieet mie daut es, waut ekj äwa Christus Jesus, mienen Harn, weet. Wäajen am hab ekj aules oppjejäft un ekj tal daut aus Mell*, soo daut ekj Christus haben kaun 9 un am jehieren kaun. Miene Jerajchtichkjeit kjemt nich doaderch, daut ekj nom Jesaz no aules hab rajcht jedonen, oba dee stett sikj opp dän Gloowen aun Christus. Dise Jerajchtichkjeit kjemt von Gott un stett sikj opp Gloowen. 10 Mien Wunsch es, Christus to kjanen un de Krauft to kjanen von sien Oppstonen vom Doot un derch dautselwje Lieden to gonen aus hee. Ekj sie mau rajcht reed, soonen Doot to lieden aus hee 11 met de Hopninj, daut ekj bie daut ieeschte* Oppstonen vom Doot woa met en sennen.
12 Dauts nich, daut ekj dit Loon aul hab jekjräajen ooda daut ekj aul sie volkomen jemoakt worden, oba ekj doo mien Bastet, om daut to Enj to brinjen, fa waut Christus Jesus mie jewält haft*. 13 Breeda, ekj tal daut nich soo, daut ekj daut Loon aul jekjräajen hab. Oba eent es secha: Ekj vejät von daut, waut hinja mie es, un strakj mie ut no daut, waut ver mie es. 14 Ekj doo mien Bastet, daut Loon to kjrieen. Daut es daut Läwen em Himmel, waut Gott dee jäwen woat, waut hee derch Christus Jesus jewält haft. 15 Wie aula, waut riep sent, wudden sellen krakjt dise Enstalunk haben. Wan doa wäa von junt aundasch denkjt, dan woat Gott dän de rajchte Enstalunk openboaren. 16 Soo, endoont woo wiet wie aul sent veraunjekomen, well wie wieda ordentlich opp dänselwjen Wajch gonen.
17 Breeda, jie sellen mie aula proowen notodoonen, un kjikjt no dee, waut sikj aun daut Biespel hoolen, waut wie junt jäwen. 18 Doa sent väle, waut aus Fiend jäajen Christus un dän sienen Liedenspol* schaufen. Ekj räd ea aul foaken von dee, oba nu räd ekj met Tronen enne Uagen von dee. 19 Dee sent oppem Wajch no de Venichtunk un dee äa Buck es dee äa Gott un dee doonen sikj brow met daut Schaundhaufte, waut dee doonen, un dee denkjen bloos aun Sachen oppe Ieed. 20 Oba wie jehieren em Himmel tus, un wie luaren sea no eenen Rada vom Himmel, aulsoo no dän Harn Jesus Christus. 21 Hee woat onsen jerinjen Kjarpa endren, daut dee soo harlich es aus sien Kjarpa. Hee woat daut met siene groote Macht doonen; deeselwje Macht, met dee hee aules kaun unja siene Kontroll brinjen.