Ieeschte Johanes

3 Kjikjt mol, waut vonne Leew de Voda ons jewäsen haft: Hee haft ons siene Kjinja* jenant! Un wie sent werkjlich siene Kjinja. Dauts, wuarom de Welt ons nich kjant, wiels dee haft am nich kjanen jelieet. 2 Leewe Breeda, wie sent nu Gott siene Kjinja, oba dauts noch nich openboat worden, waut wie woaren sennen. Wie weeten, wan hee ieescht woat sennen openboa jemoakt worden, dan woa wie soo sennen aus hee, wiels wie woaren am krakjt soo seenen, aus hee es. 3 Un jieda eena, waut dise Hopninj en sikj haft, reinicht sikj, daut dee uk rein es soo aus hee.

4 Jieda eena, waut emma wada sindicht, dee jeit uk jäajen daut Jesaz. Sindjen es, jäajen daut Jesaz gonen. 5 Jie weeten uk, daut hee openboat wort toom onse Sinden wajchnämen un en am es kjeene Sind. 6 Kjeena, waut met am veeent blift, deit emma wada sindjen. Kjeena, waut emma wada sindicht, haft am jeseenen ooda am kjanen jelieet. 7 Kjliene Kjinja, lot junt von kjeenem veleiden. Wäa jerajchte Woakjen haft, dee es jerajcht, krakjt soo aus Jesus jerajcht es. 8 Wäa emma wada sindjen deit, dee staumt von dän Beesen Fient, wiels de Beesa Fient haft dän Tiet äwa jesindicht von dan aus dee aunfunk*. Dauts, wuarom Gott sien Sän openboat wort toom dän Beesen Fient siene Woakjen tonuscht moaken*.

9 Kjeena, waut von Gott jebuaren es, deit emma wada sindjen, wiels Gott siene Sot* blift en dänjanjen, un dee kaun nich emma wada sindjen, wiels dee es von Gott jebuaren. 10 Gott siene Kjinja un dän Beesen Fient siene Kjinja sent aun dit to kjanen: Wäa nich jerajchte Woakjen haft, dee staumt nich von Gott, un wäa sienen Brooda nich leeft, deit uk nich. 11 Wiels dits de Norecht, waut jie von Aunfank aun jehieet haben, daut wie ons unjarenaunda leewen sellen, 12 nich soo aus Ka̱in, waut vom Beesen staumd un sienen Brooda ombrocht. Un woosoo brocht dee dän om? Wäajens siene Woakjen bees wieren. Oba sienen Brooda siene wieren jerajcht.

13 Breeda, wundat junt nich, daut de Welt junt haust. 14 Wie weeten, daut wie äwajegonen sent vom Doot no daut Läwen, wäajens wie de Breeda leewen. Wäa aundre nich leeft, dee blift em Doot. 15 Jieda eena, waut sienen Brooda haust, es een Merda, un jie weeten, daut kjeen Merda daut eewje Läwen haben woat. 16 Derch dit hab wie de Leew kjanen jelieet: Hee jeef sien Läwen* fa ons han, un wie sent bemott, ons Läwen* fa onse Breeda hantojäwen. 17 Oba wäa tietelje Sachen haft von dise Welt un sitt, daut sienen Brooda daut aun waut fält, un sikj oba wäat, dän Metjefeel to wiesen, woo kaun Gott siene Leew dan en dän bliewen? 18 Kjliene Kjinja, wie sellen ons unjarenaunda nich bloos met Wieed un met de Tung leewen, oba met Woakjen un met Woarheit.

19 Soo woa wie weeten, daut wie to de Woarheit jehieren, un wie woaren daut bat doa brinjen, daut ons Hoat sikj ver am secha feelt*, 20 krakjt endoont wäajen waut ons Hoat ons veuadeelt, wiels Gott es jrata aus ons Hoat un hee weet aules. 21 Leewe Breeda, wan ons Hoat ons nich veuadeelt, dan kjenn wie gaunz frie to Gott räden. 22 Un wautemma wie am froagen, daut kjrie wie, wiels wie siene Jebooten hoolen un daut doonen, waut am jefelt. 23 Sien Jeboot es je: Wie sellen Gloowen haben aun sienen Sän Jesus Christus sienen Nomen un ons unjarenaunda leewen, krakjt soo aus hee ons daut oppjejäft haft. 24 Un dan uk noch: Deejanja, waut siene Jebooten helt, dee blift met am veeent un hee blift met dänjanjen veeent. Un wäajen dän Jeist, waut hee ons jeef, weet wie, daut hee met ons veeent blift.