Jeschräwen von Markus
5 Dan kjeemen dee no de aundre Kaunt Likj no de Gerase̱na-Jäajent. 2 Un fuaz, aus Jesus utem Boot stieech, kjeem een Maun von mank de Jräwa* no am, waut von eenen orreinen Jeist kontrolt wort. 3 Hee husd doa mank de Jräwa, un bat dan wia noch kjeena emstaund jewast, am jebungen to hoolen; nich mol met eene Kjäd. 4 Dee hauden dän aul foaken de Henj un Feet met Kjäden jebungen, oba hee reet de Kjäden emma wada twei, un kjeena haud de Krauft, daut dee jäajen dän kunn. 5 Un Dach un Nacht wia hee manke Jräwa un enne Boaj un schrieech un schneet sikj met de Steena. 6 Un aus hee Jesus von een Enj auf to seenen kjrieech, rand hee no Jesus un bekjt sikj ver dän. 7 Dan schrieech dee lud un säd: “Waut hab ekj met die to doonen, Jesus, dän hechsten Gott sienen Sän? Vespräakj mie daut ver Gott, daut du mie nich woascht kjwälen.” 8 Wiels Jesus haud to dän jesajcht: “Du orreina Jeist, komm ut dän Maun rut.” 9 Dan fruach Jesus dän: “Wauts dien Nomen?” Dee säd dan: “Mien Nomen es Legion*, wäajens wie sent een deel.” 10 Un dee prachad Jesus emma wada, daut hee de Jeista nich sull utem Launt rutschekjen.
11 Eene groote Häad Schwien grosd doa bie dän Boajch. 12 Dan prachaden de Jeista Jesus un säden: “Schekj ons en de Schwien nenn, soo daut wie kjennen en dee nennfoaren.” 13 Un Jesus jeef dee de Frieheit. Doamet kjeemen dee ut dän Maun rut un wieren wajch en de Schwien nenn. Dan moaracht de Häad Schwien von de huage Kaunt rauf em Wota nenn un dee vesoopen. Daut wieren ojjefäa 2,000 Schwien. 14 Oba de Schwienshoads randen un vetalden daut enne Staut un butakaunt Staut. Un de Menschen kjeemen kjikjen, waut doa passieet wia. 15 Dan kjeemen dee no Jesus un sagen dän Maun, waut von beese Jeista besäten jewast wia, waut de Legion* jehaut haud. Nu saut dee doa un haud Kjleeda aun un wia bie kloaret Vestaunt, un de Menschen wort sea angst. 16 Un dee, waut daut selfst jeseenen hauden, vetalden de aundre daut, waut met dän Maun, waut de beese Jeista jehaut haud, un met de Schwien jeworden wia. 17 Dan fungen de Menschen aun, Jesus to prachren, daut hee äare Jäajent veloten sull.
18 Aus Jesus dan oppem Boot noppstieech, prachad de Maun, waut de beese Jeista jehaut haud, aus hee kunn met am metkomen. 19 Oba Jesus leet daut nich un säd to dän: “Go no Hus no dien Frintschoft un vetal äant aules, waut Jehowa* fa die jedonen haft un woo hee die haft Metleet jewäsen.” 20 Dis Maun jinkj wajch un funk aun, aules en de Deka̱polis-Jäajent* to vetalen, waut Jesus fa am jedonen haud. Un de Menschen wieren aula sea vewundat.
21 Aus Jesus wada metem Boot no de aundre Kaunt kjeem, saumeld sikj doa rom am aun de Kaunt Wota eene groote Häad Menschen. 22 Dan kjeem doa een Leida von de Juden äa Vesaumlungshus* han, waut Jairus heet, un aus dee Jesus sach, foll dee ver am dol. 23 Hee prachad am mieremol un säd: “Miene kjliene Dochta es bloos sea krank*. Komm, toom Jefaulen, un laj ar de Henj opp, soo daut see kaun jesunt woaren un läwen.” 24 Dan jinkj Jesus met dän met un eene groote Häad Menschen kjeem am hinjaraun un rom am wia aules stiew voll Menschen.
25 Nu wia doa eene Fru, waut aul 12 Joa bleeden deed. 26 See wia aul bie väl Doktasch jewast. Daut haud ar bloos noch väl mea Lieden jebrocht*, un see haud aul aules vedoktat, waut see haud. Un daut wia nich bäta jeworden, enne Städ daut bloos noch schlajchta. 27 Aus see dan von Jesus hieed, kjeem see mank de Häad Menschen von hinjen no am un schieed sienen Äwarock aun. 28 Wiels see docht emma wada bie sikj: “Wan ekj bloos sienen Äwarock aunschieren woa, dan woa ekj jesunt woaren.” 29 Un fuaz hieed äa bleeden opp, un see kunn daut en äaren Kjarpa späaren, daut see von dise schlemme Krankheit jeheelt wia.
30 Un Jesus späad daut fuaz, daut ut am wia Krauft rutjegonen, un hee dreid sikj om en de Häad un fruach: “Wäa haft mienen Äwarock aunjeschieet?” 31 Oba siene Jinja säden to am: “Du sitst doch, daut rom die aules stiew voll Menschen es, un dan frajchst noch, wäa die aunjeschieet haft?” 32 Oba hee kjikjt sikj rom toom seenen, wäa daut jedonen haud. 33 De Fru flautad ut Angst, wiels see wist, waut daut aun ar jedonen haud, un see kjeem un foll ver Jesus dol un säd am krakjt de Woarheit. 34 Un hee säd to ar: “Dochta, dien Gloowen haft die jesunt jemoakt. Go en Fräd, un mucht dise schlemme Krankheit die nich mea trublen.”
35 Aus Jesus noch räd, kjeemen eenje Mana von Jairus sien Hus un säden: “Diene Dochta es jestorwen! To waut sull wie dän Liera noch lenja baudren?” 36 Oba Jesus hieed daut noch, waut dee doa säden, un hee säd to Jairus: “Hab nich Angst*, wies bloos Gloowen.” 37 Hee leet sestkjeenem metkomen aus Petrus un Jakobus un dän sienen Brooda Johanes.
38 Aus see dan bat Jairus sien Hus kjeemen, sach Jesus, waut fa een Opprua dee doa muaken un woo dee doa roaden un woo lud daut doa toojinkj. 39 Aus hee ieescht bennen wia, säd hee to dee: “Wuarom roa jie un moaken hia soon Opprua? Daut Kjint es nich jestorwen, oba daut schlapt.” 40 Aus dee daut hieeden, fungen dee aun, sikj domm to haben un am uttolachen. Oba aus Jesus dee ieescht aula rutjeschekjt haud, jinkj hee met dän Voda un de Mutta von daut Kjint un de Jinja toop doahan, wua daut Kjint wia. 41 Dan neem hee de kjliene Mejal äare Haunt un säd to ar: “Talieta̱ ku̱mi”, waut äwasat meent: “Mejalkje, ekj saj die, sto opp.” 42 Un fuaz stunt daut Mejalkje opp un funk aun to gonen. (See wia 12 Joa oolt.) Un dee wisten äa Wunda fa Freid nich uttospräakjen. 43 Un Jesus bestald emma wada*, daut see dit nich sullen wiedavetalen. Un hee säd, daut se ar sullen waut to äten jäwen.