De Breef aun de Kolossa
1 Paulus, dee derch Gott sienen Wellen Christus Jesus* sien Apostel es, un ons Brooda Timotä̱us schekjen disen Breef 2 no de Heilje un no de true Breeda en Kolossä̱, waut Christus siene Nofolja sent:
Mucht jie grootet Metleet* un Fräd haben von Gott, onsen Voda.
3 Wie danken Gott, dän Voda von onsen Harn Jesus Christus, emma, wan wie fa junt bäden. 4 Wie haben dit jedonen, wäajen wie von junen Gloowen aun Christus Jesus hieeden un von june Leew fa aule Heilje. 5 Jie haben disen Gloowen un dise Leew wäajen de Hopninj, waut em Himmel fa junt reed es. Jie haben dise Hopninj kjanen jelieet, aus jie de Woarheit äwa de goode Norecht hieeden, 6 waut bat junt jekomen es. Dise goode Norecht haft sikj äwaraul oppe Welt vespreet un daut haft Goodet jebrocht. Un von dän Dach aun, waut jie von de goode Norecht jehieet haben un de Woarheit von Gott sien grootet Metleet* haben krakjt kjanen jelieet, brinjt daut mank junt uk Goodet. 7 Jie haben dit von onsen leewen Metoabeida* E̱pafras jelieet. Dauts Christus sien trua Deena, waut en onse Städ halpen deit. 8 Hee vetald ons uk, woo jie met de Help vom heiljen Jeist Leew jewäsen haben.
9 Doawäajen hab wie kjeenmol oppjehieet, fa junt to bäden von dän Dach aun, aus wie dit äwa junt hieeden. Wie bäden emma, daut jie met de krakjte Erkjantnis äwa Gott sienen Wellen jefelt sent, un daut jie aule Weisheit un jeisteljet Vestentnis* haben. 10 Wie bäden, daut jie soo läwen, aus sikj daut ver Jehowa* jehieet, un am en aule Stekjen jefaulen, doaderch daut jie aulahaunt goode Woakjen doonen un Gott emma bäta kjanen lieren. 11 Un wie bäden uk doarom, daut Gott siene groote Krauft brucken mucht toom junt aul de Krauft jäwen, waut junt fält, daut jie aules kjennen met Jedult un Freid uthoolen. 12 Dankt wieda dän Voda, waut daut bat doa brinjt, daut jie emstaund sent, Poat to haben aun daut Oafgoot fa de Heilje, waut en daut Licht sent.
13 Hee haft ons ut de diestre Macht jerat un haft ons en sienen leewen Sän sien Kjennichrikj nennjebrocht. 14 Derch dän Sän sien Leesjelt sent wie friejekomen; wie haben aulsoo de Vejäwunk fa onse Sinden jekjräajen. 15 Hee es daut Bilt von dän Gott*, dän wie nich seenen kjennen; hee es de Ieeschtjebuarna von de gaunze Schepfunk. 16 Aulet aundre em Himmel un oppe Ieed wort derch am jemoakt. Doa es daut met en, waut wie seenen un waut wie nich seenen; aus daut nu Harscha sent ooda Haren ooda Rejierungen ooda Machten. Aulet aundre wort derch am un fa am jemoakt. 17 Buta daut jeef et am aul, ea daut aulet aundre jeef, un derch am es aulet aundre jemoakt worden. 18 Hee es daut Haupt* von dän Kjarpa, aulsoo de Vesaumlunk. Hee es de Aunfank, aulsoo de Ieeschtjebuarna von de Doodes, soo daut hee en aule Stekjen kaun de Ieeschta sennen. 19 Gott freid sikj doaräwa, daut dee kunn en aule Stekjen volstendich sennen. 20 Un derch am brinjt Gott aules em Himmel un oppe Ieed wada met sikj toop. Gott kunn Fräd moaken derch daut Bloot, waut Jesus aum Liedenspol* vegoot.
21 Jo, jie wieren mol von Gott jetrant. Jie wieren siene Fiend, wäajen jie bloos äwa Schlajchtet nodochten. 22 Oba nu haft hee junt wada met sikj toopjebrocht derch dän Doot, waut Jesus aus Mensch lieden must. Hee deed daut, daut jie ver am heilich un onen Fäla un schultfrie sent. 23 Secha, dauts needich, daut jie wieda em Gloowen bliewen un stoakj un oppem fausten Grunt sent. Lot kjeenmol too, daut junt irjentwaut von de Hopninj von de goode Norecht aufbrinjen kaun, waut jie hieeden un waut mank aule Menschen unjarem Himmel jeprädicht wort. Ekj, Paulus, sie een Deena von dise goode Norecht.
24 Ekj frei mie, daut ekj fa junt lieden kaun. Ekj weet, ekj mott wieda fa Christus lieden, waut sienen Kjarpa toom Gooden es, aulsoo de Vesaumlunk. 25 No de Veauntwuatunk no, waut Gott mie jejäft haft, deen ekj de Vesaumlunk, waut junt toom Gooden es. Doawäajen laj ekj mie gaunz doahinja, Gott sien Wuat to prädjen. 26 Daut heilje Jeheemnis* wia fa de Menschen en jane TIET* vestoaken un uk fa de Jennerazionen* von de Vegonenheit. Oba nu es siene Heilje daut openboat worden. 27 Gott freit sikj, daut hee de aundre Sorten Menschen* kaun sien harlichet Rikjtum weeten loten, aulsoo daut heilje Jeheemnis*. Dit Jeheemnis es, daut jie met Christus veeent sent un daut jie de Hopninj haben, Poat aun siene Harlichkjeit to haben. 28 Hee es deejanja, dän wie bekauntmoaken. Wie belieren un lieren jieda eenem, dän wie kjennen, un wie loten aundre aule Weisheit weeten, waut wie jekjräajen haben, soo daut wie Christus siene Nofolja aula halpen kjennen, riep to sennen. 29 Dits, wuarom ekj wieda sea schaufen doo derch siene Krauft, waut en mie wirkjen deit.