Tweede Johanes

1 Ekj, de elra Maun*, schriew aun de utjewälde Fru un aun dee äare Kjinja, waut ekj werkjlich leew, un nich bloos ekj, oba uk aul dee, waut de Woarheit kjanen jelieet haben. 2 Wie leewen junt, wiels de Woarheit blift en ons un dee woat fa emma bie ons sennen. 3 Bie ons woat grootet Metleet* un Metjefeel un Fräd sennen von Gott dän Voda un von Jesus Christus, dän Voda sienen Sän, toop met Woarheit un Leew.

4 Ekj frei mie sea, wäajen ekj sie enjeworden, daut eenje von diene Kjinja no de Woarheit läwen, krakjt soo aus wie von dän Voda daut Jeboot jekjräajen haben. 5 Nu froag ekj die, utjewälde Fru, ons unjarenaunda to leewen. (Ekj schriew die nich een nieet Jeboot, oba daut, waut wie von Aunfank aun hauden.) 6 Un dits, waut bie Leew met en es, daut wie wieda no siene Jebooten läwen. Dit es daut Jeboot, krakjt soo aus jie daut von Aunfank aun jehieet haben: Daut jie junt wieda sellen Leew wiesen. 7 Wiels en de Welt sent een deel Veleida oppjekomen. Dee aunerkjanen daut nich, daut Jesus Christus aus Mensch* jekomen es. Dit es de Veleida un de Antichrist*.

8 Paust no junt opp, soo daut jie daut nich velieren, wuaropp wie jeschauft haben, oba daut jie de gaunze Beloonunk kjrieen. 9 Jieda eena, waut too wiet jeit un nich en Christus siene Lia blift, dee haft Gott nich. Dee, waut en dise Lia blift, dee haft beides, dän Voda uk dän Sän. 10 Wan doa wäa no junt kjemt un dise Lia nich brinjt, dan nämt dän nich en june Hiesa opp un bejreest dän uk nich. 11 Wiels wäa dän bejreest, dee haft Poat aun dän siene beese Woakjen.

12 Wan ekj junt uk noch väl to schriewen hab, well ekj daut oba nich met Papia un Tint doonen. Ekj hop, no junt to komen, un perseenlich met junt to räden, soo daut jie kjennen voll Freid sennen.

13 De Kjinja von diene Sesta, de Utjewälde, bestalen die to jreessen.