De Breef aun de Reema
6 Meent daut dan, daut wie wieda sellen sindjen, soo daut Gott sien grootet Metleet* noch jrata woat? 2 Oba secha nich! Ons sinteljet Läwen es jestorwen; woo wudd wie dan kjennen wieda enne Sind läwen? 3 Ooda weet jie daut nich, daut wie aula, waut en Christus Jesus jedeept worden, en sienen Doot sent jedeept worden? 4 Wie worden met am toop begroft doaderch, daut wie en sienen Doot jedeept sent. Un krakjt soo aus Christus vom Doot oppjewakjt wort derch dän Voda siene Harlichkjeit, soo sell wie uk een nieet Läwen fieren. 5 Wiels wan wie soo jestorwen sent aus hee, dan sell wie secha uk soo oppjewakjt woaren aus hee. Un opp dise Wajch sent wie met am veeent. 6 Wiels wie weeten daut, daut onse oole Natua met Christus toop wort aum Pol jenoagelt, daut onsen sinteljen Kjarpa de Macht wajchjenomen woat un daut wie nich mea Sklowen sent von de Sind. 7 Wiels wäa jestorwen es, es friejemoakt worden von Sind*.
8 Wan wie met Christus toop jestorwen sent, dan jleew wie uk doaraun, daut wie met am toop läwen woaren. 9 Wiels wie weeten, daut Christus nich mea stoaft, nu, daut dee es vom Doot oppjewakjt worden. De Doot es nich mea Wieet äwa am. 10 Hee storf bloos een Mol toom de Sind oppriemen un daut rieekjt fa emma too. Daut Läwen, waut hee nu läft, daut läft hee toom Gott sienen Wellen doonen. 11 Krakjt soo uk jie, wan daut toom Sindjen kjemt, dan talt junt fa doot. Oba läft, om Gott sienen Wellen to doonen aus Christus Jesus siene Nofolja.
12 Doawäajen lot de Sind nich mea aus Kjennich en junen stoafeljen Kjarpa rejieren, soo daut jie dän Wunsch von junen Kjarpa nich derwen jehorchen. 13 Äwajäft junen Kjarpa* uk nich mea de Sind toom Schlajchtet doonen*. Oba äwajäft Gott junen Kjarpa* toom Goodet doonen* aus soone, waut vom Doot toom Läwen jekomen sent. 14 De Sind mott nich de Wieet sennen äwa junt, wiels jie sent nich unja daut Jesaz, oba jie sent unja Gott sien grootet Metleet*.
15 Woo es daut dan? Sell wie eene Sind doonen, wäajens wie nich unja daut Jesaz sent, oba unja Gott sien grootet Metleet*? Oba secha nich! 16 Weetst du daut nich, daut wan du die hanjefst, wäm aus een Sklow to jehorchen, daut du die dan to dän sienen Sklow moakst? Soo, du best entwäda de Sklow von de Sind, waut toom Doot fieet, ooda de Sklow von Jehuarsom, waut to de Jerajchtichkjeit fieet. 17 Wie danken Gott, daut wan jie uk Sklowen wieren von de Sind, daut jie de Lia*, waut jie jekjräajen haben, nu sent von Hoaten jehuarsom jeworden. 18 Jo, nodäm daut jie von de Sind sent frie jeworden, sent jie Sklowen jeworden von de Jerajchtichkjeit. 19 Wäajen jun Denkjen schwak un ekjich es, bruck ekj soone Wieed, waut Menschen kjanen. Jie hauden daut soo, daut jie junen Kjarpa* leeten von junen Janka to Sklowen woaren von Orreinet un Schlajchtet. Nu wudd jie sellen doaropp schaufen, eenen Janka to kjrieen, waut junt to Sklowen moakt von daut, waut jerajcht un heilich es. 20 Wiels aus jie Sklowen wieren von de Sind, durw jie nich daut Rajchte doonen.
21 Woo kjeem daut ut, waut jie dee Tiet deeden? Daut wieren Sachen, wua jie junt nu äwa schämen, un waut toom Doot fieren. 22 Oba nu, daut jie sent von de Sind friejemoakt worden, doot daut, waut heilich es, aus Gott siene Sklowen. Daut woat to daut eewje Läwen fieren. 23 Wiels de Sind jeft ons dän Doot aus Loon. Oba daut Jeschenkj, waut Gott ons jeft, dauts eewjet Läwen derch Christus Jesus, onsen Harn.