KAPITEL 8
Abraham un Sara sent Gott jehuarsom
Nich sea wiet auf von Babel wia eene Staut, waut Ur heet. Doa deeden de Menschen väl Jetta aunbäden enne Städ Jehova. Oba een Maun en Ur deed bloos Jehova aunbäden. Dee heet Abraham.
Jehova säd to Abraham: “Velot von dien Tus un von dien Frintschoft, un go no daut Launt, waut ekj die wiesen woa.” Gott vespruak am dan: “Ekj woa von die een grootet Volkj moaken un derch die woaren een deel Menschen oppe gaunze Ieed goodet von mie kjrieen.”
Abraham wist nich, wua Jehova am hanschekjen wudd, oba hee deed opp Jehova vetruen. Abraham met siene Fru Sara un sienen Voda Terach un Loot, de Jung von sienen Brooda, muaken äare Sachen reed. See fungen de lange Reis aun, soo aus Jehova daut jesajcht haud.
Abraham wia 75 Joa, aus hee met siene Famielje no daut Launt kjeem, waut Jehova an wiesen wull. Daut wia daut Launt Kanaan. Doa räd Gott to Abraham un vespruak dän: “Daut gaunze Launt, waut du hia seenen kaust, woa ekj diene Kjinja jäwen.” Oba Abraham un Sara wieren aul oolt un hauden kjeene Kjinja. Woo wudd Jehova daut dan doonen, waut hee vesproaken haud?
“Derch dän Gloowen wia Abraham jehuarsom . . ., en een Launt nenn to trakjen, daut hee nohäa oawen sull. Hee trock loos onen to weeten, wua hee han sull” (Hebräa 11:8)