Dee hoolen äa Vespräakjen nich

Jehova säd to Moses: “Komm oppem Boajch nopp no mie. Ekj woa miene Jebooten opp Steentoflen noppschriewen un die dee jäwen.” Moses jinkj oppem Boajch nopp un bleef doa 40 Doag un 40 Nachten. Doa schreef Jehova de Tieen Jebooten opp twee Steentoflen nopp un jeef am dee.

De Israeliten fungen aun to denkjen, daut Moses an veloten haud. Dee säden to Aaron: “Wie wellen eenen Leida haben. Moak ons eenen Gott!” Aaron säd: “Jäft mie jun Golt.” Hee deed daut Golt schmelten un muak doavon een Kaulf. Daut Volkj säd: “Dit Kaulf es ons Gott, waut ons ut Ägipten rutbrocht!” Dee deeden daut goldne Kaulf aunbäden un hauden een Fast. Wia daut rajcht? Nä, daut wia nich. Dee hauden je Jehova vesproaken, see wudden bloos am aunbäden. Un nu hauden see äa Vespräakjen nich jehoolen.

Jehova kunn daut seenen, waut dee deeden, un säd to Moses: “Go rauf no daut Volkj. Dee sent mie ojjehuarsom un bäden eenen faulschen Gott aun.” Moses kjeem vom Boajch rauf met de twee Steentoflen enne Haunt.

Aus Moses ieescht ernoa dicht bie wia, hieed hee daut Volkj sinjen. Dan sach hee, daut dee doa daunzten un sikj ver daut Kaulf bekjten. Moses wia sea doll. Dee schmeet de twee Steentoflen no de Ieed un dee kjielden gaunz to Bieta. Hee muak daut Kaulf fuaz twei. Moses fruach Aaron: “Woo haft daut Volkj die bat doa jekjräajen, daut du soon schlajchtet deetst?” Aaron säd: “Sie goanich doll. Du weetst je, woo dit Volkj es. Dee wullen eenen Gott haben un ekj schmeet dee äa Golt em Fia nenn un dan jeef daut soon Kaulf!” Oba Aaron haud daut nich sult doonen. Moses jinkj wada trigj oppem Boajch nopp un prachad Jehova, daut dee daut Volkj sull togood hoolen.

Jehova deed aul deejanje togood hoolen, waut am jehorchen wullen. Es daut nich to seenen, woo iernst daut wia, daut de Israeliten no daut horchten, waut Moses, äa Leida, säd?