LEET 110
“De Freid aun Jehova”
(Nehemia 8:10, NW)
1. Daut’s kloa to seen’: Daut Kjennichrikj rejieet aul.
Wie brinj’ de Norecht aulemaun.
Häft opp de Kjap, de Radunk kjemt aul noda;
Gott siene Welt es meist bat naun!
(KUA)
De Freid aun Jehova es, waut stoakj moakt.
Soo jucht met lude Stemm’ un sinjt!
Siet schaftich un wiest, daut jie Gott dankboa sent
fa de Radunk, waut hee boolt woat brinj’.
De Freid aun Jehova es, waut stoakj moakt.
Sien’ grooten Nomen loft un preist!
Jehova, ons Gott un Kjennich, steit ons bie
un wie deenen am met groote Freid.
2. Hoolt junt aun Gott, jie aula, waut am leewen.
Habt kjeene Angst, ons Gott es stoakj.
Sinjt am een Leet, lot june Stemmen hieren
fa onsen Gott, dee ons bewoat!
(KUA)
De Freid aun Jehova es, waut stoakj moakt.
Soo jucht met lude Stemm’ un sinjt!
Siet schaftich un wiest, daut jie Gott dankboa sent
fa de Radunk, waut hee boolt woat brinj’.
De Freid aun Jehova es, waut stoakj moakt.
Sien’ grooten Nomen loft un preist!
Jehova, ons Gott un Kjennich, steit ons bie
un wie deenen am met groote Freid.
(See uk 1. Chr. 16:27; Psa. 112:4; Luk. 21:28; Joh. 8:32.)