LEET 113
Jehova schenkjt ons Fräd
1. Loft dän grooten Frädensgott,
dee ons nu veeent!
Boolt moakt hee met Kjrich een Enj;
Fräd woat weltwiet jreen’.
Jesus es sien Frädensprins,
gootjesonn’ un ruich.
Wan hee ieescht de Fiend jewent,
kjemt de Ieed to Ru.
2. Fientschoft, Striet un beese Wieed
go wie utem Stich.
Wie vekloppen Schwieets to Plieej;
Kjrich fier’n lia wie nich.
Christus lieed ons, Fräd to hool’n,
aundre to veston’.
Sent wie toom vejäwen reed,
blift ons Fräd beston’.
3. Wäa Jehova noda kjemt,
späat uk dän sien’ Fräd.
Un hee säajent jieda een’,
waut no Eenheit sträft.
Well wie wieda frädlich senn’,
soo aus Gott daut well.
Boolt brinjt Gott sien Kjennichrikj
Fräd en aule Welt.
(See uk Psa. 46:10; Jes. 2:4; Jak. 3:17-18.)