Jojada es äwanäment

Isebel haud eene Dochta. Dee heet Atalja un wia krakjt soo schlajcht aus äare Mame. Atalja wia met dän Kjennich von Juda befriet. Aus äa Maun storf, funk äa Sän aun to rejieren. Oba aus äa Sän storf, muak see sikj selfst to de Kjennijin von Juda. Dan funk see aun, aule Nokomen von de Kjennichsfamielje doottomoaken, waut en äare Städ kunnen Kjennich woaren, mau rajcht äare Grootjunges. Aule hauden Angst fa dee.

De Huaga Priesta Jojada un siene Fru Joscheba wisten, daut et sea schlajcht wia, waut Atalja deed. Dee saden äa Läwen opp Spell un vestuaken eenen Grootjung von Atalja, waut noch een Bäbe wia. Daut Bäbe heet Joasch. Dee trocken daut em Tempel opp.

Aus Joasch säwen Joa wia, hold Jojada aul de Leidasch un de Leviten toop un säd to dee: “Bewoakt de Tempeldäaren un lot kjeenem doa nenn.” Dan muak Jojada Joasch toom Kjennich von Juda un sad dän eene Kroon opp. De Menschen von Juda schrieejen: “Mucht de Kjennich lang läwen!”

De Kjennijin Atalja hieed de Menschen schrieen un kjeem bosich nom Tempel. Aus see dän nieen Kjennich sach, breld see: “Wadastaunt! Wadastaunt!” De Leidasch jreepen sikj de schlajchte Kjennijin, brochten dee fuat un muaken dee doot. Oba woo jinkj daut met daut Volkj wieda, waut von Atalja soo väl schlajchtet jelieet haud?

Jojada holp daut Volkj, daut dee met Jehova eenen Bunt muaken. Dee vespruaken, daut see bloos Jehova aunbäden wudden. Jojada leet Baal sienen Tempel dolbräakjen un de Jettabilda to Bieta kjielen. Hee stald Priestasch un Leviten aun toom em Tempel schaufen, daut daut Volkj Jehova doa wada aunbäden kunn. Hee sach uk doano, daut Woaka bie de Tempelpuaten wieren, soo daut doa kjeen Orreina nenkunn. Dan wort Joasch von Jojada un de Leidasch nom Kjennichshus jebrocht un oppem Troon jesat. Daut Volkj von Juda wia schaftich. Nu wieren see de schlajchte Atalja loos un uk de Baalsaunbädunk un kunnen Jehova wada deenen. Daut Jojada soo äwanäment wia, holp een deel Menschen, nich soo?