Christelje Eltestasch: Metoabeida aun onse Freid

1. Woosoo freid Paulus sikj äwa de Christen en Korint?

DAUT wia daut Joa 55 n. Chr. un de Apostel Paulus wia en de Staut Troas, oba hee must emma wada aun de Breeda en Korint denkjen. Hee haud daut schwoa met dee, wiels ea en dautselwje Joa hauden dee unjarenaunda Oneenichkjeit jehaut. Soo aus een leeftolja Voda schreef hee an eenen Breef toom daut doa trajchtstalen (1. Kor. 1:11; 4:15). Hee schekjt uk sienen Metoabeida Titus no Korint un dan sull dee am eene Norecht trigjschekjen von de Korinta. Un nu luad Paulus en Troas no Titus. Hee wull weeten, woo daut en Korint wiedajegonen wia. Oba Titus kjeem nich trigj un daut muak am truarich. Waut kunn Paulus dan nu doonen? Hee reisd no Mazedonien, un daut wia fa am eene Freid, aus hee Titus doa troff. Titus vetald am, daut de Breeda en Korint dän Rot von dän Breef sea fein aunjenomen hauden un daut dee am aul jieren seenen wullen. Aus Paulus dise goode Norecht hieed, wia siene “Freid noch jrata” (2. Kor. 2:12-13; 7:5-9).

2. (a) Waut schreef Paulus de Korinta äwa Gloowen un Freid? (b) Waut vonne Froagen woa wie en disen Artikjel derchgonen?

² Een Stootje lota schreef Paulus de Christen en Korint noch eenen Breef. Hee säd to dee: “Wie wellen junt nich bemotten, waut jie jleewen sellen, oba wie muchten methalpen, daut jie junt noch mea freien kunnen, wiels jie jleewen faust aun Jesus Christus” (2. Kor. 1:24, PB). Waut wull Paulus met dit sajen? Un waut kjennen de christelje Eltestasch vondoag dän Dach doavon lieren?

ONS GLOOWEN UN ONSE FREID

3. (a) Waut meend Paulus, aus hee säd, daut de Korinta aul selfst faust jleewden? (b) Woo kjennen de Eltestasch sikj vondoag dän Dach Paulus toom Väabilt nämen?

³ Paulus räd von twee wichtje Sachen, waut met onsen Deenst to doonen haben: Gloowen un Freid. Äwa dän Gloowen säd hee: “Wie wellen junt nich bemotten, waut jie jleewen sellen, . . . wiels jie jleewen faust aun Jesus Christus.” Met dit stunt Paulus too, daut de Breeda en Korint faust en äaren Gloowen wieren. Un daut wia, wäajen dee äaren ieejnen Gloowen hauden aun Gott un nich aun am ooda aun aundre Menschen. Doawäajen wia daut fa Paulus nich needich, daut hee dee äaren Gloowen kontrollen must un hee wull uk nich. Hee vetrud doa gaunz opp, daut et true Christen wieren, waut doa wullen daut rajchte doonen (2. Kor. 2:3). De Eltestasch vondoag dän Dach doonen Paulus no un wiesen, daut see opp de Breeda vetruen un daut dee selfst Gloowen haben un Gott deenen wellen (2. Tess. 3:4). Enne Städ daut dee de Vesaumlunk bloos strenjen Rot jäwen, doonen de Eltestasch opp biblische Gruntsauzen vetruen un opp daut, waut de Organisazion ons weeten lat. Soo es daut: De Eltestasch vondoag dän Dach sent nich äwa aundre äaren Gloowen aunjestalt (1. Pet. 5:2-3).

4. (a) Waut meend Paulus, aus hee schreef: “Wie muchten methalpen, daut jie junt noch mea freien”? (b) Woo kjennen de Eltestasch vondoag dän Dach Paulus siene Enstalunk nodoonen?

⁴ Paulus säd uk: “Wie muchten methalpen, daut jie junt noch mea freien”. Wuarom säd Paulus: “Wie muchten methalpen”? Na, hee räd von sikj selfst un von siene Poatna. En dänselwjen Breef räd Paulus noch von twee aundre, waut met am toop deenden. Hee schreef: “Jesus . . . [wort] von mie un Silvanus un Timotäus mank junt jeprädicht” (2. Kor. 1:19, PB). Un dan uk noch, Paulus brukt daut Wuat “Metoabeida” en sienen Breef. Un hee räd emma von siene Poatna soo aus Apollos, Aquilla, Priszilla, Timotäus, Titus un noch aundre (Reem. 16:3, 21; 1. Kor. 3:6-9; 2. Kor. 8:23). Doawäajen, aus hee säd, “wie muchten methalpen, daut jie junt noch mea freien”, dan muak hee de Christen en Korint daut dietlich, daut hee un uk siene Poatna wullen, daut jieda eenem enne Vesaumlunk daut scheen jinkj. Un krakjt daut wellen de christelje Eltestasch en dise Tiet uk. Dee wellen haben, daut aul äare Breeda Jehova “met Freiden” deenen sellen (Psa. 100:2, PB; Filip. 1:25).

5. Waut woa wie hieren von daut, waut Breeda un Sestren jesajcht haben, un äwa waut sell wie nodenkjen?

⁵ Nich lang trigj wort doa waut Breeda un Sestren von veschiedne Städen oppe Welt jefroacht, aus see dise Froag wullen beauntwuaten: “Waut haft een Eltesta mol jesajcht ooda jedonen, waut die haft mea Freid jejäft?” Wie woaren nu mol hieren, waut de veschiedne Breeda un Sestren jesajcht haben un dan kaust du doaräwa nojreblen, waut du wurscht jesajcht haben. Well wie uk aula doaräwa nodenkjen, waut jieda eena von ons doonen kaun, daut enne Vesaumlunk mea Freid es.a

“JREEST UK DE LEEWE PERSIS”

6-7. (a) Woo kjennen Eltestasch wiesen, daut see Gott siene Deena nodoonen soo aus Jesus, Paulus un noch aundre? (b) Waut kaun daut aun de Breeda äare Freid utmoaken, wan eena sikj dee äare Nomes moakjt?

⁶ Väl Breeda un Sestren sajen, daut see mea Freid haben, wan de Eltestasch wiesen, daut see sikj fa an intressieren. Un eenatlei, woo de Eltestasch daut doonen kjennen es, wan dee David, Elihu un Jesus nodoonen (läs 2. Samuel 9:6; Hiob 33:1; Lukas 19:5). Dise Deena von Jehova weesen, daut see sikj opp iernst fa aundre intressieeden. Woo deeden dee daut? Doaderch, daut see dee äare Nomes brukten. Fa Paulus wia daut uk wichtich, daut hee sikj aundre äare Nomes moakjen deed un dee uk brukt. Opp Enj von eenen Breef leet hee 25 Breeda un Sestren jreessen un hee rieejd dee aula biem Nomen opp uk de Nomen von de christelje Sesta Persis. Hee säd: “Jreest uk de leewe Persis” (Reem. 16:3-15, PB).

⁷ Een Schoof Eltestasch felt daut sea schwoa, sikj aundre äare Nomes to moakjen. Oba wan dee daut doawäajen doch doonen un sikj aunstrenjen, dan es daut soo, aus wudden dee to äare Breeda sajen: “Du best fa mie wichtich” (2. Mo. 33:17). Un waut de Breeda besonda freien woat es, wan de Eltestasch sikj äare Nomes moakjen, wan daut Woaktorm-Studium derchjefieet woat ooda bie aundre Toopkomes (see uk Johanes 10:3).

“DEE SEA SCHWOA FA DÄN HARN JEOABEIT HAFT”

8. Woo deed Paulus Jehova un Jesus no?

⁸ Paulus wees uk, daut hee sikj fa aundre intressieed, aus hee dee von Hoaten lowen deed, un daut jeef de Gloowesbreeda uk mea Freid. Doawäajen schreef hee noch en dänselwjen Breef, wua hee säd, daut hee methalpen wull, daut see mea Freid hauden: “Ekj räd sea huach von junt” (2. Kor. 7:4, PB). Dit mott de Christen en Korint haben sea väl Moot jejäft, daut hee an soo von Hoaten lowd. Paulus deed daut uk bie aundre Vesaumlungen (Reem. 1:8; Filip. 1:3-5; 1. Tess. 1:8). Biejlikj aus Paulus en dän Breef aun de Reema von de Sesta Persis räd, säd hee, daut “dee sea schwoa fa dän Harn jeoabeit haft” (Reem. 16:12, PB). Daut mott dise true Sesta sennen sea to Hoaten jegonen! Wiels Paulus aundre lowen deed, deed hee Jehova un Jesus no (läs Markus 1:9-11; Johanes 1:47; Opb. 2:2, 13, 19).

9. Wuarom jeft de Gloowesbreeda daut en de Vesaumlunk mea Freid, wan de Eltestasch dee lowen?

⁹ Fa de Eltestasch vondoag dän Dach es daut uk wichtich, daut dee nich bloos dankboa sent, oba äare Breeda daut uk sajen (Spr. 3:27; 15:23). Wan de Eltestasch daut doonen, dan sajen dee äare Breeda soo to sajen: “Ekj sie om die bekjemmat. Mie es daut oppjefollen, waut du deetst.” Un secha fält de Gloowesbreeda daut uk, soone Wieed to hieren. Eene Sesta, waut enne 50 Joa es, sajcht: “Bie miene Oabeit woaren se mie nich foaken lowen. Doa jeit daut bloos doarom, wäa daut baste es. Wan de Eltestasch eenem dan lowen fa waut, waut eena jedonen haft, dan jeft eenem daut sea väl Moot uk Krauft. Ekj kaun doaderch de Leew von onsen himlischen Voda späaren.” Een Voda, waut siene Kjinja auleen opptrakjen mott, sajcht ernoa dautselwje. Een Eltesta haud am goanich lang trigj von Hoaten jeloft. Un woo docht dis Brooda doaräwa? Hee sajcht: “Waut de Eltesta säd, haud mie sea oppjetrocken.” Soo es daut: Wan de Eltestasch äare Gloowesbreeda von Hoaten lowen, dan halpen dee met, daut dee noch mea Freid haben. Un daut jeft dee de Krauft, daut dee wieda opp dän Läweswajch gonen kjennen, “onen daut see meed woaren” (Jes. 40:31, PB).

“EEN HOAD ÄWA GOTT SIENE JEMEENT”

10-11. (a) Woo kjennen de Eltestasch sikj Nehemia toom Väabilt nämen? (b) Waut kaun een Eltesta doonen, daut hee eenen Brooda ooda eene Sesta opp iernst halpen kaun?

¹⁰ Woo kjennen de Eltestasch sikj noch fa de Breeda intressieren un halpen, daut en de Vesaumlunk mea Freid es? Daut es sea wichtich, daut dee dän Aunfank moaken un dee Breeda Moot toospräakjen, waut daut fält (läs Aposteljeschicht 20:28). Wan dee daut doonen, dan nämen dee sikj de jeistelje Schophoad toom Väabilt, waut daut en de Bibeltiet jeef. Soo wia daut bie dän truen Oppsechta Nehemia. Hee sach, daut eenje Juden em Gloowen wieren schwak jeworden. De Schreft sajcht, daut hee sikj fuaz oppmuak un dee Moot toospruak (Neh. 4:8). Krakjt daut doonen de Eltestasch nu uk: Dee moaken sikj opp, ooda dee moaken dän Aunfank, un halpen de Gloowesbreeda, daut dee kjennen stoakj em Gloowen sennen. Un doatoo woaren de Eltestasch dee veleicht bie an tus besieekjen, wan daut sest schauft, om äare Gloowesbreeda “jeistliche Gowen mettodeelen” (Reem. 1:11, PB). Waut kaun dee Eltestasch doabie halpen?

¹¹ Ea een Eltesta met wäm räden woat, woat dee sikj ieescht mol Jedanken moaken äwa dänjanjen. Soo aus: “Met waut mott deejanja nu jroz foadich woaren?” “Waut wudd dän kjennen Moot moaken?” “Woone Bibelvarzhen ooda woone biblische Jeschicht wudd bie dän biepaussen?” Soo woat de Eltesta kjennen waut sajen, waut dänjanjen uk werkjlich halpt. Un wan dee dan ieescht bie een Brooda ooda eene Sesta es, dan woat dee uk oppmoakjsom toohorchen un dänjanjen loten räden (Jak. 1:19). Eene Sesta säd: “Daut jeft soo väl Moot, wan een Eltesta von Hoaten toohorcht” (Luk. 8:18).

12. Wäm aulem enne Vesaumlunk fält daut aun Moot, un woosoo?

¹² Wäm fält daut doaraun, daut se an besieekjen? Paulus säd to de christelje Eltestasch: “Woakt … äwa de Häad”. Bie dee Häad sent aule met en. Jieda eenem von de Vesaumlunk fält daut mol aun Moot; mau rajcht soone Vekjindja un Pionieren, waut äaren Deenst aul fa Joaren jedonen haben. Wuahäa fält dee daut aun Hoads, waut an unjastetten? Wiels dise Welt kaun daut bie jieda eenem mol bat doa brinjen, daut dee sikj äwafoddat feelt, krakjt endoont wan dee uk em Gloowen stoakj es. Well wie ons mol eene Jeschicht unjastonen, waut ons wiesen woat, wuarom daut eenjemol uk mau rajcht soone aun Help fält, waut Gott tru deenen: De Jeschicht von dän Kjennich David.

“ABISCHAI . . . KJEEM AM HALPEN”

13. (a) Waut wull Jischbi Benob utnutzen? (b) Woo kjeem Abischai David halpen?

¹³ Nich lang nodäm daut David wia Kjennich jeworden, stunt hee opp eenst ver Goliat, eena von de Riesen. David wia sea äwanäment un kjield dän Ries doot (1. Sam. 17:4, 48-51; 1. Chr. 20:5, 8). Joaren lota, aus doa met de Filista wada Kjrich wia, wia David wada ver eenen Ries. Sien Nomen wia Jischbi Benob (2. Sam. 21:16). Oba ditmol kjeem daut meist soo wiet, daut de Ries David haud kunt dootmoaken. Wuahäa? Daut wia nich, wäajen David nich Moot haud. Daut wia, wäajen hee nich mea soo väl Krauft haud. Daut sajcht: “David wort meed”, un aus dis Jischbi Benob daut enwort, daut David schwak wort, “wull [hee] David aufschaufen”. Oba waut passieed, een bät ea de Ries David wull met een Jewäa eent heiwen? “Abischai, Zeruja äa Sän, kjeem am [David] halpen un kunn dän Filista dol kjrieen un aufschaufen” (2. Sam. 21:15-17, PB). Woo afens David daut doa mol haud utjerieekjt! Oba woo dankboa David Abischai nich woat jewast sennen, daut dee daut beoobacht haud un am fuaz wia komen halpen! Waut kjenn wie von dise Jeschicht lieren?

14. (a) Woo kjenn wie daut schwoare äwakomen, waut doa kunn soo sennen aus een Goliat? (b) Woo kjennen de Eltestasch aundre halpen, daut dee wada Krauft un Freid haben? Jeff een Biespel.

¹⁴ Wie aus Jehova siene Deena fieren onsen Deenst oppe gaunze Welt derch, krakjt endoont wan de Soton un siene Helpa ons uk wellen väl toosaten. Eenje von ons haben soo to sajen must ver eenen grooten Ries stonen, oba wäajens wie gaunz opp Jehova vetruden, kunn wie daut jlekjlich derchkomen. Oba eenjemol kaun de Kaumf jäajen dise Welt ons eefach meed un mootloos moaken. Wan wie nich meed un mootloos sent, dan kjenn wie daut goot. Oba wan wie jroz meed sent, dan kaun de Welt ons veleicht dolkjrieen. Un krakjt dan jroz fält ons de Help von de Eltestasch, daut wie wada Freid un Krauft kjrieen. Krakjt daut haben väle beläft. Eene Pioniasesta, waut enne 60 Joa es, sajcht: “Eemol feeld ekj mie nich fein un de Deenst haud mie meed jemoakt. Een Eltesta wort daut en, daut ekj nich mea soo stoakj wia un hee kjeem no mie. Wie hauden eene Vetal von de Schreft un daut muak mie Moot. Ekj kjeem daut no, waut hee mie säd, un daut haud jeholpen.” See sajcht: “Ekj freid mie sea, daut dee Eltesta daut wia enjeworden, daut mie de Moot verutscht wia un mie kjeem halpen!” Woo scheen daut nich es, to weeten, daut doa Eltestasch sent, waut ons beoobachten un fuaz reed sent, ons to halpen, krakjt soo aus Abischai daut deed.

“DAUT JIE WEETEN … WOO GOOT EKJ JUNT SIE”

15-16. (a) Woosoo räakjenden de Gloowesbreeda Paulus soo väl? (b) Woosoo leew wie de Eltestasch von de Vesaumlunk, waut sikj om ons kjemren?

¹⁵ Wan eena een Hoad äwa de Vesaumlunk es, dan es doa uk väl Oabeit met en. Eenjemol haben de Eltestasch schloploose Nachten, wäajens dee besorcht sent äwa de Häad un doaräwa bäden ooda wäajen dee aundre motten em jeisteljen unjastetten (2. Kor. 11:27-28). Oba de Eltestasch komen äare Veauntwuatunk wellich un met Freid no, krakjt soo aus Paulus daut deed. Hee schreef aun de Korinta: “Ekj wudd jieren mie selfst un aules waut ekj hab fa june Seelen hanjäwen” (2. Kor. 12:15, PB). Soo aus wie seenen kjennen, jeef Paulus ut Leew aul siene Krauft han fa de Gloowesbreeda (läs 2. Korinta 2:4; Filip. 2:17; 1. Tess. 2:8). Doawäajen wundat ons daut nich, daut de Breeda Paulus soo väl räakjenden! (Apj. 20:31-38).

¹⁶ Krakjt soo es daut bie dise Tiet uk: Wie räakjnen onse christelje Eltestasch sea väl un wie bedanken ons aun Jehova fa dee äare Help. Dee wiesen, daut dee sikj fa ons intressieren, un daut halpt ons, daut wie mea Freid haben. Ons moakt daut uk schaftich, wan dee ons besieekjen komen. Un woo dankboa wie nich sent, daut dee fuaz reed sent toom ons halpen komen, wan ons daut wäajen de Welt mol aula too väl woat. Soo es daut, soone christelje Eltestasch halpen ons werkjlich, daut wie kjennen mea Freid haben.