“De deemootje woaren daut Launt oawen”

Ojjerajchtichkjeit es vondoag dän Dach waut gaunz jeweeneljet, un uk daut goode Menschen lieden motten, wiels dee schlajcht behaundelt woaren. Woat doa noch mol eene Tiet komen, wua daut soont nich mea jäwen woat?

De Schreft jeft ons de Auntwuat en Psalm 37. Dee jeft ons uk äwajens väl Rot fa ons Läwen. Kjikj mol, waut dee to dise Froagen sajcht.

• Woo kjenn wie doamet omgonen, wan ons wäa schlajcht behaundelt? (Varsch 1-2).

• Waut woat met de gottloose Menschen passieren? (Varsch 10).

• Waut vonne Hopninj haben de jerajchte Menschen? (Varsch 11, 29).

• Waut wudd wie sellen doonen? (Varsch 34).

En Psalm 37 sajcht daut: “Bliew jeduldich opp däm HARN sien Wajch”. Wan wie daut doonen, hab wie de Hopninj, eene wundascheene Tiet to beläwen. Jehova siene Zeijen wudden sea jleichen, die to halpen, mea ut de Schreft to lieren, daut du un diene Famielje noch mol dise wundascheene Tiet beläwen kjennen.