Jeschräwen von Markus
3 Dan jinkj hee wada en de Juden äa Vesaumlungshus* nenn, un doa wia een Maun met eene vekjräpelde* Haunt. 2 Dan beoobachten de Farisä̱a am krakjt toom seenen, aus Jesus dän Maun aum Sabat wudd heelen, om am to beschuljen. 3 Hee säd to dän Maun met de vekjräpelde* Haunt: “Sto opp un komm hia enne Medd nenn.” 4 Dan fruach Jesus dee: “Es daut nom Jesaz no rajcht, aum Sabat waut goodet to doonen ooda Schoden auntorechten, een Läwen* to raden ooda doottomoaken?” Oba dee säden nuscht. 5 Jesus kjikjt sikj rom no dee un wia sea entwei un truarich doaräwa, daut dee soo onen Jefeelen wieren. Dan säd hee to dän Maun: “Strakj diene Haunt ut!” Un dee strakjt dee ut un siene Haunt wia wada jesunt. 6 Dan jinjen de Farisä̱a rut un fungen fuaz aun, sikj met Hero̱des siene Nofolja to vesaumlen un sikj daut to beräden, woo see Jesus kunnen dootmoaken.
7 Oba Jesus veleet doa un jinkj met siene Jinja toop no de Likj, un eene groote Häad Menschen von Galilä̱a un Judä̱a kjeemen am hinjaraun. 8 Mau rajcht von Jeru̱salem un von Idumä̱a un von de aundre Sied Jo̱rdan-Riefa un von rom Tierus un Si̱don kjeemen groote Häaden Menschen no am. Daut wia, wäajen dee jehieet hauden, waut hee aules deed. 9 Un hee säd to siene Jinja, daut see sullen een kjlienet Boot fa am reedhaben, daut de Häaden Menschen sikj nich aun am naundrenjen kunnen. 10 Un wäajen hee väle heeld, kjeemen aul dee rom am, waut schlemme Krankheiten hauden, om am auntoschieren. 11 Mau rajcht de orreine Jeista schmeeten sikj ver am dol, wan dee am sagen, un schrieejen: “Du best Gott sien Sän!” 12 Oba hee bestald daut emma wada iernstlich, daut dee daut to kjeenem sajen sullen, wäa hee wia.
13 Un hee jinkj opp eenen Boajch nopp un roopt dee no sikj, waut hee sikj utläsd, un dee kjeemen no am. 14 Un hee muak* eene Grupp von 12, dee hee uk Apostel nand. Dee wudden met am toop sennen un dee wudd hee utschekjen toom prädjen. 15 Hee wudd dee uk de Macht jäwen, beese Jeista uttodriewen.
16 Un to de Grupp von de 12, waut hee muak*, jehieeden Si̱mon, dän hee uk dän Nomen Petrus jeef; 17 Jakobus un Johanes, Zebedä̱us siene Säns (dee hee uk dän Nomen Boane̱rges jeef, waut Jewittasäns bediet); 18 Andre̱as; Fili̱ppus; Bartolomä̱us; Matä̱us; To̱mas; Jakobus, Alfä̱us sien Sän; Tadä̱us; Si̱mon, waut “de Iewaja” jenant woat, 19 un Ju̱das Iska̱riot, waut Jesus lota verod.
Dan jinkj hee en een Hus nenn, 20 un doa vesaumelden sikj wada soo väl Menschen, daut dee nich mol äten kunnen. 21 Oba aus siene Famielje hieed, waut doa aunjinkj, kjeemen dee un wullen am doa fuatholen, wiels dee säden: “Hee es gaunz dwautsch jeworden.” 22 Un de Schreftjelieede*, waut von Jeru̱salem jekomen wieren, säden: “Hee es von Bee̱lzebub* besäten un hee drift de beese Jeista derch dän Harscha von de beese Jeista ut.” 23 Aus Jesus dee no sikj jeroopt haud, räd hee to dee derch Jlikjnisen un säd: “Woo kaun de Soton dän Soton utdriewen? 24 Wan een Kjennichrikj sikj nich eenich es, dan kaun daut nich bestonen bliewen. 25 Un wan eene Famielje sikj nich eenich es, dan woat dee nich bestonen bliewen. 26 Krakjt soo es daut uk met dän Soton: Wan dee jäajen sikj selfst jeit un sikj nich eenich es, dan kaun dee nich bestonen bliewen, oba daut woat to Enj gonen met dän. 27 Un kjeena kaun en eenen stoakjen Maun sien Hus nennkomen un sikj dän siene Sachen metnämen, onen daut dee dän stoakjen Maun ieescht mol binjt. Bloos dan wudd dee dän aules fuatnämen kjennen. 28 Ekj saj junt daut soo, aus et es: De Menschen woat aule Sinden vejäft woaren, krakjt endoont waut vonne Sind dee begonen haben un äwa waut dee jelastat haben. 29 Oba wäa jäajen dän heiljen Jeist lastat, dän woat nienich vejäft woaren, oba dee woat fa emma schuldich sennen wäajen siene Sind.” 30 Dit säd Jesus, wäajen dee säden: “Hee haft eenen orreinen Jeist.”
31 Siene Mutta un siene Breeda kjeemen un stunden buten un schekjten wäm nenn, daut dee Jesus sajen sull. 32 Un rom am wia eene Häad Menschen, un dee säden to am: “Kjikj! Diene Mutta un diene Breeda stonen doa buten un froagen no die.” 33 Oba hee auntwuad dee un säd: “Wäa es miene Mutta un wäa sent miene Breeda?” 34 Dan kjikjt hee no dee, waut doa rom am sauten, un säd: “Kjikjt, dits miene Mutta un dit sent miene Breeda! 35 Wäa daut deit, waut Gott haben well, dauts mien Brooda un miene Sesta un miene Mutta.”