Aungowen fa daut Schoolheft fa Läwen un Deenst
1.-7. JULI
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | KOLOSSA 1-4
“Trakj de oole Perseenlichkjeit ut un trakj de niee aun”
w11-X 15. 3. 10 V. 12-13
Lot Gott sienen Jeist en die wirkjen, nich de Welt äaren Jeist
12 Woon Jeist wiest sikj en mie? (Läs Kolossa 3:8; 3:9-10, NW; 3:13.) De Welt äa Jeist brinjt Woakjen von daut Fleesch verendach (Gal. 5:19-21). Woon Jeist werkjlich en ons wirkjt, wiest sikj dolla ut, wan nich aules jlei rant, aus wan aules goot jeit. Biejlikj kaun sikj daut dan utwiesen, wan een Gloowesbrooda ooda -sesta weinich om ons romjeft ooda ons beleidicht ooda soogoa jäajen ons sindicht. Woon Jeist en ons wirkjt, wiest sikj uk dan ut, wan wie tus sent. Daut es goot, ons selfst to testen. Froag die: “Es daut met mien räden un haundlen de latste sas Moonat dolla soo jeworden aus Christus, ooda es daut en eenje Stekjen schlemma jeworden?”
13 Gott sien Jeist kaun ons halpen, daut wie ons de “oole Perseenlichkjeit” uttrakjen un de “niee Perseenlichkjeit” auntrakjen. Daut woat ons halpen, leeftolja un frintelja to woaren. Wie woaren wellich reed sennen, aundre to vejäwen, wan sikj daut uk soo späat, daut doa werkjlich een Grunt es, doll to sennen. Wan wie feelen, daut wie orrajcht behaundelt woaren, woa wie “nich mea betta un fuchtich äwa eenaunda” woaren un nich mea “schrieen un . . . beleidjen”. Enne Städ daut woa wie ons aunstrenjen, “von Hoaten leeftolich eena toom aundren” to sennen (Efs. 4:31-32).
w13-X 15. 9. 21 V. 18-19
Hast du die veendat?
18 Om daut Gott sien Wuat ons volstendich veendren kaun, rieekjt daut nich too, Gott sien Wuat bloos pinkjlich to läsen. Väl Menschen läsen de Schreft hanewada mol un doawäajen weeten dee goot, waut dee sajcht. Veleicht hast du mol soonen bejäajent, aus du em Prädichtdeenst wieescht. Eenje sent soogoa emstaunt, Bibelvarzh utwendich opptosajen. Oba daut deit aun dee meist nuscht, woo dee denkjen un woo dee läwen. Waut fält dee? Na, daut Gott sien Wuat en eenem wirkjen kaun un eenem veendren kaun, mott eena sikj daut loten to Hoaten gonen (Gal. 6:6, NW, Fn.). Doawäajen mott wie ons Tiet nämen toom äwa daut nodenkjen, waut wie lieren. Daut wudd goot sennen, wan wie ons froagen wudden: “Sie ekj mie secha, daut dit mea es aus bloos eene Lia von eenen Gloowen? Hab ekj jeseenen, daut et werkjlich soo es? See ekj, woo ekj daut en mien Läwen kaun nokomen, waut ekj lia, un nich bloos, woo aundre kjennen? Woa ekj daut en, daut et fa mie perseenlich es, waut Jehova mie sajen well?” Äwa soone Froagen notodenkjen, kaun ons halpen, daut onse Jefeelen fa Jehova stoakja woaren; wie woaren am emma dolla leewen. Wan ons daut to Hoaten jeit, dan woa wie toom gooden veendat woaren (Spr. 4:23; Luk. 6:45).
19 Pinkjlich Gott sien Wuat to läsen un doaräwa notodenkjen, woat ons bat doa brinjen, wieda daut to doonen, waut wie aul een jewesset Enj jedonen haben, soo aus daut sajcht: “Trakjt junt de oole Perseenlichkjeit ut met äare Woakjen un trakjt junt de niee Perseenlichkjeit aun, waut derch de woare Erkjantnis nie jemoakt woat” (Kol. 3:9-10, NW). Jo, wan wie werkjlich vestonen, waut Gott sien Wuat ons sajen well, un daut uk nokomen, dan woat ons daut bat doa brinjen, daut wie ons wieda de niee Perseenlichkjeit auntrakjen, un daut woat ons fa dän beesen Fient siene Faulen schitzen.
No jeistelje Schaza sieekjen
it-2-X 101 V. 3-5
Gott sien Kjennichrikj
“Daut Rikj von sienen leewen Sän”. Tieen Doag nodäm daut Jesus aune Pinjsten 33 nom Himmel fua, hauden siene Jinja Bewies, daut “Gott am bie sikj to rajchte Haunt erhowen” haud, wiels Jesus äwa an heiljen Jeist utgoot (Apj 1:8-9; 2:1-4, 29-33). De niea Bunt funk aun fa an jeltich to woaren un see wieren de ieeschte Jesaulwde von een nieet “heiljet Volkj”, daut jeistelje Israel (Heb 12:22-24; 1Pe 2:9-10; Gal 6:16).
Nu saut Christus aun sienen Voda siene rajchte Haunt un wia daut Haupt von dise Vesaumlunk (Ef 5:23; Heb 1:3; Flp 2:9-11). De Schreft wiest, daut Jesus von Pinjsten 33 aun äwa siene Jinja rejieed. Aus de Apostel Paulus aun de Christen von Kolossä schreef, räd hee von Jesus Christus, aus wan dee aul een Kjennichrikj haud: “[Gott] haft ons ut de Jewault vonne diestre Machten rut jerat, un haft ons nenn jesat en daut Rikj von sienen leewen Sän, Jesus Christus” (Kol 1:13; see uk Apj 17:6-7).
Christus sien Kjennichrikj, waut Pinjsten 33 aunfunk to rejieren, es een jeisteljet Rikj, waut äwa daut jeistelje Israel rejieet. Daut sent Christen, waut von Gott sienen Jeist jebuaren sent toom Gott siene jeistelje Kjinja sennen (Joh 3:3, 5-6). Wan soone jeistjesaulwde Christen äare himlische Beloonunk kjrieen, sent dee nich mea oppe Ieed unja Jesus sien jeisteljet Kjennichrikj, oba dan woaren see met Christus toop em Himmel Kjennichs sennen (Opb 5:9-10).
w08-X 15. 8. 28 V. 8
Besondret von dän Breef Galata, Efeesa, Filippa un Kolossa
2:8 – Waut es daut, “waut de Welt aunjeheat”, wua Paulus fäa woarnd? Daut sent de Dinj un Jedanken, waut to dän Soton siene Welt jehieren, wua de Menschen enne Welt sikj von leiden un driewen loten (1. Joh. 2:16). Doa sent de “Rädensoaten” (Fillisofie) met en, de Jeltjia un de faulsche Gloowes.
8.-14. JULI
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 1. TESSALONICHA 1-5
“Moakt junt unjarenaunda Moot un but junt unjarenaunda opp”
w11-X 15. 6. 26 V. 12
“Hoolt dee en Ieren, dee mank junt . . . oabeiden”
12 Äwa de Vesaumlunk jesat to sennen, meent mea, aus bloos to lieren. En 1. Timotäus 3:4 woat krakjt von dautselwje jerät. Paulus säd, een Oppsechta sull “sien ieejnet Hus weeten väatostonen, un siene Kjinja soo to belieren, daut see am jehorchen un respakjten”. “Väatostonen” meent gaunz secha mea aus bloos, daut deejanja siene Kjinja lieet. Daut meent, daut dee uk enne Famielje veraunjeit un daut de Kjinja “am jehorchen un respakjten”. Jo, de Eltestasch stonen de Vesaumlunk väa un halpen dee, daut dee Jehova unjadon es (1. Tim. 3:5).
w11-X 15. 6. 28 V. 19
“Hoolt dee en Ieren, dee mank junt . . . oabeiden”
19 Waut wurscht du doonen, wan du een Jeschenkj kjrieechst, waut uzhent fa die jemoakt wia? Wurscht du nich wiesen, daut du doa dankboa fäa wieescht, un wurscht du daut nich uk brucken? Jehova haft die derch Jesus Christus Menschen aus Gowen jejäft. Eene Wajch, woo du kaust wiesen, daut du fa dise Jeschenkja dankboa best, es, wan du oppmoakjsom toohorchst, wan de Eltestasch Räden hoolen, un wan du daut proofst notokomen, waut dee sajen. Du kaust uk doaderch wiesen, daut du dankboa best, wan du goot bedochte Auntwuaten bie de Toopkomes jefst. Unjastett de Oabeit, wua de Eltestasch veroppgonen, soo aus em Prädichtdeenst. Wan die mol een Rot jeholpen haft, waut du von eenen Eltesten jekjräajen hast, wuarom wurscht du dän daut dan nich sajen? Wuarom nich de Eltestasch äare Famieljes diene Dankboakjeit wiesen? Denkj doaraun: Wan een Eltesta schwoa fa de Vesaumlunk oabeit, dan jeit daut von de Famielje äare Tiet auf.
w17.10-X 10 V. 13
“Leew . . . en Woarheit met Woakjen”
13 Halpt de Schwake. Woo groot diene Leew fa aundre es, kaun sikj aun daut biblische Jeboot utwiesen, wan daut sajcht: “Halpt de schwake un haft met aulen Jedult” (1. Tess. 5:14). Väle, waut schwak sent, woaren lota em Gloowen stoakj. Oba bie aundre es daut nich soo; dee mott wie met Jedult emma wada unjastetten. Doa kaun met en sennen, daut wie dee waut von ut de Schreft wiesen, waut dee Moot jeft, ooda daut wie dee toom Prädichtdeenst enloden ooda daut wie ons bloos mol Tiet nämen, dee tootohorchen. Oba enne Städ bloos to denkjen, daut een Brooda ooda eene Sesta stoakj ooda schwak es, sull wie aunerkjanen, daut wie aula onse stoakje un schwake Sieden haben. Mau rajcht de Apostel Paulus aunerkjand siene Schwakheiten (2. Kor. 12:9-10). Doawäajen fält jieda eenem von ons daut doaraun, daut aundre Christen ons biestonen.
w15-X 15. 2. 9 V. 16
Sie deemootich un leeftolich soo aus Jesus
16 Onse leeftolje Wieed. Onse Leew fa aundre drift ons, dee to treesten, “dee de Moot verutscht es” (1. Tess. 5:14). Waut kjenn wie sajen, wan wie soone treesten wellen? Wie kjennen dee oppmuntren, wan wie dee sajen, daut wie werkjlich om dee besorcht sent. Wie kjennen dee von Hoaten fa aulet goode lowen, waut dee doonen. Wie kjennen dee denkjen halpen, daut Jehova an no sienen Sän jetrocken haft; doano motten dee en siene Uagen wieetvoll sennen (Joh. 6:44). Wie kjennen dee vesechren, daut Jehova sea om siene Deena besorcht es, un besonda om dee, waut “een jebroaknet Hoat” haben ooda eenen “bedrekjten Jeist” (Psa. 34:19). Onse leeftolje Wieed kjennen deejanje sea berujen, waut doa Troost fält (Spr. 16:24).
No jeistelje Schaza sieekjen
it-1-X 1219
Huararie
Huararie es eene Sind, wuaderch eena kaun ut de Christenvesaumlunk utjeschloten woaren (1Ko 5:9-13; Heb 12:15-16). De Apostel schreef, daut een Christ, waut Huararie dreef, jäajen sienen ieejnen Kjarpa sindicht, wiels dee siene Jeschlajchtsjläda fa waut brukt, waut vedreit wia. Dee es jeistlich unja grooten Schoden un brinjt Orreinheit en Gott siene Vesaumlunk nenn un jeft sikj uk selfst en Jefoa, sikj Krankheiten opptoschlapen (1Ko 6:18-19). Soon Mensch deit siene Gloowesbreeda äare Rajchten mesbrucken (1Tess 4:3-7), wiels (1) dee doaderch Orreinheit un schentelje Dommheit en de Vesaumlunk nenbrinjt (Heb 12:15-16), wiels (2) dee dänjanjen de Mäajlichkjeit wajchnemt, rein to bliewen un, wan dee onbefriet es, daut dee een reinet Eheläwen kaun aunfangen, wiels (3) dee siene ieejne Famielje eenen schlajchten Nomen moakt doaderch, daut dee een orreinet Läwen fieet, un wiels (4) dee de Elren uk dän Ehepoatna ooda däm, met wäm dee sikj kjanen lieet, Schoden aundeit. Met aul dit deit dee nich Menschen veachten, wiels menschelje Jesazen Huararie välmol tooloten, oba dee deit Gott veachten, un dee woat siene Sind bestrofen (1Tess 4:8).
w15-X 15. 7. 18 V. 14-15
“June Radunk nodat” sikj
14 Waut woat passieren, nodäm daut Gog von Magog aunjefongen haft, Gott sien Volkj auntojriepen? Matäus un Markus haben beid dautselwje doaräwa oppjeschräwen: “Dan woat hee [de Menschensän] siene Enjel no aule vea Rechtungen en de Welt schekjen, siene utjewälde to saumlen, von soowiet aus Himmel un Ieed gonen” (Mar. 13:27; Mat. 24:31). Dit saumlen es nich dan, wan de Jesaulwde jroz utjewält woaren; uk nich wan dee tolatst vesäajelt woaren (Mat. 13:37-38). Dit säajlen woat je jroz ea passieren, ea daut met de groote Triebsaul aunfangt (Opb. 7:1-4). Soo, waut es daut saumlen, wua Jesus von räd? Daut es dan, wan de äwaje von de 144 000 äare himlische Beloonunk kjrieen woaren (1. Tess. 4:15-17; Opb. 14:1). Dit woat irjentwanea passieren, wan Gog von Magog ieescht aunjefongen haft, Gott sien Volkj auntojriepen (Hes. 38:11). No daut woaren dise Wieed von Jesus sikj erfellen: “Dan woaren de jerajchte en äaren Voda sien Kjennichrikj schienen aus de Sonn” (Mat. 13:43).
15 Meent dit, daut doa woat eene “Entrikjunk” von de Jesaulwde sennen? Mank väl Gloowes woat daut soo jelieet, daut Christen kjarpalich woaren von de Ieed wajchjenomen woaren – dee denkjen, Jesus woat sechtboa wadakomen, om äwa de Ieed to rejieren. Oba de Bibel sajcht kloa, daut “dän Menschensän sien Tieekjen” woat aum Himmel to seenen sennen un daut Jesus “opp de Himmelswolkjen” komen woat (Mat. 24:30). Beides wiest, daut Jesus onsechtboa wadakomen woat. Butadäm sajcht daut: “Fleesch un Bloot kjennen Gott sien Rikj nich oawen.” Dan woaren dee, waut doa woaren met nom Himmel jenomen woaren, ieescht motten “veendat woaren . . . en eenem Uagenblekj, wan de latste Trompeet blosen woat” (läs 1. Korinta 15:50-53). Doawäajen, wan wie uk nich daut Wuat “Entrikjunk” brucken wäajen de orrajchte Iedeeen, waut daut dit Wuat met sikj brinjt, woaren de true Jesaulwde en eenen Uagenblekj vesaumelt woaren.
15.-21. JULI
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 2. TESSALONICHA 1-3
“De Jesazloosa woat openboat woaren”
it-1-X 993
Ieaforcht fa Gott
Hia rät daut von een aundret Jeheemnis. Daut es gaunz daut Jäajendeel von Jehova sien heiljet “Jeheemnis”. Dit es daut Jeheemnis von “de Jesazloosichkjeit”. Daut wia fa de woare Christen een Jeheemnis, wiels en dän Apostel Paulus siene Tiet wia “de jesazloosa . . . Mensch” noch nich kloa aus eene Grupp to erkjanen. Mau rajcht nodäm daut dis “Mensch” oppjekomen wia, wudd daut noch fa de mieeschte Menschen nich kloa sennen, wäa daut wia, wiels dee siene Jesazloosichkjeit wudd unjare Dakj utfieren un dee sikj soo doonen wudd, aus wan dee Gott tru wia. Oba dee wia aufjefollen – dee wia Gott nich mea tru. Paulus säd, daut daut Jeheemnis von “de Jesazloosichkjeit” aul en siene Tiet aum oabeiden wia, wiels doa enne Christenvesaumlunk aul jesazloose Enstalungen to moakjen wieren, waut met de Tiet dan eene Grupp Aufjefolne jäwen wudd. Schlieslich wudd Jesus Christus dise Grupp äwatsied schaufen, wan hee ieescht wudd bat naun sennen. Dis aufjefolna “Mensch”, wua de Soton hinja stakjt, wudd sikj groot moaken äwa daut, “waut Gottesdeenst heet” (gr.: sébasma) ooda met “Gottesdeenst” to doonen haud. Daut meent, dis groota Fient von Gott, waut doa wudd von dän Soton jebrukt woaren, wudd sea opp veleiden hoolen, un opp deejanje, waut am nojinjen, wudd Venichtunk komen. Wuarom wudd dis “jesazloosa . . . Mensch” soo väl aunfangen kjennen? Wäajen dee sien beeset wudd unjare Dakj hoolen un daut soo loten wudd, dee wia Gott tru (2Tess 2:3-12; see uk Mat 7:15, 21-23).
it-2-X 237 V. 6
Läajes
Jehova Gott lat daut too, daut doa jewaultje Errlieren äwa de Menschen komen, waut doa faulschet jleichen un “de Läajes jleewen” wellen, enne Städ de goode Norecht äwa Jesus Christus (2Tess 2:9-12). Woo dit schauft, kaun eena doamet vejlikjen, waut hundade Joaren ea met dän israelitischen Kjennich Ahab passieed. Läajesprofeeten vesechaden Ahab, daut hee en eenen Kjrich jäajen Ramot en Gilead jewennen wudd. Oba Jehova sien Profeet Micha säd Ojjlekj verut. Soo aus aun Micha siene Vision to seenen es, leet Jehova daut too, daut eene Jeistpersoon soo aus “een faulscha Jeist” derch Ahab siene Profeeten räden deed. Daut bediet, daut de Jeistpersoon de Läajesprofeeten doatoo brocht, nich de Woarheit to sajen, oba daut, waut see selfst sajen wullen un waut Ahab von an hieren wull. Wan se Ahab uk aul verhäa jewoarnt hauden, leet hee sikj von dee äare Läajes hinjaret Licht fieren, un daut kost am sien Läwen (1Kj 22:1-38; 2Ch 18).
No jeistelje Schaza sieekjen
it-1-X 735 V. 2
Fia
Petrus schreef: “De Himmel un de Ieed dee vondoag dän Dach bestonen, woaren . . . derch däm Fia . . . gonen”. Von daut, waut de Varzh verhäa un nohäa sajen, un waut de Schreft em gaunzen lieet, woat daut kloa, daut dit nich werkjeljet Fia es, oba de eewje Venichtunk bediet. De groote Äwaschwamunk en Noah siene Tiet deed nich de werkjelje Himmels un de Ieed venichten, oba bloos de gottloose Menschen. Soo woat daut uk sennen, wan Jesus Christus sikj met siene majchtje Enjel en een flaumendet Fia openboaren woat – daut woat fa de gottloose Menschen un fa aulet schlajchte oppe Welt eewje Venichtunk bedieden (2Pe 3:5-7, 10-13; 2Tess 1:6-10; see uk Jes 66:15-16, 22, 24).
it-1-X 1230 V. 4
Enjäwen
“Profeetische Räd” – woare uk faulsche. Daut griechische Wuat pneema (Jeist) woat en eenje von de Apostel äare Schreften opp eene besondre Wajch jebrukt. En 2. Tessalonicha 2:2 holp de Apostel Paulus siene Breeda von Tessalonich biejlikj denkjen, daut see sikj nich sullen oppräajen loten ooda derchenaunda brinjen, “eendoont auf de Norecht derch eene profeetische Räd [wuatlich “Jeist”] kjemt ooda derch een Wuat ooda eenen Breef, dän wie sullen jeschräwen haben”. Daut es kloa, daut Paulus daut Wuat pneema (Jeist) brukt, wan daut doarom jinkj, wäm waut to weeten to doonen, soo aus derch “een Wuat” ooda “eenen Breef”. Vincent sien Buak Word Studies in the New Testament sajcht: “Derch eenen Jeist. Derch profeetische Wieed, waut Persoonen en de Christenvesaumlungen säden, un wua dee von behaupten, daut et Openboarungen wieren von Gott” (1957, Band. IV, S. 63). Doawäajen äwasaten eenje daut Wuat pneema hia un opp aundre Städen bloos met “Jeist”, un aundre Äwasatungen sajen wada “Norecht von dän Jeist” (The Bible—An American Translation), “Profezeiunk” (The Jerusalem Bible), “enjejäft” (D’Ostervald; Segond [Fraunzeesisch]) ooda “Wieed, waut enjejäft sent” (NW).
22.-28. JULI
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 1. TIMOTÄUS 1-3
“Sträw doano, eene goode Oabeit to doonen”
w16.08-X 21 V. 3
Trachst du doano, em jeisteljen verauntokomen?
3 Läs 1. Timotäus 3:1. Daut griechische Wuat, waut hia met “sträft” äwasat es, meent, daut eena sikj utrakjt, om waut to nämen, un veleicht noch soont, wua eena meist nich han kaun. Wiels de Apostel Paulus dit Wuat brukt, muak hee dietlich, daut eena sikj must aunstrenjen, wan eena wull em jeisteljen veraunkomen. Well wie sajen, een Brooda denkjt doaräwa no, waut hee enne Vesaumlunk noch mol doonen well. Veleicht es hee noch nich een Deenstaumthelpa, oba hee woat en, daut hee em jeisteljen noch een bät dolla mott oppdrekjen. Ieescht sträft hee doano, Deenstaumthelpa to woaren un irjentwanea hopt hee dan, daut hee em jeisteljen woat soo wiet sennen, daut hee kaun Eltesta sennen. Wautemma daut nu uk es, hee strenjt sikj aun, daut hee de Veauntwuatunk woat äwanämen kjennen, waut doa komen woat.
km-X 9/78 4 V. 7
Dee “woaren goot to stonen komen”
7 Doawäajen es daut kjeen Wunda, wuarom Paulus von soone Mana säd, daut dee wudden “goot to stonen komen”. Daut es nich soo, aus eenje daut oppjefot haben, daut dee en de Kjoakj een hechret Aumt kjrieen. Väl ea meent daut, daut de Deenstaumthelpa, “dee doa goot deenen”, sikj kjennen secha sennen, daut see von Jehova un Jesus woaren jesäajent woaren, un de gaunze Vesaumlunk respakjt un unjastett dee. Doawäajen kjennen dee met Rajcht “jetroost met äaren Gloowen en Christus Jesus mank de Menschen komen”. Wan dee tru sent, dan woaren dee fa äaren feinen Deenst jeschazt. Dee haben eenen fausten Gloowen un kjennen frie doavon räden, onen daut dee sikj ut Angst trigjtrakjen un Menschen an met eenst woaren irjentwaut väaschmieten.
No jeistelje Schaza sieekjen
it-1-X 896
Jeschlajchtsrejista
Sikj doa nenloten, soone Sachen to studieren un doaräwa to strieden, haud kjeene Meenunk, un noch väl weinja to dee Tiet, aus Paulus Timotäus dit schreef. Daut wia nich mea soo needich, daut doa Jeschlajchtsrejista jefieet worden, om to bewiesen, wua eena von aufstaumd. Woosoo nich? Wiels Gott muak je kjeenen Unjascheet tweschen Juden un Nichjuden en de Christenvesaumlunk (Gal 3:28). Un de Jeschlajchtsrejista hauden aul bewäsen, daut Christus von David aufstaumd. Un dan noch: Daut wudd nich mea lang dieren, nodäm daut Paulus dit schreef, daut Jerusalem met de Juden äare Buakfierunk toop wudd venicht woaren. Gott deed dee nich bewoaren. Doawäajen wia Paulus besorcht, daut Timotäus – un uk de Vesaumlungen – sikj nich noch sullen doaderch auflenkjen loten, daut see väl Tiet doa nenspenden, dee Aufstaumunk von eenselne Menschen notoforschen un doaräwa to strieden. Daut holp dee fa dän Christengloowen aulmols nuscht. De Jeschlajchtsrejista, waut en de Bibel stonen, sent jenuach, om to bewiesen, daut Jesus de Messias es, un daut es, waut fa de Christen en Werkjlichkjeit uk wichtich es. De aundre biblische Jeschlajchtsrejista stonen doa aus een Bewies, daut opp de Bibel to vetruen es, un daut wiest ons uk, daut et woare Jeschichten sent.
cl-X 12 V. 15
“Kjikjt. Dit es ons Gott”
15 Bloos Jehova kjenn wie uk “eewjen Kjennich” nanen (1. Timotäus 1:17; Openboarunk 15:3, NW). Waut meent daut? Daut es schwoa fa ons Vestaunt to bejriepen, oba Jehova es no beid Sieden han eewich – Vegonenheit un Tookunft. Psalm 90:2 sajcht: “[Du] best . . . Gott en aule Eewichkjeit.” Jehova haft kjeenen Aunfank; hee es noch emma jewast. Daut es rajcht, wan daut sajcht, daut hee eena es “däm siene Doag nich to talen [sent]” – hee läwd eene Eewichkjeit, ea irjentwäa ooda irjentwaut em Weltaul oppkjeem! (Daniel 7:9, 13, 22). Wäa kaun daut dan noch em Froag stalen, aus hee daut Rajcht haft, äwa aules to rejieren ooda nich?
29. JULI – 4. AUGUST
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 1. TIMOTÄUS 4-6
“Gott tru deenen ooda daut Rikjtum”
w03-X 1. 6. 9 V. 1-2
Daut Jeheemnis lieren, tofräd to sennen
Eenatlei, waut metholp, daut Paulus schaftich un tofräd wia, wia, daut hee jelieet haud, tofräd to sennen. Waut meent, tofräd to sennen? Eefach jesajcht, daut eena met daut needichste tofräd es. Paulus räd to Timotäus, waut sien Poatna em Prädichtdeenst wia, äwa dise Sach un säd: “Secha es daut een groota Jewenst dän Christengloowen un Fräd to haben. Wie haben nuscht en dise Welt nenn jebrocht; un doawäajen kjenn wie uk nuscht met rut nämen. Un wan wie Kjleeda un Äten haben, doamet sell wie tofräd sennen” (1. Timotäus 6:6-8).
Soo aus wie seenen, säd Paulus, daut de Christengloowen (ooda Gott tru sennen) doamet to doonen haud, tofräd to sennen. Hee aunerkjand daut, daut onse Freid doavon kjeem, daut wie Gott tru wieren; daut meent, daut wie onsen Deenst fa Gott dän ieeschten Plauz jäwen un nich daut tietelje ooda Rikjtum. “Kjleeda un Äten” wieren bloos eene Help, daut wie wieda kunnen doaropp schaufen, Gott tru to sennen. Woo kunn Paulus tofräd sennen? Daut kunn hee, wiels hee sikj opp Jehova veleet, endoont waut de Omstend wieren.
g-X 6/07 6 V. 2
Wellen Rikj sennen – woo kunn daut utkomen?
Daut es soo: De mieeschte Menschen stoawen nich doaraun, wiels see wellen rikj woaren. Oba dee kjennen de Tiet spretzgonen, wäarent dee soo sea doamet beschafticht sent, rikj to woaren. Dan uk noch es daut goot mäajlich, daut äa Läwen nich mea soo es aus ea. Dee äare Oabeit ooda de Jeltsorjen kjennen dee daut biejlikj soo schwoa moaken, daut dee sikj ut Angst nich mea Rot weeten, nich schlopen kjennen, foaken Kopprietinj haben ooda aun Moagenschwäaren lieden, un soone Jesuntheitstrubbels kjennen eenem daut Läwen vekjarten. Un mau rajcht, wan eena daut enwoat, wua daut met eenem hanjeit, un sien Läwen prooft to endren, es daut veleicht aul too lot. Veleicht es de Ehepoatna mestrusch jeworden, de Kjinja haben ennalich aul Schoden jekjräajen un de Jesuntheit es veleicht aul kaputt. Een jewessa Schoden jeit veleicht noch trajchttomoaken, oba daut haft väl opp sikj. Soone Menschen “haben sikj selfst doaderch väl Weedoag toojesat” (1. Timotäus 6:10).
g-X 11/08 6 V. 4-6
Sas Dinj, daut wie kjennen Freid haben
Soo aus wie aul sagen: Wan een Mensch de Freid bie daut Rikjtum sieekjt, dan sieekjt dee opp eene sea orrajchte Städ. Dee schmäat sikj selfst aun, un daut brinjt bloos väl Weedoag. Biejlikj motten soone Menschen foaken äare Famieljes un Frind tochloten, wäajen dee bejierich no daut Rikjtum sieekjen. Aundre wada schlopen too weinich, entwäda wiels dee too väl schaufen ooda ut Angst un Sorjen: “Een Oabeida schlapt ruich, eendoont auf hee väl ooda weinich to äten kjricht; oba de rikja kaun nich schlopen, wiels hee soo väl aum dreien haft”, sajcht Liera 5:11.
Daut Jelt rejieet opp eene grausome Wajch, oba nich mau daut, daut es uk hinjalestich. Jesus Christus räd von “daut aunschmäarende Rikjtum” (Markus 4:19). Daut meent: Daut Rikjtum vesprakjt eenem, schaftich to moaken, oba deit daut nich. Jelt jeft bloos een Velangen no mea. “Wäa sea no Jelt hinjaraun es, woat niemols jenuach Jelt haben,” sajcht Liera 5:9.
Soo es daut: Jeltjierich sennen brinjt bloos noch Schoden: Eena woat enteischt, eena kjemt derchenaunda ooda daut kjemt mau rajcht soo wiet, daut et Jewault jeft (Spricha 28:20). Oba Freid un een scheenet Läwen kjemt väl ea doavon, daut wie friejäwrich sent un reed sent, aundre to vejäwen un een reinet Läwen fieren un Leew haben un jeistlich jesonnen sent.
No jeistelje Schaza sieekjen
it-2-X 1257 V. 2-3
Väaläsen
En de Christenvesaumlunk. Mank de ieeschte Christen hauden mau weinich Menschen eent ooda een poa von de väle Buakrollen von de Bibel. Doawäajen wia daut needich, daut doa väajeläst wort. De Apostel Paulus bestald, daut siene Breew en de Toopkomes von de Christenvesaumlungen sullen väajeläst woaren. Hee säd uk, daut dee sikj sullen uttuschen un daut siene Breew en aundre Vesaumlungen uk sullen väajeläst woaren (Kol 4:16; 1Tess 5:27). Paulus rod Timotäus, dän jungen christeljen Oppsechta, too, “de Schreft to läsen [ooda “väatoläsen”, NW], to prädjen un to lieren” (1Ti 4:13).
Toom väaläsen mott eena vestonen, jlei to läsen (Hab 2:2). Wiels väaläsen Poat von lieren es, mott de Läsa goot vestonen kjennen, waut hee doa läst, un uk, waut dee em Senn haud, waut daut mol schreef. Hee mott biem läsen oppaussen, daut hee de Toohiera nich eene faulsche Iedee jeft. No Openboarunk 1:3 no woaren dee, waut de Profezeiunk opp ludes läsen, un uk dee, waut daut hieren un daut doonen, schaftich sennen.