Folj mie no – waut es doatoo needich?

9:62

Wan een Mensch plieecht un jlikje Rieejen moaken well, dan doaf dee sikj nich loten von daut auflenkjen, waut hinja am aunjeit. Een bät soo es daut uk met eenen Christ – dee doaf sikj nich von daut loten auflenkjen, waut hee enne Welt veloten haft (Flp 3:13).

Wan eena schwoaret derchmoakt, dan es daut leicht, daut eena sikj trigjbangt no de “goode Tieden” von ea – veleicht aus eena noch nich de Woarheit kjanen jelieet haud. Un foaken äwadrift eena daut, woo scheen daut don wia un woo kjlien de Trubbels mau wieren. Soo deeden de Israeliten daut, aus dee Ägipten veleeten (4Mo 11:5-6). Wan wie met soone Jedanken jeploacht sent, dan es doa de Jefoa, daut wie wada trigj no daut väaje Läwen gonen. Woo väl bäta es daut nich, wan wie äwa de Säajnungen nodenkjen, waut wie nu haben un waut wie noch mol derch daut Kjennichrikj kjrieen woaren! (2Ko 4:16-18).