Jeft daut de Hal opp iernst? Waut es de Hal no de Schreft no?

Waut de Schreft doatoo sajcht

Miere elre Bibeläwasatungen, soo aus de enjlische King James Version, brucken daut Wuat “Hal” en eenje Bibelvarzhen (Psalm 16:10; Aposteljeschicht 2:27a; vejlikj uk 1. Samuel 2:6 von De Plautdietsche Bibel met de Friesenbibel un de Lutherbibel). Soo aus daut Bilt wiest, waut en disen Artikjel es, jleewen väl Menschen, daut de Hal eene Städ es, wua emma woat Fia sennen un wua de schlajchte Menschen woaren bestroft woaren. Oba waut lieet de Schreft?

Waut wie en disen Artikjel seenen woaren

• Es de Hal eene Städ, wua de Menschen fa emma jekjwält woaren?

• Waut meent Jesus sien Jlikjnis von dän rikjen Maun un Lazarus?

• Es de Hal een Jlikjnis doafäa, daut Gott de Menschen aufjewäsen haft?

• Es doa mol wäa ut de Hal rutjekomen?

• Bibelvarzhen, waut von de Hal, ooda daut Grauf, räden

• De Wieed, waut opp Hebräisch un Griechisch jebrukt worden

• De Lia von de Hal – von de Vegonenheit bat onse Tiet

Es de Hal eene Städ, wua de Menschen fa emma jekjwält woaren?

Nä. Opp dee Sproaken, wua de Schreft toom ieeschte Mol oppjeschräwen wort, bedieden de Wieed, waut se en eenje elre Biblen met “Hal” äwasat haben, eefach “daut Grauf” – daut Grauf von de Menschheit (opp de hebräische Sproak wia daut daut Wuat “Scheol” un opp de griechische daut Wuat “Hades”). De Schreft wiest, daut de Menschen en “daut Grauf” nich läwen.

• De Doodes weeten nuscht un dee kjennen uk kjeene Weedoag späaren. “Wan du doot best, waut die uk väasteit, kaust nuscht doonen ooda denkjen, nuscht vestonen ooda weis omgonen” (Liera 9:10, PB). En de Hal sent nich Menschen bennen, waut ut Weedoag stänen. Enne Städ daut sajcht de Schreft: “Lot de gottloose toschaund woaren, un lot dee em Grauf [“in der Hölle”, Lutherbibel] stell sennen” (Psalm 31:18, PB; Psalm 115:17).

• Gott säd, daut de Strof fa de Sind de Doot wia un nich fa emma en een Halenfia jekjwält woaren. Gott säd dän ieeschten Mensch Adam daut, waut de Strof wudd sennen, wan hee Gott sien Jesaz wudd ojjehuarsom sennen. Un daut wia de Doot (1. Mose 2:17). Hee räd rein nuscht von een Fia, wua dee wudd eewich jekjwält woaren. Un lota, aus Adam ieescht jesindicht haud, säd Gott dän, waut siene Strof wia: “Du best von de Ieed jenomen, un du woascht wada Ieed woaren” (1. Mose 3:19, PB). Daut bedied dan, dee wudd veschwinjen un dän wudd daut nich mea jäwen. Wan Gott dän wudd haben wult en een Halenfia nenschmieten, dan wudd dee dän daut secha aul ea haben weeten loten. Un Gott haft de Strof nich jeendat, wan wäa sien Jesaz ojjehuarsom es. Lang lota, aus Adam ieescht jesindicht haud, leet Gott enne Schreft oppschriewen: “De Loon dän de Sind tolt es de Doot” (Reema 6:23, PB; von ons dunkel jemoakt). Doa es kjeene aundre Strof needich, wäajens de Schreft sajcht: “Wäa jestorwen es, es frie von Sind” (Reema 6:7, PB).

• De Iedee, wäm eewich to kjwälen, es Gott sea jäajenaun (Jeremia 7:31; 32:35). Un daut paust uk sea lang nich met daut toop, waut de Schreft äwajens lieet: “Gott es Leew” (1. Johanes 4:8, JHF). Hee well, daut wie am ut Leew deenen un nich ut Angst, daut wie woaren fa emma jekjwält woaren (Matäus 22:36-38).

• Goode Menschen kjeemen no de Hal. Soone Biblen, waut daut Wuat “Hal” brucken, sajen, daut true Mana soo aus Jakob un Hiob wisten, daut see wudden no de Hal komen (1. Mose 37:35; Hiob 14:13, Lutherbibel). Mau rajcht von Jesus Christus woat jesajcht, daut hee enne Hal wia dee Tiet, aus hee doot wia (Aposteljeschicht 2:31-32). Wie kjennen seenen, soo aus dise Biblen daut Wuat “Hal” brucken, meent eefach daut Grauf.b

Waut meent Jesus sien Jlikjnis von dän rikjen Maun un Lazarus?

Daut Jlikjnis vetald Jesus un daut finj wie en Lukas 16:19-31. Jlikjnisen lieren eenem, woo eena sikj em Läwen oppstalen saul ooda woo Gott äwa waut denkjt. Daut Jlikjnis von dän rikjen Maun un Lazarus wia nich eene woare Jeschicht (Matäus 13:34). Wan du mea von dit Jlikjnis west weeten, dan see dän Artikjel “Wäa wieren de rikja Maun un Lazarus?”

Es de Hal een Jlikjnis doafäa, daut Gott de Menschen aufjewäsen haft?

Nä. Eenje lieren, daut de Doodes daut kjennen enwoaren, daut Gott an aufjewäsen haft. Oba daut es nich, waut de Schreft lieet, wiels de Schreft sajcht daut gaunz kloa, daut de Doodes nuscht enwoaren un nuscht weeten (Psalm 146:3-4; Liera 9:5).

Es doa mol wäa ut de Hal rutjekomen?

Jo. De Schreft rät von näajen Menschen, waut en daut Grauf wieren (waut en eenje Biblen met “Hal” äwasat woat) un dee wort wada toom läwen jebrocht.c Wan dee wieren bie kloaret Vestaunt jewast en eene Hal, dan wudden dee lota uk haben kunt doavon räden, wiels dee daut selfst beläft hauden. Oba to bewundren es, daut kjeena von dee von eene Kwol räd, ooda daut dee verheipts von waut wieren enjeworden. Wuarom nich? Wäajens de Schreft emma wada lieet, daut de Vestorwne von nuscht weeten un soo sent aus en eenen deepen Schlop (Johanes 11:11-14; 1. Korinta 15:3-6).