Waut sajcht de Schreft von jäwen?

Waut de Schreft doatoo sajcht

De Schreft rot ons too, daut wie sellen reed sennen toom jäwen un uk met de rajchte Enstalunk. Wan wie daut soo doonen, dan weet wie, daut dee daut beid halpt: dee wäa doa kjricht un uk dee, wäa daut jeft (Spricha 11:25; Lukas 6:38). Jesus säd: “Jäwen es seelja [ooda moakt schaftja] aus nämen” (Aposteljeschicht 20:35, PB).

Wanea es daut fein to jäwen?

Jäwen es fein, wan eena daut friewellich deit. De Schreft sajcht: “Een jiedra saul daut, waut hee sikj em Hoat väajenomen haft, met Freiden jäwen un nich bemott. Gott es dee goot, dee met Freid jäwen” (2. Korinta 9:7, PB).

Vom Hoaten jäwen, es Poat von ons “Gottesdeenst”, un daut es waut Gott väl räakjent (Jakobus 1:27, PB). Een Mensch, waut reed es, soone to halpen, waut daut needich fält, schauft met Gott toop. Un Gott sitt friejäwrich sennen soo aun, aus wan wie am waut lieen (Spricha 19:17). De Schreft lieet, daut Gott selfst dänjanjen woat trigjtolen, waut aundre jäwen deit (Lukas 14:12-14).

Wanea es jäwen nich goot?

Wan eena daut met de orrajchte Enstalunk deit. Hia sent een poa Biespels:

Toom von de Menschen huach aunjeseenen woaren (Matäus 6:2).
Toom waut trigjkjrieen (Lukas 14:12-14).
Toom sikj proowen, daut eewje Läwen to vedeenen (Psalm 49:7-8).

Wan wie soont unjastetten, waut Gott fa schlajcht talt. Daut wudd biejlikj orrajcht sennen, wäm Jelt to jäwen, waut opp Jelt spält ooda supen deit ooda Droogen brukt (1. Korinta 6:9-10; 2. Korinta 7:1). Daut es uk nich rajcht, wäm Jelt to jäwen, waut goot selfst schaufen kaun, oba daut bloos nich deit (2. Tessalonicha 3:10).

Wan wie daut dan nich wudden kjennen nokomen, waut Gott von ons velangt. De Schreft lieet, daut daut Haupt von de Famielje fa siene ieejne Famielje sorjen saul (1. Timotäus 5:8). Daut wudd nich rajcht sennen, wan daut Famieljenhaupt aundre soo väl jeft, daut siene ieejne Famielje doarunja lieden must. Krakjt soo wees Jesus uk, daut et nich rajcht es, wan eena nich well fa eenem siene ieejne Elren sorjen, wäajen eena aules “Gott jejäft” haud (Markus 7:9-13, PB).

Bibelvarzhen, waut äwa jäwen räden

Spricha 11:25 (PB): “Eene mildjäwaje Seel woat rikj woaren, un wäa aundre to drinkjen jeft, woat selfst to drinkjen kjrieen.”

Waut daut bediet: Jäwen halpt beid: Dee, wäa daut kjricht un uk dee, wäa daut jeft.

Spricha 19:17 (PB): “Waut du de oame jefst, liest du däm HARN, un dee woat die daut trigjtolen.”

Waut daut bediet: Gott feelt sikj soo, daut hee aundre waut schuldich es, wan dee soone waut jäwen, waut daut fält, un hee vesprakjt, daut hee deejanje woat trigjäwen.

Matäus 6:2 (PB): “Wan du diene Gow jefst, saust du nich met de Trompeet veropp blosen loten, soo aus de Heichla … om von de Menschen jeloft to woaren.”

Waut daut bediet: Wie sellen nich aundre doatoo waut jäwen, daut wie wellen von aundre huach aunjeseenen woaren.

Aposteljeschicht 20:35 (PB): “Jäwen es seelja [ooda moakt schaftja] aus nämen.”

Waut daut bediet: Wan eena vom Hoaten friejäwrich es, dan moakt eenem daut schaftich.

2. Korinta 9:7 (PB): “Een jiedra saul daut, waut hee sikj em Hoat väajenomen haft, met Freiden jäwen un nich bemott. Gott es dee goot, dee met Freid jäwen.”

Waut daut bediet: Gott jleicht daut sea, wan eena wellich aundre jäwen deit.