² Jeweenlich freit een Mensch sikj nich, wan dee vefolcht woat. Un doch sajcht Gott sien Wuat, daut wie daut doonen sellen. De Jinja Jakobus muak dietlich, daut wie bie Schwierichkjeiten nich brucken mootloos woaren, oba daut wie ons freien kjennen (Jak. 1:2, 12). Un Jesus säd uk, daut wie sullen seelich, ooda schaftich, sennen, wan wie vefolcht worden (läs Matäus 5:11). Oba woo paust daut toop? Daut lia wie von Jakobus sienen Breef. Well wie nu mol seenen, met waut fa Schwierichkjeiten de Christen to jane Tiet musten foadich woaren.

WAUT FA SCHWIERICHKJEITEN HAUDEN DE CHRISTEN?

3. Waut wort nich lang nodäm daut Jakobus een Christ wort?

³ Jesus sien Haulfbrooda Jakobus wia noch nich lang een Christ, aus doa en Jerusalem Vefoljunk oppkjeem (Apj. 1:14; 5:17-18). Un aus de Jinja Stefanus omjebrocht wort, musten väl Christen sikj fuatbrinjen un “see worden äwa gaunz Judäa un Samaria vestreit”. Soo kjeemen eenje von dee soogoa bat Ziepern ooda Antiochia (Apj. 7:58–8:1; 11:19). Daut wia secha nich eene leichte Tiet. Un doch prädijden dee flietich aulawäajen un opp väl Städen jeef daut dan Vesaumlungen (1. Pet. 1:1). Oba doa wudden noch väl schwandre Tieden komen.

4. Met waut fa aundre Trubbels musten de Christen foadich woaren?

⁴ De Christen musten met veschiedne Trubbels foadich woaren. Ojjefäa aune 50 n. Chr. schekjt de reemischa Kjeisa Klaudius aule Juden von Room fuat. Soo musten uk Christen, waut Juden wieren, äa Tus veloten (Apj. 18:1-3). Un dan ojjefäa aune 61 schreef de Apostel Paulus, daut se von siene Gloowesbreeda schlajcht jerät un dee faustjenomen hauden un äa Hab un Goot wajchjenomen (Heb. 10:32-34). Un krakjt soo aus aundre Menschen wieren uk eenje Christen oam ooda krank (Reem. 15:26; Filip. 2:25-27).

6. Wuarom kjenn wie no Lukas 6:22-23 no Freid haben, wan wie Schwierichkjeiten haben?

⁶ Eenje Menschen denkjen veleicht, daut dee bloos dan kjennen schaftich sennen, wan dee jesunt sent, rikj sent ooda wan de Famielje daut scheen jeit. Oba de Freid, wua Jakobus von schreef, haft nuscht met onse Omstend to doonen. Dee es Poat von dän heiljen Jeist siene Frucht (Gal. 5:22). Een Christ haft Freid ooda es schaftich, wiels dee weet, daut Jehova eenen Jefaulen aun am haft un daut dee Jesus nodeit (läs Lukas 6:22-23; Kol. 1:10-11). Onse Freid es soo aus eene Flaum en eene Laump. Dee jeit nich ut, wan et Trubbel met de Jesuntheit jeft ooda daut Jelt knaup es. Un dee jeit uk nich ut, wan se äwa ons spotten ooda wan wie von de Famielje vefolcht woaren. Un wan Jäajna dee wellen utmoaken, dan brent dee bloos noch dolla. Wan wie Schwierichkjeiten wäajen onsen Gloowen haben, dan bewiest daut, daut wie werkjlich Jesus siene Nofolja sent (Mat. 10:22; 24:9; Joh. 15:20). Doawäajen schreef Jakobus: “Miene Breeda, nämt daut met Freiden aun, wan jie opp veschiedne Wäaj jeprooft un vesocht woaren” (Jak. 1:2).