Wuarom mott wie lieden, woaren oolt un stoawen?

Wie lieden wäajen daut ieeschte Menschenpoa

“Soo aus derch eenen Mensch de Sind en de Welt nenn kjeem un derch de Sind de Doot, soo haft sikj de Doot äwa aule Menschen jespreet” (REEMA 5:12)

Aus Gott Adam un Eva muak, jeef hee an een Vestaunt un Kjarpa onen Fäla. See kunnen em Paradies hia oppe Ieed wonen, doa em Goaden Eden. Dee kunnen von aule Fruchtbeem em Goaden äten, bloos von eenen sullen see nich. Adam un Eva entschieden sikj von de Frucht to äten un daut wia eene Sind (1. Mose 2:15-17; 3:1-19). Nodäm see ojjehuarsom wieren, schekjt Gott dee ut dän Goaden rut un daut schwoare Läwen funk aun. Dan lota hauden dee Kjinja un fa dee wia daut Läwen uk schwoa. Un aule worden oolt un storwen (1. Mose 3:23; 5:5). Un doawäajen woa wie uk krank, oolt un motten stoawen, wäajen wie von Adam un Eva häastaumen.

Wie lieden wäajen de beese Jeista

“Daut de gaunze Welt vom beesen beharscht woat” (1. JOHANES 5:19)

Dis Beesa, waut de Welt beharscht, es Soton. Hee es een Enjel, waut sikj jäajen Gott stald (Johanes 8:44; Openboarunk 12:9). Met de Tiet deeden aundre Enjel daut krakjt soo un dee worden dan beese Jeista jenant. Dise Jeista brucken äare Krauft toom Menschen veleiden, daut dee von dän Schepfa aufkomen. Dee brinjen väl Menschen bat doa, schlajchtet to doonen (Psalm 106:35-38; 1. Timotäus 4:1). Soton un de beese Jeista jleichen daut sea, wan de Menschen daut schwoa haben un lieden motten.

Eenjemol mott wie lieden wäajen onse ieejne Fäla

“Waut een Mensch seit, woat hee uk arnten” (GALATA 6:7)

Wie lieden, wiels wie de Sind metjeorwen haben un wäajen Soton de mieeschte Menschen kontrolt. Oba eenjemol moak wie ons daut Läwen selfst schwoa. Wuarom saj wie daut? Wäajen wan wie waut schlajchtet doonen ooda ons nich fa waut goodet entscheiden, dan mott wie selfst de Foljen lieden. Oba wan de Menschen goodet doonen, woaren dee uk goodet arnten. Saj wie mol, doa es een Ehemaun un Voda un dee es sea opprechtich, schauft schwoa un leeft siene Famielje. Un wäajen dee daut soo deit, woat dee goodet arnten un siene Famielje woat schaftich sennen. Oba saj wie mol, een Voda spält opp Jelt, drinkjt un es ful. Dee woat sikj selfst oam moaken un uk siene Famielje. Daut es sea kluak, wan wie no onsen Schepfa horchen. Dee well, daut wie goodet kjrieen, un doa es met en, daut wie “groote Fräd” haben (Psalm 119:165).

Wie läwen “en de latste Doag”

“En de latste Doag . . . [woaren] Menschen . . . väl von sikj selfst hoolen, nom Jelt hinjaraun sennen, . . . de Elren nich jehorchen, . . . sikj nich beharschen, un onbandich sennen, daut goode nich lieden kjennen” (2. TIMOTÄUS 3:1-5)

De Menschen läwen vondoag krakjt soo, aus de Bibel daut verutsäd. Soo, aus de Menschen sikj vehoolen, es kloa to seenen, daut wie nu “en de latste Doag” läwen. De Schreft säd uk een Tieekjen verut, woo wie weeten wudden, wan wie en de latste Tiet wudden läwen. Doa wudden groote Ieedbäben, Kjrich, Hungaschnoot un Krankheiten sennen (Matäus 24:3, 7-8; Lukas 21:10-11). Derch aul daut jeft daut Lieden un Doot.