Jehova es mien Hoad

1. Jehova Gott es mien Schophoad;

ekj go doa, wua hee mie leit.

Hee jeft mie daut, waut mie werkjlich fält,

un weet krakjt, woo mie daut jeit.

Biem Wota lat hee mie reiwen,

hee brinjt mie opp jreene Weid.

Un voll Leew un truhoatich leit hee mie;

bie am finj ekj Sechaheit.

Voll Leew un truhoatich leit hee mie;

bie am finj ekj Sechaheit.

2. Du leefst, waut goot un jerajcht es;

opp diene Wäaj go ekj jier’n.

Du kjanst mie un ekj vetru opp die,

ekj well dienen Nomen ier’n.

Un go ekj derch diestre Schluchten,

beschizt du mie met dien’ Stock.

Ekj hab kjeene Angst, wan doa Ojjlekj kjemt,

wiels du best mien Frint un Gott.

Ekj hab nich Angst, wan doa Ojjlekj kjemt,

wiels du best mien Frint un Gott.

3. Jehova, du best mien Schophoad;

ekj go doa, wua du mie leitst.

Du jefst mie daut, waut mie werkjlich fält,

du weetst krakjt, woo mie daut jeit.

Du stoakjst mie, deist mie berujen;

en diene Oarms finj ekj Fräd.

Lot doch diene Leew un dien Metjefeel

mie bieston’, soolang ekj läw.

Lot diene Leew un dien Metjefeel

mie bieston’, soolang ekj läw.