Aungowen fa daut Schoolheft fa ons christeljet Läwen un Deenst
1.-7. APRELL
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 1. KORINTA 7-9
“Onbefriet sennen es waut wieetvollet”
w11-X 15. 1. 18 V. 3
De Tiet utnutzen, wua eena onbefriet es
3 Een onbefrieda Mensch haft foaken mea Tiet un Frieheit aus een Befrieda (1. Kor. 7:32-35). Daut es eene Tiet, waut nich noch eemol kjemt, un eene Jeläajenheit, em Prädichtdeenst mea to doonen, Jehova noda to komen un en de Leew fa aundre noch tootonämen. Doawäajen haben eenje Christen jelieet, daut Goode to schazen, waut daut onbefriede Läwen met sikj brinjt. See sent sikj eenich jeworden, daut soo auntonämen un weens fa eene jewesse Tiet onbefriet to bliewen. Aundre hauden veleicht jeräakjent sikj to befrieen. Oba aus äare Omstend sikj endaden, dochten see unja Jebäd äwa äare Loag no un sagen en, daut see met Jehova siene Help uk kunnen entschloten sennen, sikj nich to befrieen. See neemen äare niee Omstend aun un stalden sikj fa een onbefriedet Läwen en (1. Kor. 7:37-38).
w08-X 15. 7. 27 V. 1
Besondret von de Breew aun de Korinta
7:33-34 – Waut es daut, “waut to dise Welt jehieet”, wua Befriede äwa besorcht sent? Paulus rät hia von daut tietelje em Läwen, wua eena om sorjen mott. Doa es Äten, Kjleedie un Woninj met en. Oba daut schlajchte von de Welt, wua Christen von wajchbliewen, es hia nich met en (1. Johanes 2:15-17).
w96-X 15. 10. 12 V. 14
Onbefriet sennen – eene Mäajlichkjeit toom mea doonen
14 Een Christ, waut sien onbefriedet Läwen fa sikj selfst utnuzt, deit nich “bäta” aus befriede Christen. Dee blift onbefriet, oba nich “om daut Himmelrikjs haulwen”; hee deit daut bloos om sient haulwen (Matäus 19:12). Een Onbefrieda saul “sikj met daut, waut däm Harn aunjehieet”, beschaftjen “un woo hee am jefaulen kaun” un sikj “onjehindat däm Harn hanjäwen kjennen.” Daut meent, Jehova un Jesus Christus onjedeelt to deenen. Bloos wan onbefriede Christen, Mana un Frues, daut soo doonen, doonen see “bäta” aus befriede Christen.
No jeistelje Schaza sieekjen
w00-X 15. 7. 31 V. 2
Du kaust rein bliewen en eene orreine Welt
Wan bie junge Menschen toom ieeschte Mol een jeschlajchtlichet Velangen oppkjemt, sellen dee doawäajen nich bosich sennen met sikj befrieen. Daut Eheläwen es eene Veauntwuatunk, un om dee notokomen, mott daut een riepa Mensch sennen (1. Mose 2:24). Daut es bäta to wachten, bat eena “oolt jenuach es”. Daut meent, de Tiet derch to sennen, wua eena sikj leicht von de jeschlajchtliche Jefeelen em denkjen metrieten lat (1. Korinta 7:36). Fa eenen utjewossnen Mensch, waut sikj befrieen well, wudd daut uk eene groote Sind un Dommheit sennen, wan dee sikj met wäm veläwd, bloos wäajen dee jleeft, daut dee kjeenen paussenden Poatna finjt toom befrieen!
8.-14. APRELL
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 1. KORINTA 10-13
“Jehova es tru”
w17.02-X 29
Waut Läsa weeten wellen
De Apostel Paulus schreef: Jehova “woat daut nich tooloten, daut jie schwanda vesocht woaren, aus jie Krauft haben” (1. Kor. 10:13). Meent daut, daut Jehova aul em verut doano kjikjt, woo väl wie uthoolen kjennen, un daut hee dan bestemt, woone Priefungen wie derchgonen woaren?
▪ Denkj mol doaräwa no, waut daut aules bedieden wudd. Een Brooda, dän sien Sän sikj daut Läwen jenomen haud, fruach: “Sach Jehova daut em verut, daut miene Fru un ekj wudden emstaunt sennen, daut uttohoolen, daut ons Sän sikj daut Läwen nämen wudd? Passieed daut, wiels Gott entschieden haud, daut wie daut wudden droagen kjennen?” Es doa een Grunt to jleewen, daut Jehova aules en ons Läwen opp soone Wajch dreien deit?
Wan wie Paulus siene Wieed en 1. Korinta 10:13 noch wieda unjasieekjen, dan finj wie rut, daut doa kjeen biblischa Grunt es to jleewen, daut Jehova em verut sitt, waut wie uthoolen kjennen, un dan doano utläst, woone Priefungen äwa ons komen woaren. Well wie mol vea Jrind seenen, wuarom wie daut sajen kjennen.
Ieeschtens: Jehova jeef de Menschen eenen frieen Wellen. Hee well haben, daut wie selfst entscheiden, woo wie läwen wellen (5. Mo. 30:19-20; Jos. 24:15). Wan wie ons fa daut rajchte entscheiden, kjenn wie ons von Jehova leiden loten (Spr. 16:9). Oba wan wie ons fa daut orrajchte entscheiden, dan woa wie de Foljen droagen motten (Gal. 6:7). Wan Jehova bestemmen wudd, woone Priefungen opp ons tookjeemen, wudd hee ons dan nich een Poat von dän frieen Wellen, waut hee ons ea jeef, wajchnämen?
Tweedens: Jehova bewoat ons nich fa “Tiet un Jlekj” (Liera 9:11). Schlemme Ojjlekjs – veleicht met truaje Foljen – kjennen väakomen, wiels wie to de orrajchte Tiet opp de orrajchte Städ sent. Jesus räd mol von een Ojjlekj, wua 18 Menschen todood kjeemen, wiels een Torm opp dee noppfoll. Doamet wees hee, daut soont nich passieed, wäajen Gott daut soo wull (Luk. 13:1-5). Wudd eena dan werkjlich sajen kjennen, daut Gott aul em verut bestemt, wäa läwen blift un wäa stoawen mott, wan doa mol onverhofs waut woat?
Dreddens: Jieda eena von ons mott perseenlich bewiesen, aus hee Gott tru blift. Denkj doaraun, daut de Soton äwa aule, waut Jehova deenen, dän Twiewel oppbrocht, aus dee Jehova wudden tru bliewen, wan dee wudden derch Priefungen gonen (Hiob 1:9-11; 2:4; Opb. 12:10). Wan Jehova ons jewesse Priefungen aufnämen wudd, wiels hee dee fa schwanda tald, aus wie droagen kjennen, wudd daut dan nich soo loten, aus wan de Soton doamet rajcht haud, daut wie Gott bloos fa onsen ieejnen Nutzen deenen?
Vieedens: Jehova fält nich aules em verut to weeten, waut ons passieren woat. Wan eena denkjt, daut Gott bestemt, woone Priefungen wie derchgonen motten, dan wudd daut bedieden, daut hee emma aules äwa ons em verut wist. Oba soont to jleewen stemt nich met de Schreft, wan daut uk sajcht, daut hee eenjet em verut weeten kaun (Jes. 46:10). De Schreft wiest, daut Gott sikj daut wält, waut hee em verut weet, wan daut doaraun fält (1. Mo. 18:20-21; 22:12). Hee kaun waut verutseenen, oba hee es doarenn utjejlikjt un respakjt onsen frieen Wellen. Es daut nich jroz daut, waut wie von eenen Gott hopen kjennen, waut en aul siene Ieejenschoften volkomen utjejlikjt es un Respakjt haft fa onsen frieen Wellen? (5. Mo. 32:4; 2. Kor. 3:17).
Woo sull wie dise Wieed von Paulus dan vestonen, wan hee sajcht: “Gott . . . woat daut nich tooloten, daut jie schwanda vesocht woaren, aus jie Krauft haben”? Paulus räd hia nich von de Tiet, ea de Trubbels aunfangen, oba von dee Tiet, wan wie em Trubbel sent. Met siene Wieed vesechad de Apostel ons, daut Jehova ons wiedahalpen woat, endoont waut fa Priefungen en ons Läwen oppkomen muchten, wan wie opp am vetruen (Psa. 55:22). Paulus siene Wieed, met dee hee ons treest, stetten sikj opp twee Gruntlieren.
Ieeschtens: De Trubbels, waut wie derchgonen, sent “menschlich bekaunde Vesieekjungen”. Onse Trubbels sent nich butajeweenlich, de Menschen sent doamet bekaunt. Wan wie ons opp Gott veloten, dan sent soone Priefungen nich schwanda, aus wie droagen kjennen (1. Pet. 5:8-9). En de Varzh ver un hinja 1. Korinta 10:13 räd Paulus von de Priefungen, wuamet Israel en de Wiltnis to doonen kjrieech (1. Kor. 10:6-11). Kjeene von dee Priefungen wieren fa de Menschen onbekaunt ooda schwanda aus daut, waut de true Israeliten droagen kunnen. Vea Mol säd Paulus, daut “eenje” ojjehuarsom wieren. Daut es truarich, daut eenje Israeliten jäajen schlajchte Wenschen nojeewen, wiels see nich opp Gott vetruden.
Tweedens: “Gott es tru”. Woo Gott met sien Volkj omjinkj, wiest, daut hee deejanje siene truhoatje Leew wiest, “dee am goot sent un dee siene Jesazen hoolen” (5. Mo. 7:9). Dit wiest uk, daut Gott emma Wuat helt (Jos. 23:14). Wäajen hee en de Vegonenheit noch emma haft sien Wuat jehoolen, kjennen dee, waut am leewen un jehorchen, sikj doaropp veloten, daut hee tweeatlei erfellen woat, waut hee vesprakjt, wan see en Priefungen sent: (1) Hee woat nich tooloten, daut irjenteene Priefunk soo groot woat, daut dee ommäajlich to droagen jeit, un (2) “hee woat fa eenen Wajch sorjen, ut de Vesieekjunk rut to komen”.
Woo sorcht Jehova fa dee, waut sikj opp am veloten, fa eenen Utwajch, ut de Priefungen ruttokomen? Secha wudd hee kjennen de Priefunk wajchnämen, wan daut sien Wellen wia. Oba denkj aun Paulus siene Wieed: “Hee woat fa eenen Wajch sorjen, ut de Vesieekjunk rut to komen, soo daut jie daut vedroagen kjennen.” Välmol moakt hee “eenen Wajch”, wan hee ons daut jeft, waut ons fält, soo daut wie de Priefungen tru bestonen kjennen. See wie mol eenjet, woo Jehova ons eenen Utwajch opmoakt:
▪ “Hee treest ons en aul onse Trubbels” (2. Kor. 1:3-4). Jehova kaun onse Jedanken, ons Hoat un onse Jefeelen berujen. Daut kaun hee derch sien Wuat, sienen heiljen Jeist un derch daut jeistelje Äten, waut hee ons derch dän truen Kjnajcht jeft (Mat. 24:45; Joh. 14:16, Reem. 15:4).
▪ Hee leit ons met dän heiljen Jeist (Joh. 14:26). Wan Trubbels oppkomen, kaun de Jeist ons aun biblische Jeschichten un Gruntsauzen denkjen halpen un ons halpen seenen, waut daut rajchte es to doonen.
▪ Hee kaun siene Enjel schekjen toom ons uthalpen (Heb. 1:14).
▪ Hee kaun ons derch onse Gloowesbreeda halpen. Dee kjennen met äare Wieed un derch daut, waut see doonen, “een Troost” fa ons sennen (Kol. 4:11).
Woo kjenn wie Paulus siene Wieed en 1. Korinta 10:13 nu vestonen? Jehova bestemt nich, woone Priefungen wie derchgonen woaren. Oba wan dee oppkomen, kjenn wie ons eenatlei secha sennen: Wan wie fa voll opp Jehova vetruen, woat hee nich tooloten, daut onse Priefungen äwa onse Krauft gonen. Hee woat emma fa eenen Utwajch sorjen, daut wie uthoolen kjennen. Daut es een gooda Troost!
No jeistelje Schaza sieekjen
w04-X 1. 4. 29
Waut Läsa weeten wellen
Wuarom sajcht 1. Korinta 10:8, daut 23 000 Israeliten aun eenen Dach storwen, wäajen dee Huararie bejinjen, wan 4. Mose 25:9 sajcht, daut daut 24 000 wieren?
Daut jeft miere Mäajlichkjeiten, wuarom de Zolen en dise beid Varzh veschieden sent. De eefachste es, daut de Zol irjentwua tweschen 23 000 un 24 000 wia, un daut dee entwäda no bowen ooda no unjen jlikj jetrocken wort.
Daut jeft noch eene aundre Mäajlichkjeit. De Apostel Paulus schreef von de Jeschicht von de Israeliten bie Schittim, om de Christen en Korint to woarnen. De Staut Korint wia doafäa bekaunt, daut de Menschen een sea orreinet Läwen fieeden. Hee schreef: “Well wie uk nich Huararie driewen, soo aus mank jane eenje deeden, un aun eenem Dach storwen 23.000.” Paulus jeef hia veleicht bloos de Zol von dee aun, dee Jehova selfst wäajen Huararie dootmuak: 23 000 (1. Korinta 10:8).
En 4. Mose, Kapitel 25 sajcht daut oba: “Israel honk sikj aun dän Baal Peor. Dan brend däm HARN sien Oaja äwa Israel opp”. Doawäajen befool Jehova Moses, “aul de väaschte Mana von daut Volkj” omtobrinjen. Moses jeef de Rechta dän Befäl un dee fieeden dän ut. Aus Pinhas fuaz aun de Sach naunjinkj un dän Israelit dootmuak, waut eene midianitische Fru en daut Loaga nenjebrocht haud, “hieed de Ploag mank de Israeliten opp.” De Jeschicht jeit doamet to Enj, daut et sajcht: “Doa wieren aul 24.000 Menschen aun jestorwen” (4. Mose 25:1-9).
En de Zol, waut en 4. Mose aunjejäft woat, sent secha de “väaschte Mana von daut Volkj” met en, waut von de Rechta hanjerecht worden, un dan noch dee, waut von Jehova selfst dootjemoakt worden. Daut sent veleicht dusent väaschte Mana jewast, waut von de Rechta omjebrocht worden, un daut brinjt de Zol bat 24 000. Krakjt endoont, aus de väaschte Mana un Leida nu Huararie begonen hauden ooda bie de Fasten metjemoakt hauden, ooda aus see daut tochjeloten hauden, daut aundre deeden – äare Schult wia aulmols, daut see sikj dän Baal Peor aunjehongen hauden.
Een Buak, waut biblische Wieed utlajcht, sajcht äwa “aunhenjen”, daut daut meenen kaun, “daut eena sikj aun eenen Mensch aunbinjt”. De Israeliten wieren een Volkj, waut Jehova hanjejäft wia. Oba aus daut Volkj sikj ieescht dän Baal Peor aunhonk, bruaken see äa Vespräakjen met Gott. Ojjefäa 700 Joa lota säd Jehova derch dän Profeet Hosea von de Israeliten: “Oba dan jinjen see no Baal Peor, un doa dreiden see sikj no schaundhaufte Sachen; see worden mie soo äakjlich, aus daut, waut see aunbäden” (Hosea 9:10). Aul dee, waut daut deeden, hauden sikj een Strofjerecht vedeent. Doawäajen holp Moses de Israeliten denkjen: “Jie haben met june ieejne Uagen jeseenen, waut de HAR en Baal Peor deed, wua hee mank junt aul dee ombrocht, dee dän Baal von Peor nojinjen” (5. Mose 4:3).
w15-X 15. 2. 30
Waut Läsa weeten wellen
Mott eene Sesta sikj äaren Kopp bedakjen, wan see een Bibelstudium leit un een Vekjindja, waut een Maun es, doabie es?
▪ Em Wachtturm vom 15. Juli 2002 en “Fragen von Lesern” sajcht daut, daut eene Sesta sikj dän Kopp bedakjen saul, wan see een Bibelstudium leit un doa een Vekjindja bie es, waut een Maun es, aus dee jedeept es ooda nich. Oba dan wort dise Sach noch wieda unjasocht, un daut wort needich, de Aunwiesunk to endren.
Wan daut een jedeepta Vekjindja es, waut met de Sesta met es, wudd see fa secha sellen eene Koppbedakjunk droagen. Doamet wiest see, daut see dee acht, waut Jehova aus Haupt en de Christenvesaumlunk enjesat haft, wiels see deit eene Oabeit, waut jeweenlich eenen Brooda siene Veauntwuatunk sennen wudd (1. Kor. 11:5-6, 10). Eene aundre Mäajlichkjeit wudd sennen, daut see dän Brooda fruach, daut Studium to leiden, wan de Brooda doafäa jeieejent un fäich wia.
Oba wan eene Sesta met eenen onjedeepten Vekjindja bie een Bibelstudium es, waut see pinkjlich derchfieet, dan wudd see no de Schreft no nich bemott sennen, eene Koppbedakjunk to droagen. Oba daut es mäajlich, daut eenje Sestren äa Jewessen an doatoo drift, uk dan eene Koppbedakjunk to droagen.
22.-28. APRELL
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 1. KORINTA 14-16
“Gott woat ‘aules en aulem’ sennen”
w98-X 1. 7. 21 V. 10
De Doot woat venicht woaren
10 “Daut Enj” es, wan Christus sien dusentjoaschet Rikj to Enj es, wua hee tru un deemootich sienen Gott un Voda daut Kjennichrikj äwajeft (Openboarunk 20:4). Dan woat daut utjefieet sennen, waut Gott sikj väajenomen haud, aulsoo “en dän Christus aules wada tooptobrinjen” (Efeesa 1:9-10, NW). Oba ver daut woat Christus “aule Harschoften un Rejierungen un Jewaulten to nuscht jemoakt” haben, waut sikj jäajen dän Aulahechsten sienen Wellen stalden. Doa es mea met en aus bloos daut, waut en Harmagedon venicht woat (Openboarunk 16:16; 19:11-21). Paulus sajcht: “[Christus] mott eefach rejieren bat Gott ‘aul siene Fiend woat unja siene Feet jelajcht haben’. De latsta Fient, dee venicht woat, es de Doot” (1. Korinta 15:25-26). Dan woat von de Sind un dän Doot, waut derch Adam kjeem, kjeene Spua mea sennen. Daut meent, daut Gott dan aule “Jräwa” woat ladich jemoakt haben, doaderch, daut hee de Doodes wada toom Läwen brinjt (Johanes 5:28).
kr 237 V. 21
Daut Kjennichrikj fieet Gott sienen Wellen oppe Ieed ut
21 Waut woat oba met dän Doot woaren, waut von Sind un Krankheiten häakjemt, un dän kjeena utem Stich gonen kaun? Daut es ons “latsta Fient”; jäajen dän motten aule onvolkomne Menschen irjentwanea nojäwen (1. Kor. 15:26). Oba es de Doot jäajen Jehova uk soo majchtich? See, waut Jesaja verutsäd: “Gott de HAR woat opp emma dän Doot wajchnämen. Hee woat aulem en sien Volkj de Tronen wajchweschen” (Jes. 25:8). Kaust du die dee Tiet väastalen? Kjeene Bejrafnissen mea, kjeene Kjoakjhäwa mea un kjeene Tronen mea wäajen Trua! Krakjt em Jäajendeel – doa woaren Freidenstronen sennen, wan Jehova de Doodes ieescht woat trigj toom Läwen brinjen, soo aus hee vesprakjt! (Läs Jesaja 26:19). De ontalboa väle Noawen, waut de Doot veuasoakt haft, woaren veschwinjen.
w12-X 15. 9. 12 V. 17
Fräd fa dusent Joa – un fa wieda!
17 Daut jeft nich bätre Wieed, om dise besondre Tiet to beschriewen, aus “daut Gott aules en aulem es.” Waut meent daut? Denkj mol trigj no de Tiet en Eden. Dan wieren de volkomne Menschen, Adam un Eva, Poat von Jehova siene Famielje, waut em Himmel un oppe Ieed frädlich veeent wia. Jehova, de hechsta Harscha, rejieed selfst äwa siene gaunze Schepfunk, äwa Enjel un Menschen. Dee kunnen perseenlich met am räden, aum aunbäden, un dee worden von am jesäajent. Hee wia “aules en aulem”.
No jeistelje Schaza sieekjen
w12-X 1. 9. 9, Kausten
Veboot de Apostel Paulus Frues, to räden?
De Apostel Paulus schreef: “Soo aus en aule Jemeenten von heilje sellen de Frues en de Vesaumlunk stell sennen” (1. Korinta 14:34). Waut meend hee doamet? Meend hee, daut dee nich soo kluak wieren? Nä. Hee räd mieremol soogoa doavon, daut Frues fein lieren kunnen (2. Timotäus 1:5; Titus 2:3-5). En sienen Breef aun de Korinta säd Paulus, daut nich bloos de Frues sullen stell sennen, oba uk dee Menschen, waut de Gow hauden, entwäda en Tungen ooda profeetisch to räden, wan jroz een aundra Jleewenda räden deed (1. Korinta 14:26-30, 33). Daut späat sikj soo, eenje christelje Frues wieren soo oppjebrocht äwa äaren nieen Gloowen, daut see dän Rädna foaken mankräden deeden toom Froagen stalen. Soo wia de Jewanheit en dee Jäajenden. Om soone Onordnunk väatobieejen, rod Paulus dee too: “Lot an tus äare Mana froagen” (1. Korinta 14:35).
it-2-X 1190-1192
Nich vewäsen kjennen
Wan Jesus siene Metoawen vom Doot oppstonen, dan woaren dee krakjt soo sennen aus hee. Daut meent, dee woaren nich bloos oppjewakjt toom eewich läwen, oba dee woaren uk onstoaflich sennen un nich vewäsen kjennen. Nodäm daut see tru jedeent haben un met eenen menscheljen Kjarpa, waut vewäsen kaun, jestorwen sent, woaren dee dan eenen jeisteljen Kjarpa kjrieen, waut nich vewäsen kaun, soo aus Paulus daut en 1. Korinta 15:42-54 kloa sajcht. Onstoaflich sennen beschrift aulsoo, woo daut Läwen es, waut dee kjrieen. Daut haft kjeen Enj un jeit nich to venichten. Onvewäslich sennen beschrift, woo de Kjarpa es, waut Gott dee jeft. Dee vefelt nich un vewäst nich un jeit nich to vedoawen. Daut späat sikj soo, Gott woat dee Krauft jäwen, daut dee sikj selfst kjennen aum Läwen hoolen un nich doavon aufhenjich sent, daut an aum Läwen jehoolen woat, soo aus bie daut aundre Läwen, waut Jehova jemoakt haft, aus daut fleeschlich ooda jeistlich es. Daut es een Bewies doafäa, woo sea Gott opp dee vetrut. Daut dee soo selfststendich läwen un nich mea vegonen kjennen, meent oba nich, daut dee nich mea unja Gott siene Kontroll sent. Krakjt soo aus äa Haupt Jesus Christus, bliewen see äaren Voda siene Leidunk un sienen Wellen unjadon (1Ko 15:23-28; see uk Unsterblichkeit; Seele).
29. APRELL – 5. MEI
SCHAZA UT GOTT SIEN WUAT | 2. KORINTA 1-3
“Jehova es ‘een Gott, dee onen Enj treesten deit’ ”
w17.07-X 13 V. 4
“Hielt met dee met, dee doa hielen”
4 Ons Gott es een Voda, dee sikj erboarmt. Hee haft uk Frind em Doot veloaren, soone aus Abraham, Isaak, Jakob, Moses un Kjennich David (4. Mo. 12:6-8; Mat. 22:31-32; Apj. 13:22). Gott sien Wuat vesechat ons, daut Jehova sikj sea doano bangt, dee wada toom Läwen to brinjen – hee kaun daut meist nich aufluaren (Hiob 14:14-15). Dee woaren gaunz un goa jesunt un jlekjlich sennen. Denkj uk doaraun, daut Gott sien Sän, dän hee “besondasch leef haud”, eenen schrakjeljen Doot haud (Spr. 8:22; 8:30, NW). De Weedoag, waut Jehova mott jespäat haben, jeit nich met Wieed uttospräakjen (Joh. 5:20; 10:17).
w17.07-X 15 V. 14
“Hielt met dee met, dee doa hielen”
14 Doawäajen brukt ons daut nich wundren, daut wie foaken nich weeten, waut wie to eenen Mensch sajen sellen, waut truaren deit. Un doch sajcht de Schreft: “De Weise räden heelsome Wieed” (Spr. 12:18). Väle haben en daut Heft Wenn ein geliebter Mensch gestorben ist Troost jefungen. Foaken halpt daut oba daut mieeschte, wan wie dise Wieed nokomen: “Hielt met dee met, dee doa hielen” (Reem. 12:15). Gaby, dee äaren Maun veloaren haft, steit too: “Tronen sent de Sproak von mien Hoat jeworden. Doawäajen jeft mie daut Troost, wan Frind met mie metroaren. Dan feel ekj mie met mienen Trua nich soo auleen.”
No jeistelje Schaza sieekjen
w16.04-X 32
Waut Läsa weeten wellen
Waut es de “Garantie” un daut Stampel, waut jieda jesaulwda Christ von Gott kjricht? (2. Kor. 1:21-22).
▪ Garantie: No een Wieedbuak no wort daut griechische Wuat, waut en 2. Korinta 1:22 met “Garantie” äwasat woat, fa Jesazes- un Jeschaftssachen jebrukt. Daut meent “de ieeschte Tolinj, eene Auntolinj, eene Vesechrunk, wuamet eena een Poat von dän Pries em Verut betolt un secha moakt, daut eena een Rajcht opp de vesproakne Sach kjricht, ooda daut eena eenen Kontrakt jeltich moakt”. Wan een Christ met dän heiljen Jeist jesaulft woat, kjricht dee eene Auntolinj. Oba dän vollen Pries, ooda Beloonunk, kjricht dee dan, wan dee ieescht eenen onvewäslichen Kjarpa em Himmel kjricht, soo aus 2. Korinta 5:1-5 daut wiest. Doa es met en, daut deejanja onstoaflich woat (1. Kor. 15:48-54).
Sea soon Wuat woat en de vondoagsche griechische Sproak fa dän Rinkj jebrukt, waut eene Mejal von äaren Jung kjricht biem sikj vespräakjen. Daut es een sea paussendet Jlikjnis fa dee, waut doa woaren Poat sennen von Christus siene Brut (2. Kor. 11:2; Opb. 21:2, 9).
▪ Stampel: Ieeschtemma worden Stampels enne Städ Unjaschreften jebrukt, om to bestädjen, daut eena waut ieejend, daut eena waut aus ajcht tald ooda daut eene Sach berät wia. De Jesaulwde woaren met dän heiljen Jeist “jestampelt”, un doaderch es kloa, daut see Gott jehieren (Efs. 1:13-14). Dit Stampel woat oba lota noch gaunz faustjemoakt, irjentwanea ver dee äaren Doot ooda ea de groote Triebsaul aunfangt. Dan jeit daut nich mea auftolaschen (Efs. 4:30; Opb. 7:2-4).
w10-X 1. 8. 23
Hast du daut jewist?
Aun waut mott de Apostel Paulus jedocht haben, aus hee hia von “siejen” räd?
▪ Paulus schreef: “Wie danken Gott, dee ons en Christus emma siejen lat. Un soo aus sikj een scheenet Jeroch vespreet, soo brukt Gott ons, aulawäajen Christus bekaunt to moaken. Wie sent fa Gott de scheenrikjende Bootschoft von Jesus Christus mank dee, dee jerat woaren, un uk mank dee, dee veloaren gonen. Fa dee, dee veloaren gonen, es daut een Doodesjeroch toom Doot. Un fa dee, dee jerat woaren, es daut een Läwensjeroch toom Läwen” (2. Korinta 2:14-16).
De Apostel räd von eene Jewanheit, waut de Reema hauden. Dee fieeden een Siechfast, om dän Väaschten äwa daut Kjrichshäa doafäa to ieren, daut hee äwa äare Fiend jewonnen haud. Opp soone Fasten worden de Kjrichsjefangne un daut Hab un Goot, waut se de Fiend wajchjenomen hauden, oppe Gaussen jewäsen un Bolles metjefieet. Un tolatst worden de Bolles jeopfat, un väle von de Jefangne worden woomäajlich hanjerecht.
De “scheenrikjende Bootschoft von Jesus Christus”, waut fa eenje Läwen un fa aundre Doot bediet, woat aus een Vejlikj jebrukt. Daut Buak The International Standard Bibel Encyclopedia sajcht, daut kjemt “woomäajlich doavon häa, daut de Reema Weiruak vebrenden, wan dee een Siechfast hauden. Daut Jeroch vom Weiruak holp de Jewenna doaraun denkjen, daut see jewonnen hauden, de Jefangne oba holp daut doaraun denkjen, daut see woomäajlich wudden dootjemoakt woaren”.