LEET 150
Sieekjt Gott, daut jie jerat woaren
(Zefanja 2:3)
1. Velkja veeenjen sikj
toom Kjrich jäajen Gott sien Rikj.
Dee well’n von äare Macht nich loos
un Christus jleichen dee nich.
Doch dee woar’n boolt vegon’;
daut Kjennichrikj woat beston’.
Ons Kjennich Jesus jewent de Fiend;
un Gott sien Well’n woat jedon’.
(KUA)
Sieekjt Gott, wiels hee junt raden kaun.
Vetrut opp siene stoakje Haunt.
Sieekjt Jerajchtichkjeit,
blieft von schlajchtet wajch,
stot fa Gott sien Rikj mootich en.
Dan woa jie siene Radunk seen’,
wan sien Oaja kjemt.
2. Nu oppe gaunze Ieed
kjenn’ Menschen dee Norecht hier’n.
Wäa horcht un deit, waut Gott velangt,
dän rat Jehova dan jier’n.
Wan doa uk schwoaret kjemt,
wie derwen nich enjstlich senn’.
Jehova paust no de True opp;
hee steit ons bie bat aum Enj.
(KUA)
Sieekjt Gott, wiels hee junt raden kaun.
Vetrut opp siene stoakje Haunt.
Sieekjt Jerajchtichkjeit,
blieft von schlajchtet wajch,
stot fa Gott sien Rikj mootich en.
Dan woa jie siene Radunk seen’,
wan sien Oaja kjemt.
(See uk 1. Sam. 2:9; Psa. 2:2-3, 9; Spr. 2:8; Mat. 6:33.)