LEET 108
Gott siene truhoatje Leew
(Jesaja 55:1-3)
1. Gott es Leew, rein gaunz Leew.
Seet, woo hee ons truhoatich leeft!
Gott schekjt Jesus aus Opfalaum,
aus een Leesjelt fa aulemaun.
Hee vespruak ons een’ grooten Pries:
eewjet Läwen em Paradies.
(KUA)
Horcht mol, jie, waut darschtich sent!
Komt, dan woa jie drinkjen kjenn’!
Läweswota haft Gott reed.
Komt, schmakjt doch siene Leew!
2. Gott es Leew, rein gaunz Leew.
Derch sien Woakj lat Gott ons daut seen’.
Jesus sad hee aus Kjennich en,
daut wie Menschen goot läwen kjenn’.
Gott sien Well’n woat boolt utjefieet:
Fräd un Freid opp de gaunze Ieed!
(KUA)
Horcht mol, jie, waut darschtich sent!
Komt, dan woa jie drinkjen kjenn’!
Läweswota haft Gott reed.
Komt, schmakjt doch siene Leew!
3. Gott es Leew, rein gaunz Leew.
Wies wie emma Leew, soo aus hee.
Wan wie aundre de Woarheit brinj’,
halp wie Deemootje, Gott to finj’.
Mootich prädj wie nu wiet un breet.
Saj wie aulem, woo Gott ons leeft!
(KUA)
Horcht mol, jie, waut darschtich sent!
Komt, dan woa jie drinkjen kjenn’!
Läweswota haft Gott reed.
Komt, schmakjt doch siene Leew!
(See uk Psa. 33:5; 57:11; Efs. 1:7-8.)