LEET 95
Daut Licht woat emma dacha
(Spricha 4:18)
1. Lang trigj säd Jehova, een Rada wudd kom’;
daut wia de vesproakna Messias.
Dee wudd de Vejäwunk von Sinden volbrinj’
un harschen aus Kjennich un Priesta.
Dee Tiet es nu hia, de Messias rejieet;
de Tieekjens bewiesen daut kloa.
De Sachen, waut Enjel aul lang wull’n veston’,
moakt Jehova vondoag openboa!
(KUA)
Jehova brocht Licht en daut diestre;
wie gon’ nu aum kloar’n Äwadach.
Wie kjikjen, waut Gott openboa moakt;
hee lenkjt onse Schräd oppem Wajch.
2. Ons Har haft een’ truen Vewaulta bestemt;
dee jeft ons daut jeistelje Äten.
Daut Licht von de Woarheit nemt eendrajchtich too;
waut wia, woat vetuscht met waut bätret.
Ons Wajch es bedacht, wie sent gaunz bie de Sach;
em Licht go wie mootich veraun.
Jehova, dän Voda von Woarheit un Licht,
bäd wie dankboa un truhoatich aun.
(KUA)
Jehova brocht Licht en daut diestre;
wie gon’ nu aum kloar’n Äwadach.
Wie kjikjen, waut Gott openboa moakt;
hee lenkjt onse Schräd oppem Wajch.
(See uk Reem. 8:22; 1. Kor. 2:10; 1. Pet. 1:12.)