Gloowen – eene Ieejenschoft, waut ons halpt stoakj to sennen

DE Gloowen kaun ons väl Krauft jäwen. Dee es soo aus een “Schilt, wua de beesa met siene brennende Feilen nich derchscheeten kaun”, wan dee uk well, daut wie Jehova sellen dän Rigjen dreien (Efs. 6:16). Wan wie Gloowen haben, dan kjenn wie Trubbels äwakomen, waut soo groot sent aus Boaj. Jesus säd to siene Jinja: “Wan jie eenen Gloowen hauden soo groot aus een Sampkuarn, wudd jie to disen Boajch sajen: Stal die dort han! un dee wudd sikj dort hanstalen” (Mat. 17:20). De Gloowen halpt ons, em jeisteljen stoakja to woaren. Doawäajen sell wie äwa de Froagen nodenkjen: Waut es Gloowen? Waut haft ons Hoat met onsen Gloowen to doonen? Woo kjenn wie dän stoakjen? Un aun wäm sell wie jleewen? (Reem. 4:3).

WAUT BEDIET DAUT, GLOOWEN TO HABEN?

Haft eena aul Gloowen, wan eena aules jleeft, waut de Schreft sajcht? Nä, doa es noch mea met en, wiels “soogoa de beese Jeista [jleewen, daut doa een Gott es], un doabie zetren see ut Forcht” (Jak. 2:19). Waut bediet daut dan, Gloowen to haben?

De Schreft wiest, daut doa tweeatlei met en es. Ieeschtlich sajcht dee: “De Gloowen es de Jewesheit, daut wie daut kjrieen woaren, opp waut wie hopen” (Heb. 11:1a). Wan wie Gloowen haben, dan sent wie ons gaunz secha, daut aules soo es, waut Jehova sajcht, un daut sikj daut emma erfellen woat. Jehova säd biejlikj to de Israeliten: “Ekj hab eenen Bunt met däm Dach un de Nacht, daut dee to äare Tieden komen, un dän kjenn jie nich oppleesen. Un krakjt soo hab ekj eenen Bunt met David, dee mie deend, . . . un dän woa jie uk nich oppleesen” (Jer. 33:20-21). Kjenn wie ons doaropp veloten, daut de Sonn jieda Dach opp- un unjajeit un daut et Dach un Nacht woat? Jo, wiels de Natuajesazen doafäa sorjen, daut de Ieed sikj dreit un daut dee romme Sonn dreit. Hab wie dan Uasoak, doaraun to twiewlen, daut deejanja, waut de Natuajesazen jemoakt haft, sien Wuat hoolen kaun? Gaunz secha nich! (Jes. 55:10-11; Mat. 5:18).

Tweedens es de Gloowen “een nich twiewlen aun daut, waut wie nich seenen”. Wuarom es de Gloowen “een nich twiewlen” ooda een “Bewiess fonn” Sachen, waut et werkjlich jeft, oba waut eena nich seenen kaun? (Heb. 11:1b; Reimerbibel). See wie mol een Biespel. Een Kjint frajcht die: “Woo weet wie, daut et de Loft werkjlich jeft?” Wie haben dee noch kjeenmol jeseenen, oba wie twiewlen doa nich aun, daut dee doa es. Secha wudd wie daut utlajen, daut wie odmen un dän Wint späaren kjennen, wiels doa Loft es. Doaderch halp wie daut Kjint vestonen, daut et uk soone Sachen jeft, waut nich to seenen sent. Un wie weeten, daut dee doa sent, wiels daut Bewies doafäa jeft. Biejlikj soo jleew wie uk aun jeistelje Sachen, wua daut Bewies fäa jeft (Reem. 1:20).

ONS HOAT MOTT RAJCHT ENJESTALT SENNEN

De Gloowen stett sikj opp Bewies. Doawäajen mott wie “de Woarheit kjanen lieren” toom Gloowen haben (1. Tim. 2:4). Oba daut es nich jenuach. De Apostel Paulus schreef, daut wie “von Hoaten [jleewen]” sellen (Reem. 10:10). Wie motten de Woarheit aunnämen un uk dankboa sennen doafäa. Mau dan kjenn wie opp iernst jleewen un daut rajchte doonen (Jak. 2:20). Wäa nich von Hoaten dankboa es fa de Woarheit, dee woat sien denkjen nich endren un wieda daut doonen, waut am jankat, wan daut uk Bewies doafäa jeft, daut daut nich rajcht es (2. Pet. 3:3-4; Jud. 18). Doawäajen kjeemen en de Bibeltiet nich aule toom Gloowen, waut de Wunda sagen (4. Mo. 14:11; Joh. 12:37). Gott sien heilja Jeist halpt bloos deejanje, Gloowen to kjrieen, waut de Woarheit mea räakjnen aus de Läajes (Gal. 5:22; 2. Tess. 2:10-11).

WOO DAVID EENEN STOAKJEN GLOOWEN KJRIEECH

De Kjennich David haud eenen sea stoakjen Gloowen (Heb. 11:32-33). Oba eenje von siene Famielje fäld daut aun Gloowen, biejlikj sienen elsten Brooda Eliab. Doawäajen grunzt Eliab am ut, aus David besorcht wia, wäajen Goliat Gott sien Volkj vespott (1. Sam. 17:26-28). Kjeena woat met Gloowen jebuaren ooda oaft dän met. Oba wäajen David Frint met Gott wia, kjrieech hee eenen stoakjen Gloowen.

En dän 27. Psalm räd David doavon, woo sien Gloowen stoakj wort (V. 1). David docht doaräwa no, waut hee ea beläft haud un woo Jehova am jeholpen haud, siene Jäajna to jewennen (V. 2-3). Jehova sien Aunbädungszelt wia am sea väl wieet (V. 4). Doa deed hee am met siene Gloowesbreeda toop aunbäden (V. 6). Hee bäd uk iernstlich (V. 7-8). Un hee wenscht sikj, daut Jehova am lieed (V. 11). David räakjend dän Gloowen soo väl, daut hee fruach: “Wua wudd ekj sennen, wan ekj nich haud Gloowen jehaut”? (V. 13, NW).

WOO ONS GLOOWEN STOAKJA WOAT

Ons Gloowen kaun soo stoakj woaren aus David siena, wan wie soo jesonnen sent un soont doonen, aus de 27. Psalm sajcht. De Gloowen es Poat von dän Jeist siene Frucht un stett sikj doaropp, daut wie de Woarheit goot kjanen. Doawäajen woat dee emma stoakja woaren, je mea wie Gott sien Wuat un onse biblische Bieekja studieren (Psa. 1:2-3). Wan du studieescht, dan nemm die uk Tiet toom nodenkjen. Soo aus eene Plaunt toom waussen Ieed fält, soo mott wie nodenkjen, daut onse Dankboakjeit jrata woat. Un wan wie Jehova dankboa sent, dan woat ons Gloowen stoakja un wie wellen am bie onse Toopkomes aunbäden un met aundre von onse Hopninj räden (Heb. 10:23-25). Wie bewiesen onsen Gloowen uk, wan wie “emma bäden . . . un nich mootloos woaren” (Luk. 18:1-8). Doawäajen sell wie “[aunhoolent] bäden” un doaropp vetruen, daut Jehova fa ons sorcht (1. Tess. 5:17; 1. Pet. 5:7). De Gloowen halpt ons, daut rajchte to doonen, un derch onse goode Woakjen woat ons Gloowen emma stoakja (Jak. 2:22).

AUN JESUS JLEEWEN

Dän Zeowes ver sienen Doot säd Jesus to siene Jinja: “Jleeft aun Gott un jleeft aun mie!” (Joh. 14:1). Daut es aulsoo nich jenuach, bloos aun Jehova to jleewen. Wie motten uk aun Jesus jleewen. Woo kjenn wie wiesen, daut wie daut doonen? Well wie mol dreeatlei seenen.

Ieeschtens: Denkj doaraun, daut Gott daut Leesjelt fa die perseenlich jejäft haft. De Apostel Paulus säd: “Ekj [läw] em Gloowen aun Gott sienen Sän, dee mie goot wia un sikj selfst fa mie hanjeef” (Gal. 2:20). Wan wie aun Jesus jleewen, dan sent wie ons gaunz secha, daut daut Leesjelt ons togood kjemt. Derch daut Leesjelt kjennen onse Sinden vejäft woaren, un wie kjennen daut eewje Läwen kjrieen, un daut es uk de jratsta Bewies fa Gott siene Leew (Reem. 8:32, 38-39; Efs. 1:7). Wan wie aun daut Leesjelt jleewen, dan woa wie ons nich mea soo schuldich feelen ooda mootloos woaren (2. Tess. 2:16-17).

Tweedens: Bäd to Jehova. Jesus sien Opfa moakt daut mäajlich, daut wie to Jehova bäden kjennen un am doaderch noda komen. Wie kjennen “voll vetruen” bäden, “daut wie Metleet kjrieen un Jnod finjen to de rajchte Tiet, wan ons de Help needich fälen woat” (Heb. 4:15-16; 10:19-22). Daut Jebäd halpt ons, daut wie ons gaunz eenich sent, en Vesieekjungen tru to bliewen (Luk. 22:40).

Dreddens: Jehorch Jesus. De Apostel Johanes schreef: “Wäa aun dän Sän jleeft, haft daut eewje Läwen. Un wäa däm Sän nich jehorcht, woat daut Läwen nich seenen, oba blift unja Gott sienen Oaja” (Joh. 3:36). Johanes wiest hia, daut ojjehuarsom sennen daut Jäajendeel von Gloowen es. Wan wie aun Jesus jleewen, dan woa wie dän uk jehorchen. Doawäajen mott wie ons aun “Christus sien Jesaz” hoolen, wua aul siene Lieren un Jebooten met en sent (Gal. 6:2). Wie jehorchen am uk, wan wie de Aunwiesungen nokomen, waut hee ons derch dän truen, weisen Kjnajcht jeft (Mat. 24:45). Wan wie Jesus jehorchen, dan kjenn wie Trubbels äwakomen, waut soo aus een groota Storm sent (Mat. 7:24-25).

“BUT JUNT OPP DERCH JUNEN AULAHEILICHSTEN GLOOWEN”

Opp eene Sauz säd een Maun to Jesus: “Ekj jleew; halp mie en mienem Ongloowen!” (Mar. 9:24). Dee haud Gloowen, oba dee stunt deemootich too, daut am noch mea Gloowen fäld. Krakjt soo woat uk bie jieda eenem von ons de Tiet komen, wua ons mea Gloowen fälen woat. Un wie kjennen onsen Gloowen nu aul stoakjen. Soo aus wie jeseenen haben, doo wie daut, wan wie Gott sien Wuat studieren un doaräwa nodenkjen. Dan woa wie Jehova noch dankboara sennen. Ons Gloowen woat uk stoakja woaren, wan wie Jehova met onse Gloowesbreeda toop aunbäden un aundre von onse Hopninj vetalen un aunhoolent bäden. Un wan wie onsen Gloowen stoakjen, dan woa wie uk dän basten Loon kjrieen, waut daut jeft. Gott sien Wuat sajcht: “Leewe Frind, but junt opp derch junen aulaheilichsten Gloowen . . . blieft en Gott siene Leew” (Jud. 20-21).