List do Efezjan

1 Paweł, z woli+ Bożej apostoł+ Chrystusa Jezusa, do świętych, którzy są w Efezie, i wiernych+ w jedności+ z Chrystusem Jezusem:

2 Życzliwość niezasłużona+ i pokój+ wam od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa.

3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa,+ gdyż pobłogosławił nas+ wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich+ w jedności z Chrystusem, 4 tak jak nas wybrał+ w jedności z nim przed założeniem+ świata, abyśmy w miłości+ byli wobec niego święci i bez skazy.+ 5 Albowiem z góry nas wyznaczył+ do usynowienia+ poprzez Jezusa Chrystusa według upodobania swej woli,+ 6 ku sławie+ swej chwalebnej życzliwości niezasłużonej,+ którą nas życzliwie obdarzył przez swego umiłowanego.+ 7 Przez niego dostępujemy uwolnienia na podstawie okupu dzięki jego krwi,+ owszem, przebaczenia+ naszych wykroczeń, stosownie do bogactwa jego niezasłużonej życzliwości.+

8 Ona to za jego sprawą spływa na nas obficie we wszelkiej mądrości+ i zdrowym rozsądku, 9 jako że on dał nam poznać świętą tajemnicę+ swej woli. Odpowiada ona jego upodobaniu, co do którego sam w sobie powziął zamierzenie+ 10 w związku z zarządzaniem+ przy pełnej granicy wyznaczonych czasów,+ mianowicie aby znowu zebrać+ wszystko razem w Chrystusie+ — to, co w niebiosach,+ i to, co na ziemi.+ Tak, w nim, 11 w jedności z którym zostaliśmy też ustanowieni dziedzicami,+ będąc z góry wyznaczeni zgodnie z zamierzeniem tego, który we wszystkim tak działa, jak doradza jego wola,+ 12 abyśmy służyli sławie jego chwały+ — my, którzy pierwsi złożyliśmy nadzieję w Chrystusie.+ 13 Ale wy również złożyliście w nim nadzieję, usłyszawszy słowo prawdy,+ dobrą nowinę o waszym wybawieniu.+ Za jego sprawą też, uwierzywszy, zostaliście opieczętowani+ obiecanym duchem świętym,+ 14 który jest zadatkiem+ naszego dziedzictwa,+ aby na podstawie okupu+ nastąpiło uwolnienie tego, co jest własnością+ [Boga], ku jego chwalebnej sławie.

15 Dlatego też i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i względem wszystkich świętych,+ 16 nie przestaję składać za was podziękowań. Stale czynię o was wzmianki w moich modlitwach,+ 17 aby Bóg naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości+ i objawienia w dokładnym poznaniu go;+ 18 abyście — mając oczy+ waszego serca oświecone+ — wiedzieli, do jakiej nadziei+ was powołał, czym jest chwalebne bogactwo,+ które on zachowuje jako dziedzictwo dla świętych,+ 19 i czym jest niezrównana wielkość jego mocy+ wobec nas, wierzących. Odpowiada ona działaniu+ potęgi jego siły, 20 z jakim działał w wypadku Chrystusa, gdy go wskrzesił z martwych+ i posadził po swej prawicy+ w miejscach niebiańskich,+ 21 wysoko ponad wszelkim rządem i władzą, i mocą, i zwierzchnictwem,+ i wszelkim imieniem wymienianym+ nie tylko w tym systemie rzeczy,+ lecz także w przyszłym.+ 22 On też podporządkował wszystko pod jego stopy+ i nad wszystkim+ uczynił go głową dla zboru, 23 który jest jego ciałem,+ pełnią+ Tego, który dopełnia wszystko we wszystkim.+

2 Ponadto [Bóg ożywił] was, chociaż byliście martwi w waszych wykroczeniach i grzechach,+ 2 w których swego czasu chodziliście według systemu+ rzeczy tego świata, według władcy+ mocy powietrza — ducha+ działającego teraz w synach nieposłuszeństwa.+ 3 Tak, wśród nich my wszyscy swego czasu postępowaliśmy zgodnie z pragnieniami naszego ciała,+ spełniając zachcianki ciała+ i myśli, i byliśmy z natury dziećmi srogiego gniewu,+ tak jak pozostali. 4 Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie,+ ze względu na swą wielką miłość, którą nas umiłował,+ 5 ożywił nas wespół z Chrystusem, i to wtedy, gdy byliśmy martwi w wykroczeniach+ — zostaliście wybawieni dzięki niezasłużonej życzliwości+ — 6 i razem nas wskrzesił,+ i posadził nas razem w miejscach niebiańskich+ w jedności z Chrystusem Jezusem, 7 aby w nadchodzących+ systemach rzeczy ukazać niezrównane bogactwo+ swojej życzliwości niezasłużonej przez swą łaskawość wobec nas w jedności+ z Chrystusem Jezusem.

8 Właśnie za sprawą tej życzliwości niezasłużonej zostaliście wybawieni przez wiarę;+ i nie stało się to dzięki wam+ — jest to dar Boży.+ 9 Bynajmniej nie dzięki uczynkom,+ żeby nikt nie miał podstaw do chełpienia się.+ 10 Jesteśmy bowiem jego dziełem,+ stworzeni+ w jedności+ z Chrystusem Jezusem do dobrych uczynków,+ które Bóg zawczasu przygotował,+ abyśmy w nich chodzili.

11 Dlatego pamiętajcie, że co do ciała byliście dawniej ludźmi z narodów;+ zwani byliście „nieobrzezaniem” przez to, co jest zwane „obrzezaniem”, dokonanym rękami na ciele+ — 12 że w tymże czasie byliście bez Chrystusa,+ odsunięci+ od państwa Izraela i obcy przymierzom obietnicy,+ nie mieliście też nadziei+ i byliście bez Boga na świecie.+ 13 Ale teraz w jedności z Chrystusem Jezusem wy, którzy niegdyś byliście daleko, podeszliście blisko dzięki krwi+ Chrystusa. 14 On bowiem jest pokojem+ naszym, on dwie strony+ połączył w jedno+ i zburzył mur+ między nimi, który je odgradzał.+ 15 Ciałem+ swoim zniósł nieprzyjaźń+ — Prawo przykazań złożone z postanowień+ — żeby w jedności z samym sobą stworzyć z dwóch ludów+ jednego nowego człowieka+ oraz zaprowadzić pokój 16 i żeby oba ludy w pełni z Bogiem pojednać+ w jednym ciele+ przez pal męki,+ ponieważ uśmiercił sobą nieprzyjaźń.+ 17 I przyszedłszy, oznajmił dobrą nowinę o pokoju+ wam, dalekim, i pokój — bliskim,+ 18 ponieważ przez niego my, oba ludy,+ mamy przystęp+ do Ojca dzięki jednemu duchowi.+

19 Z całą pewnością więc nie jesteście już obcymi+ ani osiadłymi przybyszami,+ lecz jesteście współobywatelami+ świętych+ oraz domownikami+ Boga 20 i zostaliście zbudowani na fundamencie+ apostołów+ i proroków,+ przy czym fundamentowym kamieniem narożnym+ jest sam Chrystus Jezus. 21 W jedności z nim cała budowla, harmonijnie zespolona,+ rośnie w świętą świątynię dla Jehowy.+ 22 W jedności z nim+ również wy jesteście razem budowani, aby stanowić miejsce, w którym Bóg zamieszka przez ducha.+

3 Dlatego ja, Paweł, więzień+ Chrystusa Jezusa dla was, ludzi z narodów...+ 2 jeśli istotnie usłyszeliście o urzędzie szafarza+ niezasłużonej życzliwości Bożej, danym mi ze względu na was, 3 że za sprawą objawienia została mi oznajmiona święta tajemnica,+ jak uprzednio pokrótce napisałem. 4 Wobec tego, gdy to czytacie, możecie sobie uzmysłowić moje pojmowanie+ świętej tajemnicy+ o Chrystusie. 5 Za innych pokoleń tajemnica+ ta nie była oznajmiona synom ludzkim, tak jak została teraz przez ducha objawiona+ Jego świętym apostołom i prorokom,+ 6 mianowicie że ludzie z narodów mają być współdziedzicami i współczłonkami ciała,+ i współuczestnikami obietnicy+ w jedności z Chrystusem Jezusem przez dobrą nowinę. 7 Stałem się jej sługą+ zgodnie ze wspaniałomyślnym darem niezasłużonej życzliwości Boga, danym mi stosownie do sposobu oddziaływania jego mocy.+

8 Mnie, człowieka mniejszego od najmniejszego+ ze wszystkich świętych, obdarzono tą niezasłużoną życzliwością,+ bym oznajmił narodom+ dobrą nowinę o niezgłębionym bogactwie+ Chrystusa 9 i ukazał ludziom, jak jest zarządzana+ święta tajemnica,+ od niezmierzonej przeszłości ukryta w Bogu, który stworzył wszystko.+ 10 Stało się to w tym celu, aby teraz rządom i władzom+ w miejscach niebiańskich dano poprzez zbór+ poznać wielce różnorodną mądrość Boga,+ 11 zgodnie z wiekuistym zamierzeniem powziętym przez niego w związku z Chrystusem+ — Jezusem, naszym Panem — 12 za sprawą którego mamy tę swobodę mowy oraz przystęp+ z ufnością dzięki naszej wierze w niego. 13 Proszę zatem, żebyście nie dawali za wygraną z powodu tych moich ucisków+ na waszą korzyść, gdyż one oznaczają dla was chwałę.

14 Dlatego też zginam kolana+ przed Ojcem,+ 15 któremu zawdzięcza swe miano+ każda rodzina+ w niebie i na ziemi, 16 żeby on stosownie do bogactwa+ swej chwały dał wam mocą przez swego ducha+ stać się potężnymi w człowieku, jakim jesteście wewnątrz,+ 17 by dzięki waszej wierze Chrystus zamieszkał w waszych sercach z miłością;+ abyście byli wkorzenieni+ i osadzeni na fundamencie,+ 18 tak byście wraz ze wszystkimi świętymi byli całkowicie zdolni pochwycić umysłem,+ czym jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość,+ 19 a także poznać miłość Chrystusową,+ przewyższającą poznanie, abyście zostali napełnieni całą pełnią,+ którą daje Bóg.

20 Temu zaś, który stosownie do swej działającej+ w nas mocy może uczynić więcej niż przeobficie ponad to wszystko, o co prosimy lub co sobie pomyślimy+ — 21 jemu niech będzie chwała za sprawą zboru i za sprawą Chrystusa Jezusa po wszystkie pokolenia na wieki wieków.+ Amen.

4 Ja zatem, więzień+ w Panu, upraszam was, abyście chodzili w sposób godny+ powołania, którym zostaliście powołani,+ 2 z zupełnym uniżeniem umysłu+ i łagodnością, z wielkoduszną cierpliwością,+ znosząc jedni drugich w miłości,+ 3 usilnie starając się zachować jedność ducha w jednoczącej więzi pokoju.+ 4 Jedno jest ciało+ i jeden duch,+ tak jak zostaliście powołani w jednej nadziei,+ do której was powołano; 5 jeden Pan,+ jedna wiara,+ jeden chrzest;+ 6 jeden Bóg+ i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi i przez wszystkich, i we wszystkich.

7 A każdego z nas obdarzono niezasłużoną życzliwością+ według tego, jak Chrystus odmierzył wspaniałomyślny dar.+ 8 Przeto mówi: „Wstąpiwszy na wysokość, uprowadził jeńców; dał dary [w] ludziach”.+ 9 A wyraz „wstąpił”+ cóż znaczy, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych regionów — na ziemię?+ 10 Ten sam, który zstąpił, ten także wstąpił+ wysoko ponad wszystkie niebiosa,+ aby wszystkiemu dać pełnię.+

11 I on dał niektórych jako apostołów,+ niektórych jako proroków,+ niektórych jako ewangelizatorów,+ niektórych jako pasterzy i nauczycieli+ — 12 w celu korygowania+ świętych, dla dzieła usługiwania, dla budowania ciała Chrystusowego,+ 13 aż wszyscy dojdziemy do jedności w wierze i w dokładnym poznaniu Syna Bożego, do męża dorosłego,+ do miary wzrostu właściwego pełni Chrystusowej;+ 14 abyśmy już nie byli niemowlętami, miotanymi+ jakby przez fale oraz unoszonymi tu i tam każdym wiatrem nauki+ wskutek oszukaństwa+ ludzi, wskutek przebiegłości w wymyślaniu błędu. 15 Ale mówiąc prawdę,+ przez miłość wzrastajmy+ we wszystkim ku temu, który jest głową,+ ku Chrystusowi. 16 Z niego całe ciało,+ harmonijnie zespolone i doprowadzone do współdziałania przez każdy staw dający to, co potrzebne — zgodnie z funkcjonowaniem każdego poszczególnego członka w należnej mierze — przyczynia się do wzrostu ciała ku budowaniu siebie w miłości.+

17 To zatem mówię i świadczę w Panu, żebyście już nie postępowali tak, jak i narody+ postępują w nieużyteczności swych umysłów,+ 18 będąc pod względem umysłowym pogrążone w ciemności,+ obce+ dla życia po Bożemu, z powodu tkwiącej w nich niewiedzy,+ z powodu niewrażliwości+ ich serc. 19 Zatraciwszy wszelkie poczucie moralności,+ oddały się rozpasaniu,+ by z chciwością+ dopuszczać się wszelkiej nieczystości.+

20 Ale wy nie tak nauczyliście się Chrystusa+ — 21 jeśli tylko słyszeliście go i za jego sprawą byliście uczeni,+ jako że prawda+ jest w Jezusie — 22 macie bowiem odrzucić starą osobowość,+ która odpowiada waszemu poprzedniemu sposobowi postępowania i która ulega skażeniu+ według swych zwodniczych pragnień,+ 23 a macie się odnowić w sile pobudzającej wasz umysł+ 24 i przyoblec się+ w nową osobowość,+ stworzoną+ według woli Bożej w rzeczywistej prawości+ i lojalności.

25 Przeto, odrzuciwszy fałsz,+ mówcie prawdę każdy ze swym bliźnim,+ ponieważ jesteśmy członkami należącymi do siebie nawzajem.+ 26 Bądźcie srodze zagniewani, a jednak nie grzeszcie;+ niech słońce nie zachodzi nad waszym rozdrażnieniem+ 27 ani nie zostawiajcie miejsca Diabłu.+ 28 Kto kradł, niech już nie kradnie,+ ale niech raczej ciężko pracuje, wykonując swymi rękami dobrą pracę,+ aby mieć z czego udzielić będącemu w potrzebie.+ 29 Niech z waszych ust nie wychodzi żadna zgniła wypowiedź,+ lecz wszelka wypowiedź dobra ku zbudowaniu, stosownie do potrzeby, aby słuchającym udzielić czegoś korzystnego.+ 30 I nie zasmucajcie świętego ducha Bożego,+ którym zostaliście opieczętowani+ na dzień uwolnienia na podstawie okupu.+

31 Wszelka złośliwa gorycz+ i gniew, i srogie zagniewanie, i krzyk, i obelżywa mowa+ niech będą spośród was usunięte wraz z wszelkim złem.+ 32 Natomiast stańcie się jedni dla drugich życzliwi,+ tkliwie współczujący,+ wspaniałomyślnie przebaczając sobie nawzajem, jak i wam Bóg przez Chrystusa wspaniałomyślnie przebaczył.+

5 Dlatego stańcie się naśladowcami Boga+ jako dzieci umiłowane 2 i dalej chodźcie w miłości,+ jak i Chrystus was umiłował+ oraz wydał za was samego siebie jako dar ofiarny+ i ofiarę dla Boga na miłą woń.+

3 A rozpusta+ i wszelka nieczystość lub chciwość+ niech nawet nie będą wśród was wspominane,+ jak się godzi świętym,+ 4 ani haniebne postępowanie,+ ani głupia gadanina, ani sprośne+ żarty — to, co nie przystoi — lecz raczej dziękczynienie.+ 5 Wiecie to bowiem i sami sobie uświadamiacie, iż żaden rozpustnik+ ani nieczysty, ani chciwiec+ — to znaczy bałwochwalca — nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga.+

6 Niech was nikt nie zwodzi pustymi słowami,+ gdyż z powodu wspomnianych rzeczy nadchodzi srogi gniew Boży na synów nieposłuszeństwa.+ 7 Dlatego nie stawajcie się ich współuczestnikami;+ 8 niegdyś bowiem byliście ciemnością,+ ale teraz jesteście światłem+ w związku z Panem. Dalej chodźcie jako dzieci światła, 9 gdyż na owoc światła składa się wszelka dobroć i prawość, i prawda.+ 10 Wciąż się upewniajcie, co jest godne upodobania+ Pana, 11 i przestańcie uczestniczyć+ z nimi w bezowocnych uczynkach typowych dla ciemności,+ ale je raczej gańcie,+ 12 bo o tym, co się u nich dzieje w skrytości, wstyd nawet opowiadać.+ 13 A wszystko, co jest ganione,+ staje się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne,+ jest światłem. 14 Przeto on mówi: „Przebudź się,+ śpiący, i powstań z martwych,+ a zajaśnieje+ ci Chrystus”.

15 Baczcie więc pilnie, żebyście nie postępowali+ jak niemądrzy, ale jak mądrzy, 16 wykupując sobie dogodny czas,+ ponieważ dni są złe.+ 17 Dlatego już nie stawajcie się nierozsądni, lecz stale sobie uświadamiajcie,+ co jest wolą+ Jehowy. 18 I nie upijajcie się+ winem, bo w tym jest rozwiązłość,+ ale wciąż napełniajcie się duchem,+ 19 przemawiając do siebie w psalmach+ i pieśniach pochwalnych+ dla Boga, i pieśniach duchowych, śpiewając+ Jehowie przy wtórze muzyki+ w waszych sercach, 20 zawsze składając za wszystko podziękowania+ naszemu Bogu i Ojcu w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

21 Bądźcie podporządkowani jedni drugim+ w bojaźni Chrystusowej. 22 Żony niech będą podporządkowane+ swoim mężom jak Panu, 23 ponieważ mąż jest głową żony,+ jak i Chrystus jest głową zboru+ — on, wybawca tego ciała. 24 Doprawdy, jak zbór jest podporządkowany Chrystusowi, tak i żony niech będą swym mężom we wszystkim.+ 25 Mężowie, wciąż miłujcie swe żony,+ jak też Chrystus umiłował zbór i wydał zań samego siebie,+ 26 żeby go uświęcić,+ oczyszczając go kąpielą wodną przez słowo,+ 27 by móc stawić przed sobą zbór w jego okazałości,+ nie mający plamy lub zmarszczki, lub czegoś takiego, ale żeby był święty i bez skazy.+

28 Mężowie powinni tak miłować swe żony, jak własne ciała. Kto miłuje swą żonę, ten samego siebie miłuje, 29 bo nigdy nikt nie miał w nienawiści swego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje,+ jak i Chrystus — zbór, 30 ponieważ jesteśmy członkami jego ciała.+ 31 „Z tego względu mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do swej żony i oboje staną się jednym ciałem”.+ 32 Wielka jest ta święta tajemnica.+ A ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i zboru.+ 33 Ale niech też każdy z was z osobna tak miłuje swoją żonę,+ jak samego siebie, żona zaś winna mieć głęboki respekt+ dla swego męża.

6 Dzieci, bądźcie posłuszne waszym rodzicom+ w jedności+ z Panem, to bowiem jest prawe:+ 2 „Szanuj swego ojca i swą matkę”;+ jest to pierwszy nakaz z obietnicą:+ 3 „Aby ci się dobrze działo i abyś długo trwał na ziemi”.+ 4 A wy, ojcowie, nie drażnijcie swych dzieci,+ ale je wychowujcie,+ karcąc+ je i ukierunkowując ich umysły+ zgodnie z myślami Jehowy.

5 Wy, niewolnicy, bądźcie posłuszni tym, którzy są waszymi panami w sensie cielesnym,+ z bojaźnią i drżeniem+ w szczerości waszych serc, jak Chrystusowi, 6 nie przez służbę dla oka jako przypodobujący się ludziom,+ lecz jako niewolnicy Chrystusa, wykonujący wolę Bożą z całej duszy.+ 7 Służcie jako niewolnicy mający dobre skłonności, tak jak dla Jehowy,+ a nie dla ludzi, 8 bo wiecie, że każdy — cokolwiek by dobrego uczynił — otrzyma to z powrotem od Jehowy,+ czy jest niewolnikiem, czy wolnym.+ 9 Również wy, panowie, postępujcie tak samo wobec nich, zaniechawszy grożenia,+ bo wiecie, że w niebiosach jest Pan zarówno ich, jak i wasz,+ a u niego nie ma stronniczości.+

10 W końcu, dalej umacniajcie się+ w Panu i w potędze+ jego siły. 11 Nałóżcie całą zbroję+ od Boga, żebyście mogli stać niewzruszenie wobec machinacji+ Diabła; 12 ponieważ zmagamy się+ nie z krwią i ciałem, ale z rządami,+ z władzami,+ ze światowymi władcami+ tej ciemności, z zastępem niegodziwych duchów+ w miejscach niebiańskich. 13 Dlatego też weźcie całą zbroję od Boga,+ żebyście mogli stawić opór w dniu złym i dokładnie wykonawszy wszystko, stać niewzruszenie.+

14 Toteż stójcie niewzruszenie, opasawszy+ lędźwie prawdą+ i nałożywszy napierśnik prawości+ 15 oraz obuwszy nogi+ w wyposażenie dobrej nowiny o pokoju.+ 16 Przede wszystkim weźcie wielką tarczę wiary,+ którą zdołacie zagasić wszystkie płonące pociski niegodziwca.+ 17 Weźcie też hełm+ wybawienia i miecz+ ducha,+ to jest słowo Boże,+ 18 w każdej formie modlitwy+ i błagania modląc się w duchu przy każdej sposobności.+ A w tym celu czuwajcie z wszelką stałością oraz błaganiem za wszystkich świętych 19 i za mnie, aby mi była dana zdolność mówienia+ przez otwarcie mych ust, przez swobodę mowy+ ku oznajmianiu świętej tajemnicy dobrej nowiny+ — 20 dla której występuję jako ambasador+ w łańcuchach — abym w związku z nią mówił śmiało, tak jak mówić powinienem.+

21 A żebyście wiedzieli też o moich sprawach, o tym, co porabiam, oznajmi wam wszystko Tychik,+ brat umiłowany i wierny sługa w Panu.+ 22 Właśnie po to wysyłam go do was, abyście wiedzieli o tym, co nas dotyczy, i żeby pokrzepił wasze serca.+

23 Pokój braciom i miłość z wiarą od Boga, Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa. 24 Życzliwość niezasłużona+ niech będzie ze wszystkimi, którzy naszego Pana, Jezusa Chrystusa, miłują w nieskażoności.