18 GEDEON
Odważny i ostrożny
PRAWDZIWA odwaga wymaga ostrożności. Jeśli ktoś nie jest ostrożny, jego odwaga może okazać się zwykłą lekkomyślnością. Gedeon był zarówno odważny, jak i ostrożny. Żył w czasach, kiedy Izraelici po raz kolejny odwrócili się od Jehowy. Dlatego Bóg przestał ich chronić przed wrogami i pozwolił, żeby Midianici najechali tę ziemię. Nieustannie atakowali oni Izraelitów, przez co ci bali się pracować na polach. Jednak Gedeon nie dał się zastraszyć. Młócił zboże, zachowując przy tym ostrożność — robił to nie na otwartym polu, ale w winnej tłoczni, prawdopodobnie wykutej w skale i niewidocznej z daleka.
Skruszeni Izraelici błagali Jehowę o pomoc. On więc wysłał do nich proroka, który im przypomniał, dlaczego Bóg ich opuścił. Potem posłał anioła, żeby polecił Gedeonowi wyzwolić lud. Gedeon poprosił o znak potwierdzający, że anioł rzeczywiście został posłany przez Jehowę. Anioł dokonał więc cudu — sprawił, że ze skały wyszedł ogień, który spalił ofiarę przygotowaną przez Gedeona. Następnie anioł zniknął. Tej nocy Jehowa przemówił do Gedeona i polecił mu zburzyć ołtarz Baala i ściąć święty pal, a potem zbudować ołtarz dla Jehowy i złożyć na nim ofiarę. Gedeon posłuchał tego polecenia, ale ponieważ obawiał się swojego ojca i mieszkańców miasta, zrobił to w nocy, żeby nikt go nie zobaczył.
Niedługo po tym, jak Gedeon odważnie zniszczył ołtarz Baala, Midianici, Amalekici i mieszkańcy Wschodu utworzyli wielką armię i wyruszyli przeciwko Izraelowi, wypełniając dolinę Jizreel niczym szarańcza. Pod wpływem ducha Bożego Gedeon wysłał posłańców do kilku plemion Izraela, żeby wezwać mężczyzn do walki. Tym razem też wykazał się ostrożnością — poprosił o dwa znaki upewniające go o Bożym wsparciu. Jehowa był cierpliwy wobec Gedeona i spełnił jego prośbę. W nocy, gdy Gedeon położył wełnę na klepisku, Jehowa spowodował, że nasiąknęła ona rosą, a ziemia dookoła pozostała sucha. Następnej nocy Bóg sprawił, że stało się na odwrót — wełna pozostała sucha, a ziemia dookoła była mokra od rosy.
Wrogie wojska znacznie przewyższały liczebnie armię Gedeona, ale Jehowa kazał mu ją jeszcze zmniejszyć
Odpowiedź Jehowy wzmocniła Gedeona i poprowadził on stosunkowo niewielką armię składającą się z 32 000 żołnierzy w kierunku wojsk wroga, które liczyły jakieś 135 000 ludzi. Kiedy Izraelici rozłożyli się obozem przy źródle Charod, Jehowa powiedział Gedeonowi, że jego armia jest za duża! Na polecenie Jehowy odesłał on więc do domu wszystkich żołnierzy, którzy się bali. Zostało tylko 10 000 wojowników. Ale dla Jehowy to wojsko nadal było zbyt liczne. Nakazał Gedeonowi zabrać swoich ludzi nad wodę i obserwować ich, gdy będą pić. Niektórzy żołnierze klękali i nachylali twarz nad wodą — ci mieli zostać odesłani do domu. Natomiast inni pili czujnie — podnosili do ust wodę w dłoni, cały czas rozglądając się dookoła. I właśnie oni zostali wybrani do walki. Teraz Gedeon miał tylko 300 ludzi!
Gedeon odważnie wyruszył, przygotowując się do ataku. Wtedy Jehowa ponownie upewnił go o swoim wsparciu. Polecił mu, żeby pod osłoną nocy wkradł się do obozu wroga. Gdy Gedeon tak zrobił, usłyszał, jak pewien żołnierz opowiada sen, z którego wynikało, że Izraelici zwyciężą. To całkowicie upewniło Gedeona, że Jehowa jest z nim. Wrócił do swoich ludzi i powiedział im, jakiej strategii użyją, żeby wygrać bitwę. Mieli patrzeć na niego i robić dokładnie to, co on. Nocą otoczyli obóz wroga. Mieli ze sobą wielkie dzbany, pochodnie i rogi. Na sygnał Gedeona zadęli w rogi i rozbili dzbany. Potem zawołali: „Miecz Jehowy i Gedeona!”. Ta strategia okazała się skuteczna — wrogowie pomyśleli, że zostali otoczeni i że atakuje ich wielka armia. Wpadli w panikę i byli zdezorientowani. Jehowa sprawił, że zaczęli się nawzajem zabijać. Przeżyło i uciekło zaledwie jakieś 15 000 żołnierzy.
Gedeon ruszył za wrogami w pościg i ostatecznie ich pokonał. Później ukarał nielojalnych Izraelitów, którzy nie chcieli go wesprzeć w walce. Następnie zabił przywódców Midianitów. Potem ludzie chcieli obwołać go królem. Ale on pokornie odmówił i powiedział: „To Jehowa będzie nad wami panował”. Bóg nagrodził tego odważnego i ostrożnego mężczyznę. Przez cały czas, gdy Gedeon był sędzią, w ziemi izraelskiej panował pokój, a on sam dożył sędziwego wieku. Wspomniał o nim nawet apostoł Paweł, wymieniając mężczyzn i kobiety, którzy przejawiali wielką wiarę (Hebr. 11:32).
Przeczytaj:
Do omówienia:
Jak Gedeon okazywał odwagę?
Wniknij w temat
1. Dlaczego „okrągły bochenek jęczmiennego chleba” ze snu midianickiego żołnierza był trafnym symbolem armii Gedeona? (Sędz. 7:13; it „Jęczmień” ak. 7)
2. Dlaczego kiedy Midianici usłyszeli dźwięk 300 rogów, przestraszyli się i poczuli się zdezorientowani? (it „Róg” ak. 3) A
Ilustracja A: Baranich rogów używano jako instrumentów sygnałowych
3. Na co Gedeon i jego żołnierze musieli się zdobyć, żeby pokonać Midianitów? (w04 15.10 s. 16, ak. 9, 10) B
Ilustracja B: Gedeon ścigał Midianitów jakieś 80 kilometrów, aż do Jogbohy (dokładna trasa nie jest znana)
4. Jakie szczegóły potwierdzają, że to sprawozdanie biblijne jest dokładne? (w05 15.4 s. 32)
Wyciągnij praktyczne wnioski
Gedeon zapewnił ludowi Bożemu zwycięstwo. Ale pozostał pokorny i starał się zachować pokój, rozmawiając z innymi łagodnie (Sędz. 8:1-3). Jak głowy rodzin i starsi mogą go naśladować, kiedy komuś nie podoba się jakaś ich decyzja?
W jakich sytuacjach powinniśmy być zarówno odważni, jak i ostrożni? C
Ilustracja C
Jak mógłbyś naśladować odwagę Gedeona?
Spójrz z szerszej perspektywy
Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?
Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?
O co chciałbym zapytać Gedeona, kiedy zmartwychwstanie?
Dowiedz się więcej
Jak możesz naśladować Gedeona, kiedy otrzymasz jakieś zadanie w zborze?
Korzystając z tej ilustrowanej historii biblijnej, pomóż swoim dzieciom ufać Bogu.