50 SAUL Z TARSU
Przeobraził swój umysł
Z POCZĄTKU Saul z Tarsu nie miał wyrzutów sumienia z powodu tego, że popierał zamordowanie Szczepanaa. Co więcej, sam zaczął działać z fanatyczną gorliwością. „Siał grozę i płonął żądzą mordu wobec uczniów Pana” w Jerozolimie. Wtrącił do więzienia wiele niewinnych mężczyzn i kobiet. Kiedy chrześcijanie stawali przed sądem, opowiadał się za ich śmiercią. Wywołał falę prześladowań, która przetoczyła się przez całe miasto i zmusiła wielu naśladowców Jezusa do ucieczki. Ale Saul na tym nie poprzestał. Poprosił arcykapłana o listy, które uprawniały go do prześladowania chrześcijan także w Damaszku.
Gdy tylko Saul otrzymał te listy, razem z towarzyszami wyruszył na północ do tego miasta. Nie zdawał sobie sprawy, że Jezus żyje i przebywa ze swoim Ojcem w niebie. Zarówno Jehowa, jak i Jego Syn dobrze znali Saula. Dostrzegali jego potencjał i wiedzieli, że może się on zmienić i zrobić wiele dobrego. Kiedy Saul zbliżał się do Damaszku, nagle rozbłysło światło z nieba — „jaśniejsze niż blask słońca”. Oślepiony, padł na ziemię.
Nagle Saul usłyszał głos: „Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz?”. Ten głos zganił Saula za to, że jest jak uparty byk i sam sobie wyrządza krzywdę, bo nie chce iść tam, gdzie kieruje go jego właściciel. Saul zapytał: „Kim jesteś, Panie?”. Odpowiedź musiała mu zmrozić krew w żyłach: „Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz”. Jezus nakazał mu wstać i wyjaśnił, co ma dalej robić. Saul miał zostać jego świadkiem i udowadniać innym, że to, czego uczył Jezus, jest prawdą. Chociaż sam chwilowo stracił wzrok, miał ‛otwierać innym oczy — by odwrócili się od ciemności i skierowali ku światłu’.
Co sprawiło, że zaciekły prześladowca chrześcijan stał się gorliwym naśladowcą Chrystusa?
Ta niebiańska wizja całkowicie zmieniła tego dumnego człowieka. Ponieważ nadal nie widział, jego towarzysze musieli zaprowadzić go do Damaszku. Tam czekał, aż przyjdzie do niego pewien chrześcijanin. Saul trzy dni pościł, prawdopodobnie chcąc pokazać, jak bardzo żałuje całego zła, które wyrządził. Z pewnością żarliwie modlił się do Jehowy. Zrozumiał, kogo tak naprawdę prześladował — ukochanego Syna Bożego! Jezus posłał do Saula chrześcijanina o imieniu Ananiasz. Chociaż początkowo Ananiasz się bał, poszedł do Saula i włożył na niego ręce. Wtedy „spadły mu z oczu jakby łuski i odzyskał wzrok”. Saul rzeczywiście się zmienił — stał się pokorniejszym i mądrzejszym człowiekiem. „Potem został ochrzczony”.
Gdy tylko Saul został chrześcijaninem, od razu zaczął głosić. Nie wrócił do Jerozolimy, ale zrobił coś, co mogło być dla niego bardzo trudne. Poszedł do synagog w Damaszku, gdzie z pewnością był bardzo dobrze znany. Bez wątpienia modlił się do Boga o odwagę. Wyobraźmy sobie, jak zaskoczeni byli ludzie, gdy opowiadał im, że się mylił i że teraz sam jest chrześcijaninem. „Działał z coraz większą mocą i wprawiał w zakłopotanie Żydów mieszkających w Damaszku, bo logicznie udowadniał, że Jezus jest Chrystusem”.
Potem Saul udał się do Arabii, być może na Pustynię Syryjską. Biblia nie wyjaśnia, w jakim celu tam poszedł. Prawdopodobnie chciał spędzić trochę czasu w samotności, żeby modlić się do Jehowy i przemyśleć to, co Jezus powiedział mu o jego nowym zadaniu. Od tamtej pory Saul regularnie studiował Pisma i nad nimi rozmyślał. Naprawdę przeobraził swój umysł. Później do tego samego zachęcał chrześcijan w Rzymie (Rzym. 12:2).
Saul nigdy nie zapomniał, co złego zrobił w przeszłości. Nawet po latach wspominał: „Byłem bluźniercą, prześladowcą i człowiekiem zuchwałym” (1 Tym. 1:13). Z żalem wracał myślami do zabójstwa Szczepana (Dzieje 22:19-21). Mimo to Saul był pewny jednego: Jehowa i Jezus mu przebaczyli i cały czas go wspierali.
Saul jakieś trzy lata był chrześcijaninem, kiedy prześladowania zmusiły go do ucieczki z Damaszku. Jego uczniowie spuścili go w koszu przez otwór w murze, a on udał się do Jerozolimy. Ale był to dopiero początek jego chrześcijańskiego życia. Saul miał jeszcze wiele do zrobienia.
Przeczytaj:
Do omówienia:
Jak w tym okresie swojego życia Saul z Tarsu okazywał odwagę?
Wniknij w temat
1. Dlaczego Saul mógł powiedzieć, że jego rodzinny Tars jest „nie byle jakim miastem”? (Dzieje 21:39; w99 15.5 s. 30, ak. 1) A
Todd Bolen/BiblePlaces.com
Ilustracja A: Brukowana ulica w ruinach starożytnego Tarsu
2. Dlaczego Saul najprawdopodobniej dobrze znał kulturę żydowską, grecką i rzymską? (bt s. 62, ramka, ak. 1-3)
3. Co Saul miał na myśli, gdy powiedział, że Jezus ukazał się jemu, „jak gdyby przedwcześnie urodzonemu”? (1 Kor. 15:8; w22.09 s. 27)
4. Co potwierdza, że relacja Łukasza o nawróceniu Saula w Damaszku jest autentyczna? (Dzieje 9:11, 24, 25; g03 8.2 ss. 24-26) B
Photo by ROLOC Color Slides
Ilustracja B: Brama Słońca (Bab-Sharqi) w Damaszku, która znajdowała się na końcu ulicy Prostej
Wyciągnij praktyczne wnioski
Saul pokornie przyjął pomoc od Ananiasza i innych chrześcijan (Dzieje 9:17, 18; Kol. 4:10, 11). W jakich sytuacjach my powinniśmy przyjmować pomoc od innych?
Saul nie pozwolił, żeby dawne osiągnięcia lub błędy przeszkodziły mu w służeniu Jehowie (Filip. 3:4-8; 1 Tym. 1:12-16). Jak możemy go naśladować? C
Ilustracja C
Jak jeszcze mógłbyś naśladować odwagę Saula opisaną w tym sprawozdaniu?
Spójrz z szerszej perspektywy
Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?
Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?
Dlaczego jestem wdzięczny, że Saul został wybrany, żeby panować z Jezusem w niebie?
Dowiedz się więcej
Zobacz, jak dawny prześladowca, podobnie jak Saul, całkowicie się zmienił.
Czego możemy się nauczyć od Saula o regularnym studiowaniu Biblii, okazywaniu innym miłości i zachowywaniu pokory?
a Chociaż Saul stał się później znany jako Paweł, dla uproszczenia w tym rozdziale będziemy używać imienia „Saul”.